Όταν βαριόμαστε να συναντήσουμε τον παλιό συμμαθητή/συμφοιτητή/συνάδερφό, δεν έχουμε απαντήσει ποτέ στα τηλεφωνήματά του και σπάει ο διάολος το ποδάρι του και μας βλέπει τυχαία στο δρόμο, τότε: αφού τον χαιρετάμε με μεγάλο ενθουσιασμό και μιλάμε για 1,5 λεπτό μαζί του παίρνουμε το αυστηρό ύφος και τον επιπλήττουμε: “Κανόνισε ρε μ@λάκα κανά καφέ, έχουμε χαθεί τελείως…”.
ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΣΜΟΥΡΙΕΣΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΥΣΤΑΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΧΑΣΜΟΥΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΛΗΣΕΙ. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΧΑΣΜΟΥΡΗΘΕΙ ΣΤΟ ΑΣΧΕΤΟ, ΕΣΕΝΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΔΙΔΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΙΑ…
Ξέρεις ότι το έχεις παρακάνει όταν η γκόμενά σου γυρίζει στη μάνα σου και λέει “Πρόσεχε πώς μου μιλάς, θα μπορούσες να είσαι κόρη μου!”.
Υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: αυτοί που παρκάρουν το αυτοκίνητο τους και αυτοί που το “παρικάρουν”.
ΣTIΣ ΔIAΦHMIΣEIΣ ΓIAOYPTIOY KΑΙ ΦPOYTOKPEMAΣ TO KOYTAΛI ΑΦΟΥ MΠEI KΑΙ BΓEI AΠO TON KEΣEΔAKI, AΠO KATΩ EINAI KAΘAPO KΑΙ ΓYAΛIZEI!
Υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: αυτοί που λένε νυχοκόπτη κι αυτοί που λένε νυχοκόπ-ε-τη.
ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΙ ΠΙΟ ΜΑΓΚΕΣ ΚΡΥΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΠΙΣΩ ΝΑ ΜΗ ΠΟΥΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΕΝΩ ΤΑ ΜΟΓΓΟΛΑ ΦΛΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΓΑΝΕ ΣΑΝ ΧΑΪΒΑΝΙΑ.
Σε όλους μας έχει τύχει μία ή περισσότερες φορές να θέλουμε να πετάξουμε την τσίχλα μας και, καθώς βλέπουμε καλάθι απορριμάτων στον δρόμο, να φτύνουμε με την αισιοδοξία ότι θα βρει η τσίχλα τον στόχο της, τελικά αυτή να πεφτει κάτω κι εμείς να συνεχίζουμε τον δρόμο μας.
Όταν φτάνει η μέρα της εξέτασης σκεφτόμαστε: «Γαμώτο, άλλη μία μέρα να ΄χα…».
ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΟΣΤΙΕΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΟ ΚΑΛΩΔΙΟ, ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΠΑΛΑΝΤΕΖΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΛΕΨΕΙ ΝΑ ΨΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΣΤΑΚΙ ΜΑΣ!
