Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων: i) Αυτοί που καίνε με αναπτήρα τη μύτη του στυλό με σκοπό να γράψει, ii) Αυτοί οι γραφικοί που βάζουν τη μύτη του στύλο σχεδόν μέχρι το λαρύγγι τους και αρχίζουν τα ευωδιαστά “Χααααα….” (ανάσα) και iii) Αυτοί που απλά βλέπουν ότι το μελάνι έχει τελειώσει και πετάνε απευθείας το στυλό στα σκουπίδια.
Οταν μια γριά προσπαθεί να περάσει βιαστικά το δρόμο, εχει πάντα το χέρι τεντωμένο προς τη μεριά των αυτοκινητων, δίνοντας σου την εντύπωση οτι μπορει να τα σταματήσει με το ένα χέρι…
ΟΤΑΝ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΟ, ΤΟΤΕ ΑΦΑΙΡΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΨΗΣΙΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.
Όταν βλέπεις αυτοκίνητο με κοτσαδόρο και μπαλάκι του τέννις, δύο πράγματα είναι σίγουρα. Ένα, ότι ο ιδιοκτήτης δεν έχει τροχοσπιτο ή σκάφος για να σύρει και, δύο, ότι δεν παίζει τέννις.
ΟΠΟΙΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΑΝΤΑ «ΚΑΝΕΙ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ».
ΠΟΤΕ παικτης ομαδας δεν δηλωσε οτι «ταξιδεψαν για το αρνητικο αποτελεσμα».
Όλοι μας πλένοντας τα χέρια και μας και ύστερα τινάζοντας τα, έχουμε κοπανήσει τα δάχτυλά μάς στην άκρη της βρύσης.
Δήλωση Αννας Βισση: «Η Γ. Χιουστον ειναι ενα απο τους λογους που εγινα τραγουδιστρια». Οπότε 2 πραγματα συμβαινουν: ειτε εκρυβε χρονια η μακαριτισσα, ειτε κρυβει η «απολυτη ελληνιδα σταρ».
Οταν ανοιγουμε τα κουτια που περιεχουν φαρμακα ξεδιπλωνουμε το χαρτι με τις οδηγιες χρησης, δοσολογια κλπ. και οταν ερθει η στιγμη να το βαλουμε μεσα παλι, σκεφτομαστε πως ηταν διπλωμενο αρχικα, κανουμε μια προσπαθεια να το διπλωσουμε, αποτυγχανουμε και τελικα χωρις πολλα-πολλα το τυλιγουμε οπως να’ναι και το χωνουμε μεσα παλι στο κουτακι!
Τα ποσοστά κοριτσόπουλων που έχουν πιο “πεταχτά” ονόματα (αυτά που μας φτιάχνουν δηλαδή) όπως Σόνια, Τάνια, Φραντζέσκα, Τζωρτζίνα, Βανέσα κτλ. είναι πολύ μεγαλύτερα στα ιδιωτικά σχολεία απ’ ότι στα δημόσια.