Α. Με όλη την οικογένεια να βλέπει τηλεόραση στο σαλόνι, έχεις βγάλει το κακάδι από τη μύτη σου και το πέταξες με κουναβίσιο τρόπο,για να μη σε δει η μαμά, πίσω από τον καναπέ… Αργότερα, όταν μετακίνησε τον καναπέ για να καθαρίσει,,σου έκανε παρατήρηση αλλά και την επόμενη φορά έκανε τα στραβά μάτια… Β. Την ίδια βραδιά έχεις γυρίσει στον πατέρα σου που έχει λιώσει στο σαπίδι και του είπες: «Μπάμπα, πήγαινε μέσα… Κοιμάσαι!» και τινάχτηκε απαντώντας: «Ποιος; Εγώ; Σταμάτα… Ακούω, ακούω…» (λες και καθόμαστε μπροστα στο ραδιόφωνο).
Α. Κάθε φορά που θα αναφέρουμε σε παρέα, όπου υπάρχουν και γυναίκες (και δη το νέτο μας), επίσκεψη μας σε οίκο ανοχής για να περιγράψούυε καποια αστεία φάση θα προσθέσουμε τεχνηέντως: «Φυσικά εγώ δεν έκανα τίποτα. Για παρέα πήγα…Έτσι, για τη φάση». Β. Όλοι μας έχουμε αναφέρει σε παρέα κάποια φάση με εμάς πρωταγωνιστές, ακόμη και αν έτυχε σε άλλον και εμείς δεν είχαμε καμία σχέση…
Κάθε φορά που θα πάει το μικρόφωνο στον πάγκο του Αστέρα Τρίπολης, ο ρεπόρτερ θα αναφέρει ότι ο Νίκος Κωστένογλου έκανε το σταυρό του για τη φάση που προηγήθηκε και θα συμπληρώσει : «Ο Έλληνας τεχνικός είναι γνωστός για τη μεγάλη του πίστη στο Θεό…».
Κινηματογραφική αλήθεια: Στις κρίσιμες ανακρίσεις, στο γνωστό δωμάτιο με τον καθρέφτη-τζάμι, πρώτος πάει ο φλώρος μπάτσος, ο οποίος αποτυγχάνει παταγωδώς και φεύγοντας από το δωμάτιο ρίχνει ένα βλέμμα όλο νόημα μέσα από το τζάμι. Στη συνέχεια, προτού καλά καλά το καταλάβουν οι λοιποί -και με τον Αρχηγό του Σώματος να μην προλαβαίνει να τον συγκρατήσει- έχει μπει ο χαλκέντερος, τα’χει κάνει όλα πούτ*ν* σε 2″ και παίρνει αυτό που θέλει…
Όταν σε μια ομάδα αγωνίζεται ομορφόπαιδο τύπου Γκράβεσεν, ο διεστραμμένος σκηνοθέτης θα φροντίσει να του ανεβάσει τις «μετοχές» στο ασθενές φύλο κάνοντας του κοντινό τη στιγμή που φτύνει από τη μύτη με το δακτυλο του στο αντίθετο ρουθούνι..
Παντα οταν σκαει μυτη στην παρέα εκείνος που κουτσομπολεύουμε, ολοι σταματαμε να μιλαμε εντελως, αντι να αλλάξουμε θεμα. Και μολις φυγει αναρωτιομαστε κι απο πανω «Ρε λες να το καταλαβε;».
-Πάντα όταν βρέχει κάποιος γραφικος θα θεωρήσει τον εαυτό του υπεύθυνο επειδη «χθες επλυνα το αμαξι» (τραβα στην Αφρικη να το πλυνεις, θα λυσεις πολλα προβληματα) -Κανεις καταστηματαρχης δεν λεει οτι «Φετος μπηκαμε μεσα 10,000Ε» αλλα παντα με ενα ποσοστο τυπου 20% σε σχεση με περσυ. Αφενος αυτο σημαίνει οτι σε απολυτη τιμη το 20% καθε χρονιας ειναι λιγότερα ευρώ απο την προηγούμενη. Αφετερου, τοσα χρονια ρε φιλε, πως γινεται να μην το κλεινεις αφου μπαινεις καθε χρονο 20% μεσα; -Οταν συναντιούνται δύο άτομα στον δρομο, ποτε κανείς δεν έχει απαντήσει κατευθείαν στην ερωτηση «Εισαι καλα;» με κατι αλλό εκτός από το «Καλα». Μπορει μετα να πεις «Τι καλά δηλαδη, συνεβη αυτο κι αυτο» αλλα ποτε δεν θα το πεις κατευθειαν.
Σε κανένα 5χ5 δεν υπάρχει αυτό το επιπλέον μισό μέτρο στα πλάγια, που θα επέτρεπε την εκτέλεση του κόρνερ ή πλαγίου με την απαιτούμενη άνεση.
Οταν βρισκομαστε σε εξωτερικο χωρο με πολλα ατομα και κανει κρυο, τοτε ολοι στεκομαστε στην ιδια σταση – με τα χερια στις τσεπες και τους ωμους λυγισμενους προς τα εμπρος.
YΠAPXOYN ΔYO EIΔH ANΘPΩΠΩN: AYTOI ΠOY ΓPAΦOYN TO 8 ME MONOKONTYΛIA KAI AYTOI ΠOY TO ΓPAΦOYN ME ΔYO KYKΛAKIA TO ENA ΠANΩ ΣTO AΛΛO.