Ο τερματοφύλακας πανηγυρίζει πάντα μόνος του το γκόλ της ομάδας του κοιτώντας την εξέδρα ενώ οι υπόλοιποι συμπαίχτες του έχουν γίνει «ένα κουβάρι». Εχω πανηγυρίσει (μόνος μου) εγώ κ ξέρω.
Οταν σε ταβερνα το καλοκαιρι ρωταμε τον σερβιτορο τι μπυρες εχει κι εκεινος μας τις λεει, εμεις θα του ζητησουμε τελικά «μια πράσινη». Οταν την φερει, θα την κρατησουμε να δουμε ποσο παγωμενη ειναι κι οταν τελειωσει και θελουμε αλλη θα σηκωσουμε το αδειο μπουκαλι απο μακρια να το δει και να μας γνεψει καταφατικα. Εχω ζητησει εγω κ ξερω..
Οταν λέμε σε κάποιον/κάποια να έρθει να καθήσει δίπλα μας, πάντα χτυπάμε με το χέρι 2 φορές το σημείο που θέλουμε να καθήσει… Εχω χτυπήσει κ εγω κ ξέρω!
Παρόλο που οι ειδικοι λενε οτι η απογείωση ειναι πιο δυσκολη απο την προσγειωση, οι ελληνες χειροκροτουν στην προσγειωση…
Οταν εχεις πολλα ψιλα θα βρεθει καποιος γραφικος να σου πει «παγκαρι ληστεψες;».
Καθε φορα που κοβεις τα νυχια των ποδιων σου καποιο νυχι θα το κοψεις πιο βαθια, με αποτελεσμα να σε ποναει για τις επομενες 1-2 μερες.
Όταν είμασταν στο Δημοτικό, γυρνώντας σπίτι πολλοί μαζί, κάποιες φορές τύχαινε να βρει κάποιος στο δρόμο ένα αντικείμενο φαινομενικά πολύτιμο (π.χ. στυλό, γυαλιστερό νόμισμα κτλ). Σκύβοντας να το πάρει, οι υπόλοιποι για να τον αποτρέψουμε, λόγω ζήλιας που δεν το βρήκαμε εμείς, του λέγαμε: Μην το πιάνεις γιατί μπορεί κάποιος να το έχει βάλει στον κώλο του…
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΑΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ «ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΓΟΥΣΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ».
Η «καρδιά του πρωταθλητή» μιλάει πολλές φορές και στο κύπελλο. Η «καρδιά του κυπελλούχου» δεν μιλάει ούτε στο πρωτάθλημα -ούτε καν στο κύπελλο.
Οταν η (θεωρητικά) μεγάλη ομάδα κερδίζει την (θεωρητικά) μικρή ομάδα με μισό μηδεν, τότε αυτόματα η δεύτερη χαρακτηρίζεται «αξιόμαχος αντίπαλος».