Οι περισοτεροι καραφλομαλλιαδες ταξιτζηδες μεγαλης ηλικιας παντα εχουν χτενακι για τα μαλλια στην τσεπη του πουκαμισου τους.
Όταν τρώμε ρύζι και έχει μείνει η τελευταία μπουκιά, την οποία δεν μπορούμε να την πάρουμε με το πηρούνι μας κανονικά, πατάμε το ρύζι έτσι ώστε τα τελευταία υπολείμματα να σφηνωθούν ανάμεσα στις δαγκάνες του πηρουνιού.
Κάναμε όλοι «καθρεφτάκι» στο δημοτικό κι όταν μας έκανε κι άλλος σηκώναμε και το άλλο χέρι.
Όσο εξόφθαλμη κι αν είναι η παράβαση που θα σφυριχτεί, ακόμα και 10 μέτρα οφσάιντ να βρεθεί ο επιθετικός, ακόμα και με τα 2 χέρια να την πιάσει, αν -αφού σφυριχτεί- συνεχίσει και στείλει την μπάλα στα δίχτυα, θα βρεθεί πάντα κόσμος που θα φωνάξει έστω και ένα ξεψυχισμένο «γκοοολ».
Ο χρονος κυλαει πιο αργα ή χανει τη σημασια του οταν κανει ρεπορταζ ή μεταδιδει αγωνα στην ΕΡΑ ο Ανδρεας Ναουμης.
Τα Ιταλικά αυτοκίνητα είναι σαν τις γυναίκες. Αν δεν σου βγάλουν και λίγο το λάδι δεν γίνεται δουλειά.
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΑΤΑΚΑ «Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ», ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝΑΣ ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΙ… «ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΜΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ…».
Όταν παχύνουμε λίγο και δεν μας κάνει το τζιν στη μέση, πάντα κυκλοφορούμε με το κουμπί ξεκούμπωτο προσπαθώντας επιμελώς να το κρύψουμε με κάποια μακριά μπλούζα.
Όταν κατουράμε και υπάρχει χαρτί απο προηγούμενη χρήση της τουαλέτας που δεν έχει μπει στην τρύπα με το νερό, τότε το σημαδεύουμε με την κουκούνα μας έτσι ώστε να μπει.
Βρισκόμαστε ξαπλωμένοι στον καναπέ πλαγίως και χρησιμοποιούμε το χέρι για να στηρίξουμε το κεφάλι μας. Όταν ο καρπός είναι λυγισμένος το κεφάλι βρίσκεται στο σωστό ύψος, αλλά ο καρπός μουδιάζει μετά από λίγο. Όταν ο καρπός είναι σε ευθεία δεν κουράζεται, αλλά το κεφάλι δε βρίσκεται στο σωστό ύψος και πιάνεται ο αυχένας.