Όλοι όταν γράφουμε το μαθηματικό σύμβολο = (ίσον), γράφουμε πρώτα την πάνω παυλίτσα και μετά την κάτω.
Δεν έχουμε δει ποτέ μια απλή και ταπεινή τάπα σε αγώνα μπάσκετ. Διότι πάντα είναι «μεγαλοπρεπέστατη».
ΟΛΟΙ ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΣΠΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΤΡΩΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ.
ΟΠΟΙΟΣ ΛΕΕΙ «ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ, ΑΠΛΑ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟ “ΚΡΑΤΣ” ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ», ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΙΣ ΤΡΕΜΕΙ.
Κάθε φορά που βάζουμε τον στίφτη στην πρίζα, πατάμε ελαφρά με το χέρι το καπάκι για να βεβαιωθούμε οτι λειτουργεί σωστά… έχω στίψει εγώ πορτοκαλάδες και ξέρω!
Όταν μπαίνει ελεγκτής στο μετρό όλοι κοιτάνε το εισητήριο τους για να δουν αν είναι επικυρωμένο.
ΟΤΑΝ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ, ΕΙΠΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ «ΧΑΛΑΡΑ…».
Στον κλασικό τύπος γόμας που η μισή είναι μπλε και η άλλη μισή κόκκινη, ΠΟΤΕ το μπλε μέρος δε σβήνει στυλό -αν και γι αυτό το λόγο είναι κατασκευασμένη.
Η μονη φωνη που δεν μπορει να μιμηθει ο Μητσικωστας ειναι η δική του.
Στις αμερικανικες ταινίες μετα το σεξ, η γυναικα ειναι με το σεντονι/παπλωμα/κλπ μεχρι το στηθος, ενω ο αντρας μεχρι τη μεση. +bonus μεγάλη αλήθεια Στο τελος ολοι ειναι χαρουμενοι. Ο φαινομενικα «αχωνευτος» της ιστοριας πεθαινει βαναυσα, το διαζευγμενο ζευγαρι τα ξαναβρισκει, τα παιδια τους χαιρονται, το σκυλι τους γαυγιζει, το σπιτι αυτοκαθαριζεται και τους υποδεχεται, και κανεις στις δουλειες τους δεν τους αναζητουσε ενω ελειπαν στις «περιπετειες» τους.
