«Έλξατε» – «Ωθήσατε», «Μεσημβρινός» – «Παράλληλος», «Σταλακτίτες» – «Σταλαγμίτες». ΟΚ, όλοι ξέρουμε τι σημαίνουν. Και όλοι μας τα έχουμε μπερδέψει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας… Μετά τιμής, Ανδρέας
Ποτέ ένα τόσο δα γραμματάκι δεν έκανε τόση διαφορά (σε ύφος, σε ήθος, σε νόημα), όσο στην περίπτωση του «ρε» και του «βρε». Το πρώτο θεωρείται αγενές, άξεστο, άγαρμπο, ακαλαίσθητο. Το δεύτερο το χαρακτηρίζεις -κάποιες φορές- μέχρι και… χαριτωμένο. Μετά τιμής, Ανδρέας
Μεγάλη αλήθεια Νο 1: Αν δεις δύο γυναίκες αγκαζέ στο δρόμο, φυσικά και ΔΕΝ θα τις περάσεις για λεσβί….-ε, συγγνώμη, για ομοφυλόφιλες, αλλά θα σκεφτείς ότι απλώς είναι κολλητές… Μεγάλη αλήθεια Νο 2: Αν δεις δύο άντρες αγκαζέ στο δρόμο, φυσικά και ξέρεις τι θα σκεφτείς για αυτούς (και θα έχεις και δίκιο)… Μεγάλη αλήθεια Νο 3: Αν δεις ένα ζευγάρι (άντρας-γυναίκα) αγκαζέ στο δρόμο, κατά 99,9 % θα σκεφτείς ότι είναι ζευγάρι, ενώ η πιθανότητα να είναι απλώς φίλοι μόλις και μετά βίας τείνει στο 1 τοις χιλίοις (ή ένα της Χιλής, που έχει τραγουδήσει και η Λαίδη)… Μεγάλη αλήθεια Νο 4: Αν δεις έναν άντρα αγκαζέ με δύο γυναίκες θα ζηλέψεις από μέσα σου, διότι θα σκεφτείς ότι ίσως τις «κανονίζει» (ΚΑΙ τις δύο) ή – για να παρηγορηθείς – θα τον βγάλεις gay ή «καληνυχτάκια» και θα ηρεμήσεις… Μεγάλη αλήθεια Νο 5: Αν δεις μία γυναίκα αγκαζέ με δύο άντρες συμβαίνουν δύο τινά: ή τη γουστάρουν και οι δύο, ενώ αυτή τους έχει βάλει κανονικά στο βρακί της και τους κάνει ό,τι θέλει… ή είσαι σε διαδήλωση της Greenpeace και έχουν σχηματίσει ανθρώπινη αλυσίδα… Μετά τιμής, Ανδρέας
ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΟΥΛΜΑΝ ΛΕΓΑΜΕ ΟΛΟΙ «ΩΩΩΩ ΠΑΜΕ ΓΑΛΑΡΙΑ!» (ΞΕΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΟΚΟΡΑΚΙΑ), ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΤΑ ΑΛΑΝΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΟΠΑΝΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΡΙΓΥΡΙΖΑΜΕ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ.
Οταν παμε τουαλετα κι αφου κανουμε μουσκεμα το καπακι, την ωρα που το σκουπιζουμε με 3 κομματια χαρτι, σκεφτομαστε οτι ο χρονος που κανουμε για να το σκουπισουμε ειναι πολυ περισσοτερος απο το να σηκωναμε το καπακι.
Το αρνί αποκαλείται αρνί όλο το χρόνο ΕΚΤΟΣ από πέντε ημέρες τη Μεγάλη Εβδομάδα, οπότε ξεκινούν τα ρεπορταζ των καναλιών για το πόσο πήγε το κιλό στην κρεαταγορά, και ταυτόχορονα το αρνί μετονομάζεται σε «παραδοσιακός οβελίας».
Οταν βρίσκεσαι σε μεγάλα μουσεία του εξωτερικού και ερχεται η στιγμή που μπαίνεις στην αίθουσα με τα ελληνικά εκθέματα, ένα κύμα περιφάνιας και ευφορίας σε πλημμυρίζει… εντ δε στέιτζ ις γουορς. Με τον αέρα υπεροχής που σε διακρίνει (σε αντιθεση με τους μιζερους και αξεστους πολιτισμικά τουριστες) και συνειδητά ή μη θα δείξεις με ημηδιακριτικό τροπό ότι κατάγεσαι από την κοιτίδα πολιτισμου που έβγαλε αυτά τα θαύματα.
Δεν υπάρχει μεγαλυτερο ξενερωμα απο το να βλεπεις το νετο που γουσταρεις -και σκοπευεις να τα ριξεις- να γλωσσοφιλιεται με ξεκαρφωτο, του οποίου την υπαρξή αγνοείς.
Ο Αργυρης Καμπουρης ηταν, ειναι και θα παραμεινει ο μονος «αγαθος» και «τιμιος γιγαντας» του ελληνικου μπασκετ. Απλα RESPECT.
