Ο ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΣΟΥΒΛΑΤΖΗΣ ΤΟ ΑΛΑΤΟΠΙΠΕΡΟ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ.
Υπάρχουν δύο κατηγοριών άνθρωποι: αυτοί που όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει λενε, «έβαλε ζέστα» και αυτοί που λένε «εβαλε ζέστη». Η πρώτη μαλιστα ομάδα αναφέρει την δροσιά ως «δροσό» εννοώντας την ψύχρα, λέγοντας «έβαλε δροσό».
Μπορεί να γράφουμε 200 λέξεις το λεπτό στο pc, αλλά όταν κάνουμε κάπου μία εγγραφή και μας ζητάει password για 1η φορά, το γράφουμε λες και δεν έχουμε ξαναδεί πληκτρολόγιο στη ζωή μας.
ΠANTA OTAN KAΠOIOΣ MAΣ ZHTHΣEI ENAN APIΘMO AΠO TO THΛEΦΩNO EMEIΣ META AΠO MIA ΣTIΓMH ΘA TON PΩTHΣOYME «ΓPAΦEIΣ;».
Το «ομοίως» στις θετικές επιστήμες έχει τη σημασία του «βαριέμαι να τα ξαναγράφω, αλλά ισχύουν και παλι».
Οταν ειμαστε στη παραλια και δούμε να επιπλεει ενα μπουκαλι στη θάλασσα, η παρεα θα πεταει πετρες για να το πετυχει, μέχρι που καποιος θα πετάξει μια κοτρωνα για να το βουλιαξει.
Καθε φορα που καθόμαστε στριμωχτα στο τραπέζι και θελει να περάσει καποιος απο πίσω μας τραβάμε αμυδρά την καρεκλα μας προς τα μπροστά, χωρίς ουσιαστικά να την πολυκινουμε…
Οταν περναει υπερνετο με καυτα οπισθια και πινουμε καφε με γυναικεια παρεα, κανουμε οτι δινουμε προσοχη σ’ αυτα που λενε και κοιταμε αδιαφορα τρυγυρω, ενω στην πραγματικοτητα εχουμε καρφωσει το βλεμμα στον κινουμενο στοχο και θελουμε να τον χορτασουμε οσο περισσοτερο γινεται.
Ολοι μας γουσταρουμε τα φοιτητικα παρτακια με το αφθονο ποτο, την τεζα μουσικη, τα πιπινακια και την καπνιλα αλλα στην πραγματικοτητα σε ολους μας εχουν λειψει τα παρτι του δημοτικου με τις πιτσες, τα λουκανικοτυροπιτακια, τις καρεκλες που ηταν τοποθετημενες στους τεσσερις τοιχους του σαλονιου και τις πλακες που καναμε εχοντας στο ενα χερι το πιατακι με τη φατσα του μικυ μαου και στο αλλο το πλαστικο πηρουνακι.
Υπαρχουν δυο τυποι ανθρωπων: αυτοι που καλουν το ασανσερ με το μεγαλο δαχτυλο και αυτοι που το καλουν με τον δεικτη.