ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΣΥΡΕΓΓΕΛΑ! ΜΑ ΠΟΣΑ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ;
Σε όλες τις ταινίες που σέβονται τον εαυτό τους, ο πρωταγωνιστής δεν ξέρει ποτέ χορό. Ξέρει όμως πάντα χορό η πρωταγωνίστρια η οποία μαθαίνει τον ήρωα μας χρησιμοποιώντας μαγικά λόγια όπως: «κλείσε τα μάτια και ακολούθησε την καρδιά σου» ή «νιώσε σα να πετάς στον άνεμο» κλπ. Τα λόγια αυτά φαίνεται να αποδίδουν καθώς τελικά ο ήρωας μας χορεύει σαν να έχει περάσει ατέλειωτα απογεύματα σε σχολές χορού…
Οι περισοτεροι καραφλομαλλιαδες ταξιτζηδες μεγαλης ηλικιας παντα εχουν χτενακι για τα μαλλια στην τσεπη του πουκαμισου τους.
Όταν τρώμε ρύζι και έχει μείνει η τελευταία μπουκιά, την οποία δεν μπορούμε να την πάρουμε με το πηρούνι μας κανονικά, πατάμε το ρύζι έτσι ώστε τα τελευταία υπολείμματα να σφηνωθούν ανάμεσα στις δαγκάνες του πηρουνιού.
Κάναμε όλοι «καθρεφτάκι» στο δημοτικό κι όταν μας έκανε κι άλλος σηκώναμε και το άλλο χέρι.
Όσο εξόφθαλμη κι αν είναι η παράβαση που θα σφυριχτεί, ακόμα και 10 μέτρα οφσάιντ να βρεθεί ο επιθετικός, ακόμα και με τα 2 χέρια να την πιάσει, αν -αφού σφυριχτεί- συνεχίσει και στείλει την μπάλα στα δίχτυα, θα βρεθεί πάντα κόσμος που θα φωνάξει έστω και ένα ξεψυχισμένο «γκοοολ».
Σε κάθε ελληνική μετάφραση αμερικανικής κωμωδίας που σέβεται τον εαυτό της, η κατάληξη του τίτλου θα είναι είτε «…της συμφοράς» ή «…για κλάματα».
Υπάρχουν 2 ειδών ανθρωποι: Αυτοί που όταν διαβάζουν εφημερίδα, κάθε φορά που γυρίζουν σελίδα θα σηκώσουν το κεφάλι τους να ρίξουν μια ματιά τριγύρω, και οι υπόλοιποι.
Όταν θέλουμε να κανονίσουμε μια έξοδο παίρνουμε τηλέφωνο, ενώ όταν θέλουμε να ακυρώσουμε κάτι στέλνουμε sms.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνων που όταν δουν κάποιον γνωστό τους στον δρόμο με τον οποίο διατηρούν τυπικές σχέσεις, θα πουν «Τι γίνεται;» και εκείνων που θα πουν «Επ, που είσαι ρε;». Υποκατηγορία των πρώτων εκείνοι που θα πουν «Καλά;». Από την υποκατηγορία αυτή ωστόσο γεννάται άλλη μία Μεγάλη Αλήθεια. Οι ενταγμένοι στην εν λόγω υποκατηγορία όταν απευθύνονται σε γυναίκα (κυρίως ηλικιωμένη) προσθέτουν τη λέξη «είσαι» μετά το «Καλά» και πριν το «;», καθώς επίσης και ένα ψιλο-αδελφίστικο πλην φιλικό ύφος, που συνοδεύεται βεβαίως με ένα πλατύ χαμόγελο. Σημείωση: Όπως παρατηρείτε, και στις δύο περιπτώσεις η ατάκα είναι μια ερώτηση. Αξίζει να σημειωθεί οτι μέχρι να ολοκληρωθεί η ερώτηση, έχεις περάσει τον γνωστό σου ο οποίος δε μπαίνει καν στον κόπο να σου απαντήσει και περιορίζεται μόνο σε ένα νεύμα με το οποίο εξασφαλίζει χρόνο για να απαντήσει στον χαιρετισμό, αλλά και την διατήρηση της τυπικότητας των σχέσεων.