Το 95% των μεταφραστών ταινιών αγνοούν την δοτική πτώση. Γράφουν π.χ δόξα το θεό αντί δόξα τω θεώ κ.ο.κ.
Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που λένε “αυτοκίνητο”, αυτοί που λένε “αμάξι” και τέλος όσοι λένε “κούρσα”. Αυτοί οι τελευταίοι μάλιστα, είναι συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας.
Το ρήμα “ράνω” υπάρχει μόνο και εφόσον προηγείται το ρήμα “κάνω”.
Οταν στενευει ο δρομος λογω εργων η λογω κατασκευης, και αυτο ειναι γνωστο απο τις προειδοποιητικες πινακιδες πιο πριν, σχεδον παντα θα υπαρχει καποιος οδηγος που θα προσπαθησει να περασει στην τριχα σε σχεση με αυτον που οδηγει κανονικα στην λωριδα που προβλεπεται.
Η ποσότητα αδιάλυτης ζάχαρης στον πάτο του φραπέ εξαρτάται κατά 10% απ’το χτυπητήρι ή το σέηκερ, 10% απ’το αν τον φτιάχνεις για τον εαυτό σου ή στον φτιάχνει κάποιος άλλος, 20% απ’τον άνθρωπο που τον φτιάχνει, είτε είσαι εσύ είτε κάποιος άλλος, και ένα ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ 60% απ’το υλικό του ποτηριού. Αν είναι χάρτινο, πλαστικό ή φελιζολένιο η αδιάλυτη ζάχαρη στον πάτο θα ‘χει πάχος τριών χιλιοστών ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (μιλάμε για μέτριο χωρίς γάλα για πρακτικούς λόγους), ενώ στο γυάλινο κυμαινόμαστε απ’ τα 3 χιλιοστά έως και στο ιερό δισκοπότηρο των ΜΗΔΕΝ ΧΙΛΙΟΣΤΩΝ.
Στις ταινίες όλοι οι δικτάτορες εξωτικών χωρων φοράνε Ray-Ban.
Μυστικο που το ξερουν τρεις, παυει να ειναι μυστικο.
Οταν σκιζουμε τη διπλη συσκευασια των γιαουρτιων για να φαμε ενα, βαζουμε τη σκισμενη συσκευασια με το ενα γιαουρτι παλι στο ψυγειο, αντι να βαλουμε μονο το γιαουρτι και να πεταξουμε τη χαρτινη συσκευασια.
ΟΤΑΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΘΥΜΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΑΜΕ ΤΟ ΒΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟ ΔΩΣΕΙ ΤΟΤΕ -ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΛΟΓΟ- ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΨΕΥΤΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ ΕΝΔΟΜΥΧΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΡΥΒΕ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ…
Άνοιξη. Περνάς από δέντρα ή λουλούδια. Τα βλέπεις τα μυγάκια, είναι εκεί, δεκάδες. Κλείνεις το στόμα και συνεχίζεις το περπάτημα. ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ έχεις την αίσθηση ότι έχεις φάει μερικά γαμώτο…
