Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που λένε “Έχω τρεξίματα” κι εκείνοι που λένε “Έχω τρεχάματα”.
Το σαμπουάν του κομμωτηρίου μυρίζει ΠΑΝΤΑ πιο ωραία από αυτό που έχουμε σπίτι μας.
Χωρις ιδιαιτερο λογο, αποτελει επιτευγμα οταν ριχνουμε το πρωτο χαρτι στον κουβα του μπανιου.
Αναφορά σε εργαλείο μερεμετίου δε συμπεριλαμβάνει ΠΟΤΕ το είδος του, παρά μόνο το μέγεθος του. πχ: “-Μελέτη, τι λoγιώ εργαλείο να πάρω; -Το δωδεκάρι να πάρεις μάστορα.” “Θα πάρω το 50άρι και θα το φτιάξω το θέμα, μην ανησυχείτε μαντάμ. Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί.” -“Λάθος έκαμες που επήρες λεβέντη μου το 40άρι. Το σαραντατρίο νούμερο να πάρεις για ετούτη τη σωλήνα”. Επίσης, ο σωστός μάστορας είναι μυστακοφόρος.
Ολοι στο σχολείο, οταν μας έλεγαν για κάποιον ότι ξέρει Καράτε, απαντούσαμε με φωνή 4 “αυτός ξέρει καράτε, αλλά εγω ξέρω βαράτε!!!”.
ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΚΑΔΟΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΜΙΑ ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ Η’ ΕΝΑ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΣΙΓΑΡΑ (ΚΑΘΩΣ ΟΤΑΝ ΑΔΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΟΦΟΡΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΕΞΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ), ΣΠΑΝΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟ «ΚΑΛΑΘΙ».
Ολοι σε ματς στην αλανα εχουμε κανει τριπλα σε αντιπαλο, κανοντας το «1-2» με ενα τοιχακι, που λες και βρεθηκε εκει ακριβως γι’ αυτο τον σκοπο.
ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΜΟΝΙΜΩΣ ΣΕ GREEKLISH ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΛΛΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΔΥΟ -ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΑΙΩΝΩΝ ΠΙΑ- ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΕΥΚΟΛΙΑΣ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ.
Εκτός από το φιλότιμο, η μόνη λέξη – έννοια που υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, είναι η καυλάντα.
Η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΜΑ ΜΟΥΝΤΖΑΣ, ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ «ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΨΕΙ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΟΥ», ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ, ΑΝ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΨΙΑΣΕΙ…
