Πάντα στο ένα παπούτσι από τα δύο του ζευγαριού τα κορδόνια λύνονται εκνευριστικά πιο συχνά από το άλλο.
ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ ΕΠΙ ΩΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΚΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΝΑ E-MAIL ΜΕ ΚΑΝΑ ΝΕΤΟ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΙ: «ΕΠ, ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΔΩ;»
ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΑΛΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟ MP3 PLAYER MAS, ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
Όταν ο κολλητός σου τα έχει με μια φόλα του λες ότι είναι μια χαρά κοπέλα και σημασία έχει πως του αρέσει. Αφου χωρίσει, είσαι ο πρώτος που πας και του λες «ΕΛΑ ΜΩΡΕ ΤΩΡΑ, ΠΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΛΟΣΑΥΡΑ…».
ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΝΗΣΤΙΚΟΙ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ, ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΑΠ’ ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ.
ΠΟΤΕ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΕΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ!
Όλοι μας έχουμε αγοράσει παπούτσια, που γουστάραμε αλλά μας στένευαν στη δοκιμή, με το επιχείρημα ότι θα «ανοίξουν»…
Ολοι εχουμε χρησιμοποιησει πετσετα προσωπου για να σκουπιστουμε μετα το μπανιο.
Ειναι σπάνιο -έως αδύνατον- να καταφέρεις να ανοίξεις ατομικό γαλατάκι χωρίς να σκιστεί άτσαλα το αλουμίνιο που το καλύπτει. Κάποιες φορές θα κοπεί η λαβή χωρίς να ανοίξει, ενώ τις περισσότερες φορές θα σκιστεί με τρόπο τέτοιο ώστε το γάλα να στάζει με τεράστιους νευροδιαλυτικούς ρυθμούς.
Στην κοπη της πιτας, αν καθυστερει η ευρεση του πολυποθητου φλουριου, καποιος στο τραπεζι θα πεταξει «Προσεξτε μην το καταπιει κανενας» αστειευομενος ή θα βγαλει 20λεπτο απο την τσεπη του και θα φωναξει δυνατα «το βρηκα, το βρηκα»!