Όταν τρέχουμε με πάνω από 250 χιλιόμετρα την ώρα στην Εθνική, δεν προλαβαίνουν να μας πιάσουν τα ρανταρ κι έτσι δεν κινδυνεύουμε με πρόστιμο.
Ολοι μας οταν προσεληνωθηκαμε ακουσαμε τον σκηνοθέτη να φωνάζει «Cuuuuuttt!!!», γιατι το φως απο τις λάμπες επεφτε ανάποδα.
Όλοι όσοι είμασταν πολεμιστές στην αρχαία Σπάρτη, με πίτσες και πιτόγυρα την περνάγαμε αλλά για να μη μας λεν «χαβαλέδες» και «μπυραρία» οι νούλες οι Αθηναίοι βγάλαμε το μύθο του μέλανα ζωμού.
Έχω κόψει τα στοιχήματα πλέον. Αφορμή ήταν ένα χαμένο στοίχημα με το Μάνο. Έχασα σε κόντρα οινοποσίας, και η τιμωρία μου ήταν να γράψω ένα ερωτικό τραγούδι για τη σαύρα την Ευδοκία, τη γειτόνισσα. Πάλι καλά που ήμουν μεθυσμένος και δεν μπόρεσα να σκεφτώ λόγια.
ΟΛΟΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΙΟΥΔΑ ΝΑ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΕΥΓΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙ: «ΔΑΣΚΑΛΕ, ΑΝ ΔΕ ΣΕ ΔΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ».
Όλοι μας πριν από 50 χρόνια δεχτήκαμε επίσκεψη από ένα μελαμψό και ντροπαλό παιδάκι με μπουκλέ μαλλιά που το όνειρο του ήταν να μάθει ηλεκτρική κιθάρα και το έλεγαν Τζίμι Χέντριξ. Και όλοι μας, επειδή ήμασταν πονόψυχοι διάολε, αποφασίσαμε να του μεταδώσουμε ένα μικρό μέρος των γνώσεών μας.
Όλοι μας στην αρχαιότητα, όταν ρωτήσαμε εναν παππου να μας πει τι να παίξουμε στο Γουίγκαν – Τότεναμ μας απάντησε «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», αφόυ εκείνος έπαιζε μόνο ελληνικό και ισπανικό πρωτάθλημα.
Όλοι, όταν ήμασταν λεφτάδες στο τιμημένα χρόνια του Μεσαίωνα, προτιμούσαμε να επενδύουμε τα λεφτά μας στα τσιφλίκια παρά στην Παιδεία και στην Βιομηχανική παραγωγή -που πρώτος ο φίλος μας ο Ντα Βίντσι είχε στήσει, σε πρώιμο στάδιο…
Ολοι στην παρεα στραβοκοιταξαμε τον Τζορτζ τον Κλουνει οταν σε εργενικη εξοδο στο Μανχαταν, παραγγειλε μαρτινι. Οχι -διαολε- ειμαστε ανδρες εδω, φερε ενα μπουκαλι μπερμπον!
Όλοι εμείς οι ναυτικοί παραξενευτήκαμε όταν, γυρνώντας απο 6μηνο ταξίδι, αντικρίσαμε ουρά αντρών έξω απο το σπίτι μας και όταν πήγαμε να μπούμε κάποιος απ’ αυτούς μας φώναξε «στη σειρά σου μάγκα».