Βλέποντας μία από τις τόσες πινακίδες του στυλ «Στα επόμενα 2 χιλιόμετρα γίνονται θανατηφόρα ατυχήματα» που γεμίζουν όλη αυτήν την ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών, πήρα την απόφαση να βουτήξω στο γκρεμό, ακριβώς 2,01 χιλιόμετρα μετά! Και, διάολε, δεν έπαθα τίποτα!
Όλοι μας όταν στο 90′ του τελικού του CL περάσαμε τέσσερις παίχτες και κάναμε ξυραφιά στην μικρή περιοχή, σιχτιρίσαμε που ο κατ’ ευφημισμόν «γεννημένος σκόρερ» της ομάδας μας το έχασε σε άδειο τέρμα. Έτσι όταν στο 92′ επαναλάβαμε την ίδια ενέργεια -για να το σιγουρέψουμε- σουτάραμε με το εξωτερικό στην απέναντι γωνία και τελειώσαμε τη φάση μόνοι μας…
ΟΛΟΙ, ΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΤΗΣ SONY, ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ PS2 ΘΑ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ ΑΝ ΔΙΝΑΜΕ ΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ.
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ ΛΥΣΑΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ FERMAT, ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ Η ΦΡΑΣΗ «ΠΑΡΤΑ ΠΟΥΣΤΗ, ΣΕ ΦΕΡΜΑΡΑ».
Οταν δουλευαμε στο γνωστο αποστακτηριο, παιζοντας με τις ταπες των βαρελιωνε, ειχαμε πει στο μικρο γιο του μπαρμπα Ορατιου Bird: «Λαρι αγορι μου, αν το κανεις αυτο επαγγελμα με τοση ευστοχια, θα φτασεις ψηλα μια μερα!».
ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΜΕ: ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΗΣ ΝΑΤΑΛΙΑΣ;
Όταν ο Θεός μας έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Του προσέξαμε ότι δίπλα στο καλούπι είχε έναν ογκώδη φάκελο που έγραφε: «ΤΣΑΚ ΝΟΡΙΣ: ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ».
ΟΛΟΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΙΟΥΔΑ ΝΑ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΕΥΓΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙ: «ΔΑΣΚΑΛΕ, ΑΝ ΔΕ ΣΕ ΔΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ».
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΠΡΙΝ ΔΙΑΚΤΙΝΙΣΤΟΥΜΕ.
Όταν γυρίσαμε τη μίζα για να «βάλουμε μπρος» τον κινητήρα στο διαστημικο λεοφωρείο, ώστε να επιστρέψουμε επιτέλους στη γη μετά από 500 συνεχόμενες μέρες στο διάστημα, καταλάβαμε ότι είχε πέσει η μπαταρία όταν έκανε το χαρακτηριστικό «τακ». Τότε με ολύμπια ψυχραιμία και μπλαζέ ύφος είπαμε το ιστορικό: «Houston, we’ve got a problem».