Μεγάλη αλήθεια της ζωής για τους παντρεμένους με παιδιά… αφού μετά από ενάμιση μήνα (ο χρόνος είναι σχετικός) την πετυχαίνεις χωρίς νεύρα από τη δουλειά, χωρίς να έχει πονοκέφαλο, αφού της έχεις αγοράσει τα παπούτσια που λάτρεψε στη βιτρίνα και αφού τα παιδιά επιτέλους κουράστηκαν και πήγαν για ύπνο… είναι πρόθυμη να σου κάνει τη χάρη… και μόλις είσαι έτοιμος να βάλεις το ψηφοδέλτιο στην κάλπη… θα ακουστεί μια φωνούλα να λέει από το μέσα δωμάτιο… «μανούλα… νερό…»
Ενώ τα αυγά στο super market είναι στα ράφια εκτός ψυγείου, όταν φτάσουμε στο σπίτι τρέχουμε να τα βάλουμε στο ψυγείο για να μη χαλάσουν.
Όταν στο κυριακάτικο ζάπινγκ πετύχουμε το Καρατε Κιντ θα το δούμε όλο σαν μαστουρωμένοι, ρουφώντας ως το μεδούλι την καθε σκηνή. Ειδικά στη σκηνή που ο Ντανιελ-σαν κάνει το περιβόητο χτύπημα στον τελικό μας σηκώνεται η τρίχα κάγκελο.
Όταν καπνίζεις πάντα ο καπνός πάει προς αυτόν που δεν καπνίζει.
Κάθε φορά που είναι να πάμε για 5Χ5 προσπαθούμε να μήν καπνίζουμε πολύ πριν το ματς, λες κι αν δεν κάνουμε ένα παραπάνω τσιγάρο θα γίνουμε Κριστιαν Ραουλ Λεδεσμα.
Όταν είμασταν μικρά παιδιά, για λίγες μέρες μετά την αλλαγή της ώρας, όταν μας ρωτούσε κάποιος τι ώρα λέγαμε π.χ. αν ήταν 9 η ώρα: κανονικά είναι 8, αλλά με την νέα 9…
Κάθε φορά που κάποιος ποδοσφαιριστής κάνει χατ-τρικ, θα πεταχτεί ένας ξερόλας δημοσιογράφος ή ενας γραφικός φίλος και θα πει: “χατ-τρικ δεν ειναι αυτο. Χατ-τρικ είναι όταν βάζεις 3 γκολ στο ημίχρονο” ή “στο χατ-τρικ δε μετράνε κανονικά τα πέναλτυ αλλά τέλος παντων” και συμπληρώνει στο τέλος “στην Αγγλία έτσι το έχουνε…”.
Σ’ ενα εργενικο σπίτι, όσους καλόγερους, κρεμαστρες και πομολα αν έχει, πάντα θα υπάρχει και μια καρέκλα τίγκα στο ρούχο.
Κάθε φορά που μπαίνουμε σε ανσασέρ καινούριας τεχνολογίας σε πολυκατοικία που κατοικεί φιλος/φίλη και μπεί μαζί μας ένας ηλικωμένος ένοικος της πολυκατοικίας θα μας ρωτήσει: “που πας;”. Εμείς του λέμε π.χ “στον 3ο” και μας πατάει αυτός το κουμπί -λες και δεν έχουμε χέρια να το πατήσουμε ή ντρεπόμαστε.
Όλοι όσοι ψηφίζουν «αριστερά» ή «δεξια» ισχυρίζονται (συνήθως με ρίγη συγκίνησης να τους διαπερνούν) οτι κάποιος παππούς τους μια φορα τους είχε συμβουλέυσει να μήν ψηφίσουν ποτέ την αντίθετη παράταξη.