Η εξοδος απο νοσοκομειο μετα απο πολυωρη αναμονη και σειρα εξετασεων μπορει να συγκριθει μονο με εξοδο απο στρατοπεδο μετα απο “εμπλοκη”.
Η μεγαλυτερη μαγεια στο ραδιόφωνο είναι οταν γυρνας τη βελονα, προσπερνάς λογω ταχυτητας ενα καλό κομματι και μετά τη γυρνάς σιγα-σιγα πισω μεχρι να το ξαναβρεις.
Καταλαβαινεις πως βρισκεσαι σε βιντεοπαιχνιδι οταν κανεις σκληρο φαουλ στον Τζοι Μπαρτον και ο παικτης σου τελειωνει τον αγωνα αρτιμελης.
Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζουν τα σχόλια σε YouTube και ενημερωτικά sites.
Όλοι μας έχουμε ανοίξει συσκευασία χαρτιών υγείας βάζοντας το χέρι μας μέσα σε έναν από τους χάρτινους κυλίνδρους και σχίζοντας το νάυλον περιτύλιγμα.
Το χειρότερο με το να σε πετύχει κουτσουλιά στο κεφάλι είναι οτι για να βεβαιωθείς τι έχεις εκεί πάνω πρέπει να το πιάσεις.
Σε καθε ταινια δρασης οπου ο κλεφτης (συνηθως ο πρωταγωνιστης) καταδιωκεται απο την αστυνομια, παντα θα κανει το κλασικο ακροβατικο για να πηδηξει απο εναν φραχτη (αυτο που κρατιεσαι με το ενα χερι και πηδας), ενω ο αστυνομικος παντα θα κατεβει με τον κανονικο τροπο τον αντιστοιχο φραχτη (αυτον που πατας κανονικα και περνας τα ποδια απο πανω) χανοντας ετσι τον κλεφτη για πολλα μετρα.
Στα ΜΜΕ οποτεδήποτε υπάρξει γεγονός που ξεσηκώνει αντιδράσεις, οι αντιδράσεις αυτές έχουν ΠΑΝΤΑ τη μορφή «θύελλας».
Οταν βαζεις μια κατεβασμένη ταινια με εξωτερικους υποτιτλους να παιξει σε ενα τυχαιο σημειο για να δεις αν οι υποτιτλοι ειναι συγχρονισμενοι, πεφτεις πάντα σε εκεινο το σημειο της ταινιας που δεν μιλαει κανεις. Και, διαολε, αυτο μπορει να επαναληφθει Ν φορες, οπου Ν τεινει στο απειρο.
Σ’ αυτη τη χωρα πας φυλακη αν αποκαλεσεις καποιον λαμογιο, οχι αν εισαι!
