ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ, ΑΠΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΑ «ΧΙΟΝΙΑ».
Σε όλες τις ταβέρνες και ψησταριές β’ κατηγορίας και κάτω, το σαπούνι στις τουαλέτες είτε δεν υπάρχει είτε είναι υγρό πιάτων, καθώς το αγοράζουν με το κιλό.
Άμα μας πούνε να σβήσουμε το τσιγάρο, πάντα τραβάμε τουλάχιστον μια τελευταία τζούρα πριν το «σκοτώσουμε» στο τασάκι.
Σε ολες τις παλιες ελληνικες ταινίες δειχνει τα ερωτευμένα ζευγαράκια να τρεχουν στην παραλία ή γύρω από ένα δεντρο στο δάσος αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν το έχει κάνει ποτέ κανείς μας.
Στις αμερικανικες ταινίες μετα το σεξ, η γυναικα ειναι με το σεντονι/παπλωμα/κλπ μεχρι το στηθος, ενω ο αντρας μεχρι τη μεση. +bonus μεγάλη αλήθεια Στο τελος ολοι ειναι χαρουμενοι. Ο φαινομενικα «αχωνευτος» της ιστοριας πεθαινει βαναυσα, το διαζευγμενο ζευγαρι τα ξαναβρισκει, τα παιδια τους χαιρονται, το σκυλι τους γαυγιζει, το σπιτι αυτοκαθαριζεται και τους υποδεχεται, και κανεις στις δουλειες τους δεν τους αναζητουσε ενω ελειπαν στις «περιπετειες» τους.
Οταν θελουμε να αφησουμε πουρμπουαρ σε σερβιτορα-ο και αυτος μας δωσει τα ρεστα μας, εμεις θα πουμε «Νταξει ειμαστε…» (χωρις το εψιλον μπροστα).
Από τότε που στη ζωή μας μπήκαν τα wireless και τα laptop, το περιοδικό στην τουαλέτα μοιάζει ξεπερασμένο.
Η λέξη «μπουλντόζας» μπορεί να σημαίνει χοντρός ή πολυ δυνατος, αναλογα με το αν εισαι πολιτικος ή πενταρι σε Παναθηναικο/Ολυμπιακο.
Οταν στο τελος τς εξεταστικης ο καθηγητης δινει την υλη απο το βιβλιο σε σελιδες (π.χ απο την 28 ως την 79 σελιδα) παντα θα υπαρχει ενας γραφικος που θα ρωτησει «και η 79 ειναι μεσα;».
Όταν γεροδεμένος, υψηλόσωμος ποδοσφαιριστής, ερχόμενος με φόρα προς την αντίπαλη εστία σκοράρει, πάντοτε έρχεται «σαν τρέιλερ για να καρφώσει την μπάλα στα δίχτυα»…