ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΑ «ΠΑΛΙΚΑΡΙΣΙΑ ΚΑΛΑΘΙΑ» ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΑΝΤΙΠΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ.
ΟΙ ΔΙΑΦΑΝΟΙ ΚΑΔΟΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΜΠΑΤΑΡΙΩΝ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΔΕΙΟΙ. ΜΑΛΛΟΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΜΑΛΑΓΡΑ…
Αν και το βλέπουμε σε όλα τα καρτούν και σε πολλές ταινίες, στην πραγματικότητα ποτέ κανείς δεν τρίβει το στομάχι του όταν φάει κάτι εύγευστο.
Καθεσαι να απολαυσεις τον καφε σου και καθ’ ολη τη διαρκεια περνα απο μπροστα σου, διπλα σου, πισω σου ο ατσιδας σερβιτορος… εκτος απο εκεινα τα λεπτα που θελεις να πληρωσεις για να φυγεις -που ως δια μαγειας δεν υπαρχει πουθενα!
Όλους μας, οταν ειμασταν μικροι, αντι να μας πανε στον κουρεα μας κουρεψε η μανα μας ή καποιος αλλος της οικογενειας μ-ε δηθεν κομμωτικες ικανοτητες.
Στα ταξί, όσοι ξεχνάνε κάτι, το αφήνουν ΠΑΝΤΑ στο πίσω κάθισμα. Ποτέ κανείς δεν έχει ξεχάσει κάτι στο μπροστινό κάθισμα.
Οταν ανοιγουμε αναψυκτικο (πλαστικο μπουκαλι συνηθως 0.50 η 1.5lt) και εχει μεινει ποσοτητα-περισσευμα για το ψυγειο θα βρεθει καποιος (συνηθως θειος-α μαμα μπαμπας) που θα πει «Σφιξε καλα το καπακι παιδι μου, να μην χαθει το ανθρακικο…).
Στέκεσαι στη στάση και περιμένεις λεωφορείο όταν με την άκρη του… αετίσιου ματιού σου πιάνεις τρελό νέτο να διασχίζει κάθετα 5 λωρίδες κυκλοφορίας. Παρατηρείς με μιας όλα τα αρσενικά κεφάλια να κλίνουν επί δεξιά παρακολουθώντας σαν gps την πορεία του νέτου προς το απέναντι πεζοδρόμιο. Εσύ, όμως, για να το παίξεις cool – υπεράνω – «σιγά το μπάζο» τύπος, εξακολουθείς να κάνεις πως κοιτάζεις από την άλλη περιμένοντας το λεωφορείο. Κι όταν το νέτο έχει περάσει απέναντι και εισέρχεται στο κανονικό σου οπτικό πεδίο, τότε θέλεις να πάρεις και συ τη δόση σου, χωρίς να καρφωθείς στους άλλους. Αλλά από απέναντι όλες ίδιες είναι…
ΟΠΟΤΕ ΜΗΔΕΝΙΖΕΙΣ ΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΞΕΧΝΑΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΕΓΡΑΦΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΚΑΛΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ.
Κάποτε λέγαμε «τσουλάκι» όποια φόραγε στρινγκ, ενώ τώρα έτσι και δεν φοράει λέμε «ρε, που πάει αυτή με τη βράκα του παππού μου;». Αλλάζουν οι εποχές…
