“Τον Τσιάρτα λεν Γκαρίντσα, τον Σκούνι, Γεωργαλή”, ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος είναι οι Scorpions του Ulli Roth, εσείς είστε οι Scorpions, που τραγουδάν νησιώτικα στις συναυλίες τους για να κάνουν “γκελ” στο ελληνικό κοινό!
Μαγκες,σας ευχαριστω πολυ για τα εισιτηρια της χτεσινης συναυλιας των Scorpions! Η κοπελα μου κι εγω περασαμε υπεροχα! Ηταν καταπληκτικη συναυλια,ακουσαμε ολα τα κομματια που περιμεναμε (δηλ και τις 372 μπαλαντες…) κι η φωνη του τραγιασκα ηταν καμπανα! Και παλι ευχαριστω! ΑΛΛΑ… Αν ο Γκοντζος ηταν η Σια Λιαροπουλου κι η εκπομπη Το Ζευγαρι της Χρονιας, εσεις θα ησασταν ο Αιθιοπας κι η Καμηλοπαρδαλη κι ο Αιθιοπας και το μυδραλιοβολο αντιστοιχα… Και διαολε,για πρωτη φορα στα χρονικα,δεν ξερετε ποιος ειναι ποιος, αλλα θα σας πω.. Ο Βαιμακης ειναι η Καμηλοπαρδαλη κι ο Τσαουσης το μυδραλιοβολο.
Γκάντεμετ! Είναι όλα τσαλακωμένα! Τη Stirella, τη Stirella! ΑΛΛΑ… αν ο Γκόντζος ήταν βιβλίο θα ήταν το “Έγκλημα και τιμωρία” του Τεό του Ντοστογιέφσκι, ενώ εσείς θα ήσασταν το “Πώς να μην φοβάστε στο αεροπλάνο” από τις εκδόσεις Άλτερ.
Τούτι τζόρνι κάτσο! Εεε έκολο, εεε αλ πούμπλικοοο, ελ κουά, ελ λααα. Ρουφιάαανι. ΙΟ ΣΟΝΟ ΝΟΝ ΚΑΤΣΟ!…ΟΚΕ?! ΑΛΛΑ… Αν ο Γκόντζος ήταν το τιμημένο ξέσπασμα του Malesani, που κάθε Μεσόγειος περήφανος για το ταμπεραμέντο του έχει ευχαριστηθεί, τότε εσείς θα ήσασταν το ξέσπασμα του Γιαννάκη του Γκούμα μετά το 1-4… ”Εεε, ντάξει, άμα ο κόσμος θέλει να μας βρίσει ας μας βρίσει”.
ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ ΚΟΛΑ… ΑΛΛΑ, ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΕΓΚΑΝ ΣΑΒΟΥΑΡ ΒΙΒΡ ΤΟΥ ΚΑΣΚΟΛΟΥΧΟΥ ΠΑΟΥΛΟ ΣΟΟΥΖΑ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΤΑ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΧΟΥ ΚΑΙ ΜΑΤΖΟΥΡΑΚΗ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΕΓΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ.
Τα Αχρησιμοποίητα…
Βράδυ Τρίτης μπορεί να ‘τανε θαρρώ. Την αναστριά την εσκοτώνανε τα φώτα. Κάπου από πίσω μας ακούγαμε χορό που είχαν στήσει οι τρελοί όπως και πρώτα.
Μέσα στην τρέλα του ο τρελός δεν νιώθει πίκρα. Κι αν τα κορδόνια σου τα πιάσω θα τα λύσω. Ήθελα νά’χες ένα Nissanάκι Micra κι αν μέσα μπω ίσως και κάτι ν’ακουμπήσω.
Που δεν σκιαχτήκαμε ποτέ κανείς δεν φταίει. Ίσως απλά να ήταν άγνοια κινδύνου. Και στο σουντάφρικα τον άκουγα να λέει λόγια κομμάτια σαν εκείνου και εκείνου.
Εγώ ποτές μου δεν βαφτίστηκα προδότης. Πρέπει ν’αγγίξω κάτι πριν για να μου φύγει. Αραθυμώ τη σιγουριά της πρώτης νιότης, είναι το δίκιο μου ποτάμι και με πνίγει.
Δεν είμαι ένας μήτε δυό, είμαι χιλιάδες. Διαβολογόνος μοιάζω σαν τον Λεγεώνα. Κι αν με στολίσουν πενοκράτες με αράδες ίσως στολίσω έτσι για τέλος μια κολώνα.
Με μαρμαρόπροκα μπορεί να με καρφώσουν και να περνάνε τα παιδιά τους να με φτύνουν. Ξέρω πολύ θα τό ‘θελες να μ’ εκδικιώσουν από τα μάτια σου το ξέρω που με γδύνουν.
Στην προσμονή έχω χαρίσει μια ελπίδα πιτσιρικάκι στις σκοπιές του στρατοπέδου. Μα όταν άνοιξα τα μάτια μου σε είδα. Μας είχες πάει ως στην άκρη του γηπέδου.
Το γάλα χύθηκε, τουμπάρισε η καρδάρα κι ανακατεύτηκε με φλόκια και με φτύσια. Ακούω στο βάθος την φωνή του Κωσταβάρα έχει μπακράουν τραγουδάκια για γ@μήσια.
Συνθήματα φτιάχνουν με λόγια αλύπητα κι από την αγανάκτηση δεν μένει λέξη. Τα γάντια σου είμαστε τα αχρησιμοποίητα δουλεία ζητάμε να μας δώσεις φίλε Αλέξη…
Παναθηναϊκός – Κοπεγχάγη 0-2
Αλλά…
Αν ο Γκόντζος ήταν το τάκλιν του Πάολο Μαλντίνι στον Αντόνιο Νούνιεζ, στον τελικό του ΤσουΛού 2005, που πρέπει να το διδάσκουν σε ποδοσφαιρικά σεμινάρια, εσείς θα ήσασταν τα τάκλιν του Ντε Γιόνκ, και ξέρετε ποιος θα ήταν στον Μπεν Αρφά και ποιος στον Τσάμπι Αλόνσο!
ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟΣ ΘΕΟΣ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ.
Yπάρχουν 2 ειδών άνθρωποι, αυτοί που λένε “κίτρινο” και αυτοί που λένε “κιτερνο”… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήταν η Τζούλια Μπάρκα που άφησε εποχή στις βιντεοταινίες των 80s, εσείς θα ήσασταν η Τζούλια Αλεξανδράτου, που σε έξοδο σε club του Κορυδαλλού της επιτέθηκαν με αυγά.
Κάλιο Drenthe και John Terry, παρά Deco και Ranieri, ΑΛΛΑ… Αν ο Γκόντζος ήταν η φράση «Ο θεός δεν παίζει ζάρια με το σύμπαν» του διάσημου Φυσικού Albert Einstein, με την οποία εξέφρασε γλαφυρά την αντίθεσή του στην πιθανοκρατική ερμηνεία του Σύμπαντος, την οποία εισήγαγε η Κβαντική Φυσική στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στο οικοδόμημα της Αιτιότητας και στο όραμα του Einstein για μία αιτιοκρατούμενη και πλήρως περιγραφόμενη Πραγματικότητα, εσείς θα ήσασταν ο στίχος «πάλι ντόρτια ήφερα» του παλιού λαϊκού άσματος…
ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΤΣΕ ΦΡΕΙΤΑ… ΑΛΛΑ ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΩΣΗ.