Υπαρχουν δυο ειδων ανθρωποι: αυτοι που αποκαλουν τον Ραφαελ της Μαντσεστερ με το ονομα του, και ο Μεγαλεξανδρος Θεοφιλοπουλος που τον φωναζει χαιδευτικα «Ράφα».
Κάθε φορά που ψιλοξέρουμε τους στίχους ενός τραγουδιού, ακολουθούμε το ρυθμό συνήθως με «να, να, να…» και καταλήγουμε φωνάζοντας την τελευταία λέξη του στίχου -την οποία έχουμε προβλέψει με βάση την ομοιοκαταληξία.
Ένα καλάμι ψαρέματος είναι μια ράβδος με ένα σκουλήκι στη μια άκρη και έναν μαλάκα στην άλλη.
Άν είσαι πλούσιος και κυνηγάς πιπίνια, σε αποκαλούν «Λάτρη του ωραίου φύλου». Άν είσαι φτωχός και κάνεις το ίδιο, σε λένε «πορνόγερο».
Οσο κι αν το πιστεψαμε, οσο κι αν το ελπισαμε, στη δεκαετια των 80s ποτε δε μας εριξαν ναρκωτικα στο ποτο.
Όλοι έχουμε μπερδέψει σημαδούρα με άνθρωπο στη θάλασσα και το αντίθετο.
ΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΑΣ ΤΣΙΜΠΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΛΑΜΕΣ Η ΤΙΣ ΠΑΤΟΥΣΕΣ.
Αν τραυματιστει παιχτης αλλα δεν σταματησουν οι αντιπαλοι για fair play, τα τακλιν που ακολουθουν -με σκοπο να σταματησει η μπαλα για πρωτες βοηθειες- ξεφευγουν απο τα ορια και του fair και του play…
Ο πρωτάρης σε καζίνο ξεχωρίζει πιό πολύ κι από τον πρωτάρη σε οίκο ανοχής.
Σε κάθε μεγαλούπολη υπάρχει, σε κάποιο κεντρικό πλακόστρωτο, συγκρότημα από 3-4 λατινοαμερικανούς ντυμένους ινδιάνους -ο ένας μάλιστα απ’ αυτούς είναι πάντα κοιλαράς- που παίζουν το «El Condor Pasa» και άλλα εγχώρια hits.
