Ποτέ ένα τόσο δα γραμματάκι δεν έκανε τόση διαφορά (σε ύφος, σε ήθος, σε νόημα), όσο στην περίπτωση του «ρε» και του «βρε». Το πρώτο θεωρείται αγενές, άξεστο, άγαρμπο, ακαλαίσθητο. Το δεύτερο το χαρακτηρίζεις -κάποιες φορές- μέχρι και… χαριτωμένο. Μετά τιμής, Ανδρέας
MIKPOI ΠPOΦEPAME TN PEUGEOT «ΠEOYZEOT» KAI THN RENAULT «PENAOYΛT».
Μεγάλη αλήθεια Νο 1: Αν δεις δύο γυναίκες αγκαζέ στο δρόμο, φυσικά και ΔΕΝ θα τις περάσεις για λεσβί….-ε, συγγνώμη, για ομοφυλόφιλες, αλλά θα σκεφτείς ότι απλώς είναι κολλητές… Μεγάλη αλήθεια Νο 2: Αν δεις δύο άντρες αγκαζέ στο δρόμο, φυσικά και ξέρεις τι θα σκεφτείς για αυτούς (και θα έχεις και δίκιο)… Μεγάλη αλήθεια Νο 3: Αν δεις ένα ζευγάρι (άντρας-γυναίκα) αγκαζέ στο δρόμο, κατά 99,9 % θα σκεφτείς ότι είναι ζευγάρι, ενώ η πιθανότητα να είναι απλώς φίλοι μόλις και μετά βίας τείνει στο 1 τοις χιλίοις (ή ένα της Χιλής, που έχει τραγουδήσει και η Λαίδη)… Μεγάλη αλήθεια Νο 4: Αν δεις έναν άντρα αγκαζέ με δύο γυναίκες θα ζηλέψεις από μέσα σου, διότι θα σκεφτείς ότι ίσως τις «κανονίζει» (ΚΑΙ τις δύο) ή – για να παρηγορηθείς – θα τον βγάλεις gay ή «καληνυχτάκια» και θα ηρεμήσεις… Μεγάλη αλήθεια Νο 5: Αν δεις μία γυναίκα αγκαζέ με δύο άντρες συμβαίνουν δύο τινά: ή τη γουστάρουν και οι δύο, ενώ αυτή τους έχει βάλει κανονικά στο βρακί της και τους κάνει ό,τι θέλει… ή είσαι σε διαδήλωση της Greenpeace και έχουν σχηματίσει ανθρώπινη αλυσίδα… Μετά τιμής, Ανδρέας
Ο τύπος που έχετε φωτογραφία στο site σας στην ενότητα «Μιλάει ο λαός», είναι ολόιδιος με το Χάρη Βαρθακούρη (αν δεν είναι ο ίδιος) και κρατάει μια πέστροφα αντί για μικρόφωνο…
ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΟΥΛΜΑΝ ΛΕΓΑΜΕ ΟΛΟΙ «ΩΩΩΩ ΠΑΜΕ ΓΑΛΑΡΙΑ!» (ΞΕΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΟΚΟΡΑΚΙΑ), ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΤΑ ΑΛΑΝΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.
Όσο μεγαλώνει ο Δημοσθένης ο Καρμοίρης, τόσο πιο μοντέρνα γίνονται τα χτενίσματά του.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΟΠΑΝΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΡΙΓΥΡΙΖΑΜΕ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ.
Όσοι είμαστε από επαρχία, όταν συναντάμε κάποιον συντοπίτη στην Αθήνα ή σε άλλη μεγάλη πόλη, θα πούμε ένα «Γεια, τί έγινε…», ασχέτως αν στη πόλη μας δεν έχουμε μιλήσει ποτέ.
Οταν παμε τουαλετα κι αφου κανουμε μουσκεμα το καπακι, την ωρα που το σκουπιζουμε με 3 κομματια χαρτι, σκεφτομαστε οτι ο χρονος που κανουμε για να το σκουπισουμε ειναι πολυ περισσοτερος απο το να σηκωναμε το καπακι.
Ολοι έχουμε μετρήσει τις «άμα κοιμηθώ τώρα, θα κοιμηθώ τόσες…» ώρες, τις οποίες όμως, όσο μετρας, τόσο δεν μπορείς να κοιμηθείς…
