Υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι: αυτοί που λένε «έντερα» και αυτοί που λένε «άντερα».
Είναι πιό συναρπαστικό να βάψεις έναν τοίχο και να τον παρακολουθείς να στεγνώνει, παρά να δεις ματς των Ελβετών.
Όσο προσεκτικά κι αν βγάλεις τα ρούχα από τον κάδο του πλυντηρίου, πάντα, μα πάντα, μια κάλτσα ή ένα σώβρακο θα πέσει στο βρώμικο πάτωμα!
Θες να σου κανω ενα μαικον; Τι; Να σε μπουρντισο και να εξαφανιστω. ΑΛΛΑ… οποιος έχει πει την περιφημη μανατζεριστικη ιστορια “Εγω σε 2 σεζον με την Παναθα πηρα στο Μανατζερ το πρωταθλητριων” ποτε δεν προσθετει την μεγάλη αλλά κρυφή αληθεια, οτι σε τουλαχιστον 3 περιπτώσεις είχε χάσει κρίσιμο ματς και το έκλεισε χωρίς να κανει save.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΕΙΔΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΞΥΝΟΥΝ ΤΟ ΑΥΤΙ ΜΕ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΞΥΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΧΕΡΙ, ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΕ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ.
Υπάρχουν 2 ειδη ανθρώπων: Αυτοι που λενε “πικ εντ ρολ” και αυτοι που λενε “πικ εν ρολ”, θεωρωντας μαλιστα οτι μετρανε γιατι το ειπανε με προφορα Χαρλεμ. Τελος υπαρχουν καποιοι που δεν το λενε καθολου, αλλα περιμενουν τη στιγμη που θα ξεστομισουν “πικ ε ποου” για να δειξουν ποσο μπροστα ειναι.
Υπάρχουν δυο ειδώνε αθρώποι. Αυτοί που λένε «όσον αφορά» και αυτοί που λένε «ως αναφορά».
ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΟΡΘΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΚΑΙ THN ANTIΣΤΟΙΧΗ ΤΕΧΝΙΚΗ. ΤΗΝ ΕΧΩ ΜΙΚΡΗ ΕΓΩ ΚΑΙ ΞΕΡΩ .
Σε όποιο λεπτό και να μπει το πρώτο γκολ σε ένα αγώνα, πάντα είναι πολύ σημαντικό. Αν μπει μέχρι το 30′, είναι νωρίς και η ομάδα ξεκινάει δυνατά. Αν μπει μετά το 30′, η ομάδα πάει με ανεβασμένο ηθικό στα αποδυτήρια κ.ο.κ.
Οταν ημασταν μικροι για να ξεχωρισουμε το μπρος με το πισω στο βρακακι μας, ειχαμε τον μνημονικο κανονα: “το μπολικο παει πισω” αλλά κανεις δεν ειχε μνημονικο κανονα τον “το λιγο παει μπροστα”.
