Όλοι μας, όταν κινούμε ένα αντικείμενο και ακούγεται σαν “αέρισμα” – πορδή, τότε κατευθείαν το ξανακινούμε μιά και δυό φορές (αν χρειαστεί), για να δείξουμε στους υπόλοιπους ότι αυτός ο αποκρουστικός ήχος δεν βγήκε απο μέσα μας…
Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό δεν τον κάνει πέρα! Τρώω εγώ μήλα και ξέρω.
Όλοι μας ξεχωρίζουμε το μπλέ από το γαλάζιο. Ως μπλέ χαρακτηρίζουμε το βαθύ γαλανό χρώμα και ως γαλάζιο χαρακτηρίζουμε ανοιχτό γαλανό χρώμα. Παρόλα αυτά το μπλέ και το γαλάζιο είναι το ίδιο. Η λέξη μπλέ είναι ξένη και η μετάφραση της στα ελληνικά είναι γαλάζιο.
Οταν ημασταν παιδια παντα υποστηριζαμε πως ο αλλος ειχε ξεκινησει το πειραγμα, ασχετα αν το ειχαμε ξεκινησει εμεις.
Όλοι λέμε «τηγανιτές πατάτες». Και όλοι κάνουμε λάθος. Το σωστό είναι «τηγανιστές πατάτες», γιατί είναι από το τηγανίζω και όλα τα ρήματα με κατάληξη –ίζω σχηματίζουν επίθετο σε -ιστός και όχι σε -ιτός π.χ. ζωγραφίζω-ζωγραφιστός και όχι ζωγραφιτός. Για να σας προλάβω, αναφέρομαι σε επίθετα και όχι μετοχές (π.χ. ζωγραφισμένος).
Οσοι στις πανελλαδικές εξετάσεις διαπίστωσαν ότι ο ένας βαθμολογητής έβαλε μικρότερο βαθμό (άρα ο άλλος μεγαλύτερο), αμέσως συμπέραναν ότι εκείνος τους αδίκησε.
YΠAPXOYN 2 EIΔH ANΘPΩΠΩN: OΛOI EMEIΣ ΠOY ΛEME TO MOYNTIAΛ ME TO TONO ΣTO “A”, KAI ENAΣ ΠOY AKOYΣA ΣTH ΠAPAΛIA NA TO ΛEEI ME TO TONO ΣTO “OY”.
Oλοι μικροι τρωγαμε τις καραμελες τικ-ταk προσποιούμενοι οτι ειναι τα χαπια μας.
Ό,τι και να γίνει, το κακό δεν είναι να σε πάρει από κάτω, το κακό είναι να σε πάρει από πίσω.
Αν σε προπορευόμενο αυτοκίνητο υπάρχει σε αυτοκόλλητο κάποιο σημείο της Ελλάδας, τότε 998 φορές στις 1000 αυτή θα είναι η Κρήτη.