Στους κλειστούς συναυλιακούς χώρους,υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων: Αυτοί πού όταν θέλουν να περάσουν λένε ευγενικά “Συγνώμη,να περάσω λίγο;”, αυτοί που λένε με φωνή 4 “Συγνώμη φιλαράκι” και ταυτόχρονα περνάνε, και αυτοί που απλά σε σπρώχνουν και περνάνε νταηλίκι χωρίς να πούνε τίποτα. Εχω πάει σε συναυλίες εγώ και ξέρω.
Στα γκομενικά είσαι πολύ πιο αποτελεσματικός όταν δίνεις συμβουλές, παρά όταν σκέφτεσαι ή πράττεις για πάρτη σου.
Κάθε φορά που κάποιος καθηγητής παίρνει παρουσίες: 1) Πάντα υπάρχει κάποιος θα πεί «παρων», 2) Πάντα υπάρχει κάποιος που θα πει «εδώ είμαι, 3) και πάντα υπάρχει ένας τίμιος που κάθεται πίσω-πίσω και θα κάνει ένα σήμα νταή, λες και εννοείται πως βρίσκεται στην τάξη.
Υπάρχουν 3 ειδών μακαρονάδες: 1) αυτοί που απλά αμολάνε το τυρί πάνω στα μακαρόνια και μετά ανακατεύουν 2) αυτοί που το απλώνουν ευλαβικά και τα τρώνε έτσι και 3) (οι τραγικοι) αυτοί που το απλώνουν ευλαβικά και με μαεστρία και μετά ανακατεύουν (ανεξήγητο γιατί).
H μεγαλύτερη ατάκα που έχει πει ο Νίκολας Κέιτζ είναι στην αρχή του “Αφήνοντας το Λας Βέγκας” όπου λέει: Δε μπορώ να θυμηθώ αν άρχισα το ποτό επειδή με άφησε η γυναίκα μου ή αν η γυναίκα μου με άφησε επειδή άρχισα το ποτό.
Πλεον οι ποδοσφαιριστες οταν κρυωνουν δεν φορανε τη μακρυμανικη εμφανιση της ομαδας, αλλα ισοθερμικο μακρυμανικο στα χρωματα της εμφανισης.
Όταν μια εφημερίδα δίνει μια σειρά από DVD σε κασετίνα, πάντα η κασετίνα αυτή θεωρείται «πολυτελής».
Το αγαπημένο τζατζίκι έρχεται πάντα με την κλασσική ελίτσα στη μέση. Για έναν περίεργο λόγο, η ελιά δεν απομακρύνεται ποτέ απο τη μέση, ενω το ψωμί έρχεται πάντα περιμετρικά της ελιάς με μεγάλη προσοχη μέχρι να τελειώσει ολο το τζατζίκι. Και η ελιά μένει πάντα ανέπαφη. Εχω δουλέψει σε ταβέρνα εγω και ξέρω.
Σε κάθε νοσοκομείο υπάρχει ένας ρεμαλογιατρός αξύριστος, με το στηθοσκόπιο περασμένο σαν πετσέτα γύρω απ’ το λαιμό και στάνταρ φραπεδιά σε πλαστικό ποτηράκι, ο οποιος περιφέρεται άσκοπα στους διαδρόμους.
Όταν υπάρχει τηλεφωνική παρέμβαση σε κάποια εκπομπή, τότε ο εκάστοτε δημοσιογράφος θα πει την έκφραση ”έχουμε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής μας γραμμής…”.