ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΜΑΣ ΝΕΥΡΙΑΣΜΕΝΟΙ, ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ Η ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΠΛΟΥΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΟΛΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΡΙΞΕΙ ΤΡΙΚΟΥΒΕΡΤΟ ΚΑΥΓΑ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ Η ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΦΟΡΑΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ “ΨΑΞΕ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ…”.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΜΕΡΕΣ ΓΚΡΙΝΙΑΣ ΑΠ ΤΗ ΜΑΝΑ Η ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ, ΑΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΑΣΑΝΣΕΡ ΕΝΤΡΟΜΟΙ ΤΟΝ ΗΧΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΙΚΟ ΠΟΥ ΦΟΡΤΩΝΕΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΗΧΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΓΙΟΝΑΡΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ…
Οι έμπειροι στο πλακωτό πάντα κρατάνε όλα τα πούλια τους στο χέρι εκτός από την μάνα, ενώ οι αρχάριοι έχουν τα πούλια τους τοποθετημένα όλα στη γωνία.
Όταν κόβουμε τα νύχια των ποδιών με τον νυχοκόπτη στο κρεβάτι, αυτά κάνουν ένα “πτίουνγκ!” και εκσφενδονίζονται σε κοντινές αποστάσεις. Μετά το πέρας της νυχοκοπής, μαζεύουμε τα κοματάκια νυχιών σε ένα βουναλάκι και τα κοιτάμε με μία (δεν ξέρω γιατί, αλλά τη νιώθουμε) περηφάνια! Επίσης, το μεγαλύτερο κομμάτι το παίρνουμε και το ζουλάμε ελαφρώς με δείκτη και αντίχειρα!
Ο Rocky ειναι ο μονος μποξερ -πραγματικος και μη- που αποκρουει τις μπουνιες με το κεφαλι.
Υπαρχουν δυο κατηγοριες αντρων. Εκεινοι που πρωτα ανεβάζουν το φερμουαρ και μετα κουμπώνουν το κουμπι και αυτοί που κανουν το αντιστροφο.
Όλοι έχουμε ένα ρούχο που θεωρούμε οτι μας παει πολυ και μας κάνει πολύ όμορφους. Το προβλημα ειναι οτι «για να μην χαλασει» περιμενουμε να το βαλουμε σε καποια σπεσιαλ εξοδο ή κάποιο γεγονος που θέλουμε να δειχνουμε πολυ ωραιοι και καταλήγουμε παντα να περιμενουμε «την επομενη φορα» γιατι κάτι μας χαλαει εκείνη τη βραδια.
Υπάρχουν 2 κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που λένε ότι παίρνουν λιγότερα απ’ όσα παιρνουν, γιατι δεν θέλουν να τους κουτσομπολεύουν ή τους αρέσει η μιζέρια, και αυτοί που λένε ότι παίρνουν περισσότερα απ’ όσα παιρνουν για να κάνουν τον σπουδαιο.
Υπάρχουν 2 ειδών άνθρωποι: Αυτοί που στο γυμναστηριο κοιτάζονται με τις ώρες στον καθρεφτη και αυτοί που κοιτάζονται επισης με τις ώρες στον καθρέφτη αλλά μόνο όταν κάνουν ασκηση (και καλα οτι κοιτανε αν την κανουν σωστά). Έχω σφιχτεί με τις ώρες εγώ μπροστά σε καθρέφτη και ξέρω
Όταν φτιάχνουμε τοστάκια το βράδυ, είμαστε αναμεσα στο να φτιάξουμε 1 μονο, και καλα για διαιτα, αλλα θα πειναμε μετα ή 2 για να χορτασουμε, αλλα μιας πιανουν τυψεις οτι θα παχυνουμε. Αυτο καταληγει παντα στο να φτιαξουμε ενα αλλά διπατο τοστ και, αφου το σαβουρωσουμε, να εχουμε και την ψευδαισθηση οτι στην ουσια αυτη η μια φετα ψωμι που ειναι η διαφορα μεταξυ του διπατου και των 2 μονών τοστ εκανε τη διαφορα στη διαιτα μας.