Αν τραυματιστει παιχτης αλλα δεν σταματησουν οι αντιπαλοι για fair play, τα τακλιν που ακολουθουν -με σκοπο να σταματησει η μπαλα για πρωτες βοηθειες- ξεφευγουν απο τα ορια και του fair και του play…
Σε Rock συναυλία, συνήθως μικρού group, στην αρχή του κομματιού θα γυρίσει ο κιθαρίστας προς κάποιο μέλος (συνήθως στον drummer) και θα σπάσει μικρό χαμόγελο.
Όταν παραγγέλνουμε πολλά σε μία ταβέρνα και δεν ξέρουμε πόσο θα έρθει ο λογαριασμός, πάντα θα πεταχτεί ένας γραφικός και θα πει «μας βλέπω να πλένουμε πιάτα».
Όταν ήμασταν μικροί και πηγαίναμε για μπασκετάκι στο σχολείο, στη διαδρομή πάντα θα παίζαμε follow.
Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όσο μάγκα και να θεωρείς τον εαυτό σου, δεν κάνεις ποτέ τσαμπουκά σε στριπτιζάδικα και σε γυμναστήρια.
Υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι: Αυτοί που λένε “το (τάδε) πράγμα είναι κάποιου” και αυτοί που λένε “το (τάδε) πράγμα έιναι καποιανού”…
Όταν πίνουμε νερό από το ψυγείο, πάντα αφήνουμε την πόρτα ανοιχτή μέχρι να τελειώσουμε.
Οταν σε καποια συζητηση αναφερεται η Γερμανικη γλωσα, παντα μα παντα πεταγεται καποιος και λεει Αχτεν Βουχτεν, χωρίς να ξέρει καμια Γερμανικη λεξη.
Αμέσως μόλις ανοίγουμε μια νέα συσκευασία καφέ (εξαιρείται ο νες), παίρνουμε μερικές τζούρες για να γευτούμε το άρωμά του.
ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ “ΑΑΑΧ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΗ”, ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΔΩΡΟ.