Καθε φορα που συναρμολογουμε επιτυχως επιπλο σε κουτι απο την ΙΚΕΑ εχουμε ενα ηλιθιο χαμογελο ζωγραφισμενο στο προσωπο μας, σαν να φεραμε στα ισια του τον κεκλιμενο πυργο της Πίζας.
10 ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ – ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΕΣ.
1. ΚΑΘΕ ΠΕΝΤΑΡΙ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΝΑ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΧΕΡΙ, ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΩΣ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΟΠΙ.
2. ΜΗ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΕΣΑ ΔΥΟ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 2.05… ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ «ΜΕ ΔΙΔΥΜΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ», ΕΝΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ ΣΤΟ 2.04 ΚΛΠ…..
3. ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΕΚΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΗΝ ΙΔΡΩΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΜΗ ΕΛΑΦΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ. Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΣΚΟΝΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΦΥΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 3 ΛΕΠΤΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ «ΤΡΙΖΑΡΙΣΤΑ» ΝΕΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΑΓΚΗ, ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΤΑ ΝΕΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΡΚΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΤΗΜΑ. Η ΣΚΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΓΛΙΤΣΑ ΤΟ ΠΑΡΚΕ (ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΙΔΡΩΤΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΟΛΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ) ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ.
4. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ JUMP-BALL ΣΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ, ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΚΟΡΦΗ ΤΗΣ ΡΑΚΕΤΑΣ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΛΟΓΟΥΣ: Α) ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥΣ, Β) ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΡΟΛΟΙ….
5. ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΕΝΤΑΛΕΠΤΟ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΤΙΣ ΦΡΑΣΕΙΣ: “ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ”. “Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ”. “ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ – ΧΙΤΣΚΟΚΙΚΟ ΦΙΝΑΛΕ” ΚΛΠ ΚΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΣ – ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΟ ΜΑΤΣ ΡΩΣΙΑΣ – ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ…
6. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΥ ΦΑΟΥΛ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΚΑΡΙΑΙΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΕ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΠΟΡΙΑΣ – ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟΥ. ΣΤΗ ΔΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ, ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ
7. ΟΤΑΝ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΤΡΙΠΟΝΤΟ ΜΕ ΤΑΜΠΛΩ, ΤΟΤΕ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Ο ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ “ΤΥΧΕΡΟ”.
8. ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ “2” KI ENA ΣΥΣΤΗΜΑ “5”.
9. Ο CENTER ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΦΑΟΥΛ. ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑ ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ.
10. ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ, ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΒΟΛΩΝ Η’ ΓΙΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ (ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΒΟΛΩΝ) ΘΑ ΤΡΑΒΑΝΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΚΙ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΚΙΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΚΟΝΤΑ ΜΑΓΙΩ (ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 87 ΚΛΠ), ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΦΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΚΙΑ ΚΟΝΤΕΥΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΠΡΙ.
Μεγάλη Αλήθεια αυτής της ζωής είναι πως όταν είναι μικρα, τα αγοράκια παίζουν με στρατιωτάκια και τα κοριτσάκια με κούκλες. Αλλά -διάολε- μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως όταν μεγαλώσουν τα αγοράκια παίζουν με κούκλες και τα κοριτσάκια με σταρτιωτάκια. Έχω παίξει εγώ με κούκλες και ξέρω…
ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΕΙΔΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΟΛΟΓΙΣΑΝ ΖΗΤΑΝΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤO ΚΑΝΟΥΝΕ ΓΑΡΓΑΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΝΕ ΑΜΗΧΑΝΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΕΜΑ.
Οταν δουμε φαγητο στον υπνο μας ξυπναμε παντα με μια λιγουρα, μη ξεροντας αν η λιγουρα ειναι το αποτελεσμα του ονειρου ή το ονειρο αποτελεσμα της λιγουρας.
O Αθηναίος θα πει “να του βάλω”. Ο Σαλονικιός θα πει “να ΤΟΝ βάλω”. Κι ο Πειραιώτης θα κάνει τη διαφορά και θα ξηγηθεί “να ΤΟΝ-Ε-βάλω”. Απλά, λαϊκά, τασομητροπουλικά. Μετά τιμής, Ανδρέας
Tο πιο γρηγορο μακιγιαζ στον κινηματογραφο και στο θεατρο ειναι μια ελια στο προσωπο.
Η λογική ποτέ δεν «κυριαρχεί» ή «επικρατεί», αλλά πάντα «πρυτανεύει».
ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΕΣΕΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΜΑΝΟΥΒΡΑΡΕΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΟΠΙΣΘΕΝ, ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΜΠΑΡΜΠΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΞΗΓΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΡΙΜΩΓΜΕΝΟΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ, ΚΑΘΩΣ ΟΙ ΜΠΑΡΜΠΑΔΕΣ ΑΥΤΟΙ “ΞΕΡΟΥΝ”.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που χρησιμοποιούν hands free το κρατάνε με το ένα χέρι, με αποτέλεσμα να μην είναι ακριβώς hands free. Όταν δε κάποιος το χρησιμοποιεί χωρίς να το κρατάει με τα χέρια του, μοιάζει να μονολογεί.