Οταν παμε να κανουμε το ψιλο μας στην τουαλετα, μερικες φορες παροτι εχουμε κεντραρει με απολυτη ακριβεια, πεταγονται δεξια κι αριστερα σταλες με αποτελεσμα να μας κανει μουσκεμα. Ευθυς αμμεσως σταματαμε με πολυ ζορισμα το κατουρημα, και ξανα οπλιζουμε τη μαλαπερδα κουνωντας την μεσα εξω, σαν καραμπινα «χραπα χρουπα» και ολα βαινουν καλως…
Πεζοδρομιακή αλήθεια: είναι η στιγμή που είμαστε πεζοί σε μία διάβαση και θέλουμε να περάσουμε αλλά έχει μόλις ανάψει κόκκινο για εμάς και το πράσινο για τα αμάξια δεν έχει ανάψει ακόμα. Σκεφτόμαστε να ρισκάρουμε και να τρέξουμε ή να περιμένουμε την επόμενη φορά. Τελικά κοντοστεκόμαστε και παρατηρούμε αν τελικά θα προλαβαίναμε να περάσουμε ή θα μας έπιανε το πράσινο των αμαξιών. Αν εκτιμήσουμε ότι προλαβαίναμε να περάσουμε θα ξενερώσουμε και θα τα βάλουμε με τον εαυτό μας που δεν ρίσκαρε, αν όχι θα είναι μια μικρή ανακούφιση ότι δεν φταίγαμε εμείς αλλά η τύχη.
Η ΜΙΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΝΤΑ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ, ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΕΙ ΑΠΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ, ΠΙΕΖΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΩΝ ΤΗΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΟΥΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο όταν κάποιος μη καπνιστής πιάσει τσιγάρο στο χέρι του κάνει τρελό μπαμ ότι δεν συνηθίζει να καπνίζει συχνά. Και αν τυχόν του το αναφέρουμε, όσο κι αν προσπαθήσει (με χαλάρωμα καρπού ή δαχτύλων) δεν πρόκειται να τα καταφέρει.
ΜΕΓΑΛΗ ΓΚΟΜΕΝΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ: δεν υπάρχει μεγαλύτερο ξεφτιλίκι για έναν άντρα από το να στηθεί κάτω από το σπίτι της γκόμενας (εν μέσω τρελής βροχής) και να την παρακαλάει, ξέροντας ότι είναι πάνω με άλλον άντρα και πιθανώς κερνιούνται κιόλας. Έχω στηθεί κάτω από σπίτι εγώ και ξέρω…
Κάθε φορα που ενας πολιτικος δινει διακαναλικη συνεντευξη, κανουμε ζαπινγκ στα καναλια και διασκεδαζουμε με τη διαφορα χρονου αναμεταδοσης… μεχρι τη στιγμη που θα ερθει το, τιμιο κατα τα αλλα Σταρ, να σπασει την αλυσιδα και να χαλασει το ωραιο μας παιχνιδακι με τα μεσημβρινα κους κους.
Οταν εχουμε αργησει σε μια συναντηση και μπαινοντας βλεπουμε οτι δεν εχει αρχισει ακομα, εχουμε την αυταπατη οτι ειμαστε στην ωρα μας.
Κάθε φορα που ειμαστε στον υπολογιστη και μια μυγα παει και κατσει πανω στην οθονη θα δωσουμε στον κερσορα τετοιες τροχιες ωστε να τρομαξουμε τη μυγα γιατι βαριομαστε να ξεβολευτουμε κουνωντας τα χερια… Η μυγα δεν προγκάει ομως ποτε, είτε γιατι καθεται πολυ κοντα και δεν αντιλαμβανεται τον ενδεχομενο κινδυνο συγκρουσης με τον κερσορα ή γιατι οι μυγες δεν φοβουνται τα ποντικια.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗ ΘΡΥΛΙΚΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ «ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΜΠΑΡΑ» ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΙΑ ΕΝΤΑΣΗ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΣΩΛΗΝΑ Η ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ.
Οι προσδοκιες πολλων για την υπαρξη Δευτερας Παρουσιας ματαιωνονται απο αυτους που αναφερονται στον θανατο καποιου ως την αναπαυση του στην «τελευταια του κατοικια…».