Ολοι έχουμε ένα γνώστο που μας έχει πει οτι έχει τόσο μεγάλο κονέ που, ενώ δεν υπήρχε τραπέζι στα μπουζούκια, του βάλανε ένα πάνω στην πίστα.
Oταν δινουμε σε καποιον αλλο την ψηφιακη για να δει τις φωτογραφιες που μολις βγαλαμε, αυτος θα συνεχισει για λιγο και σε αυτες αλλης μερας. Μετα απο 1 ή 2 φωτο που θα καταλαβει οτι ειναι απο αλλη μερα – ειδικα αν εισαι μονο εσυ και σε τραβηξε η κοπέλα σου ή το αναποδο – θα πει “Ενταξει, παρ’το, μην δω και τιποτα προστυχο” θεωρωντας δεδομενο πως ολοι “κερναμε” μονιμως με μια ψηφιακη στο χερι, ετοιμοι να γυρισουμε το επομενο Blockbuster του Σειρηνακη
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΠΡΙΝ ΠΕΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΛΥΝΟΥΜΕ ΧΕΡΙΑ-ΔΟΝΤΙΑ ΚΤΛ, ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΛΛΙ ΜΑΣ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΧΤΕΝΙΣΜΕΝΟ!
OI ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ EPΩTHΣEIΣ TΩN ΔHMOΣIOΓPAΦΩN ΣTA ΔEΛTIA EIΔHΣEΩN KAI ΣTA TALK SHOWS EINAI MEΓAΛYTEPEΣ AΠO TIΣ AΠANTHΣEIΣ, AN KAI AΠO TIΣ ΔEKA ΠPΩTEΣ ΛEΞEIΣ EXEIΣ HΔH KATAΛABEI TI ΘEΛEI NA PΩTHΣEI. EΠIΣHΣ, META AΠO MEPIKA ΔEYTEPOΛEΠTA AΠANTHΣHΣ, ΠANTA O ΔHMOΣIOΓPAΦOΣ ΘA KANEI MIA IΔIOY ΧΡΟΝΙΚΟΥ MHKOYΣ ΠAPEMBAΣH. TΩPA ΠIA H EPΩTHΣH EXEI MEΓAΛYTEPH ΣHMAΣIA AΠO THN AΠANTHΣH…
Λίγα είναι τα ζώα που δεν κρυώνουν ποτέ, όπως ο πιγκουίνος, η φώκια, και η γκόμενα του κάγκουρα, που φοράει σορτσάκι πάνω στο παπάκι στους -3°c…
Η διαφορα της τηλεορασης απο το ραδιοφωνο ειναι οτι οταν λενε στο δευτερο “επιστρεφουμε σε πολυ πολυ λιγο” το εννοουνε!
Η πιο συχνά ειπωμένη φράση τελευταία, που συνήθως συνοδεύεται από αναστεναγμό ή μακρόσυρτο «εεεεεμ», είναι η «Γι’ αυτό φτάσαμε μέχρι εδώ…».
Τα «ψαγμενα» ονοματα αντιστοιχουν κατα 75% σε καλο νετο και 25% σε way below average.
Διάολε, πάντα τις πρώτες μέρες του νέου χρόνου, όπου γράφουμε την ημερομηνία, σε ημερολόγια, ατζέντες, απουσιολόγια κλπ. ξεχνιόμαστε και γράφουμε τον προηγούμενο χρόνο (2011 αντί για 2012 κ.ο.κ.).
Μπερδευτήκαμε με τα πολλά υπονοούμενα κι έχουμε ξεχάσει τα εννοούμενα…
