Ήταν Κλισύ του Αυγούστου / Ντρογκμπά στη ροδαυγή / βγήκα να πάρω Ερέρα στην ανθισμένη Γη / Βλέπω μια κόρη Κλέιτον / σπαρακτικά Ντιαμπύ / σπάσε Κακά μου εχάθη ο γελαστός Ζιουλί… ΑΛΛΑ αν ο Γκότζος ο Ελβετικός σουγιάς- πολυεργαλείο Λουκάς Βύντρα, εσείς θα ήσασταν ο εξω-απο-εδώ μικρός αμπαλάκος Μίκαελ Νίλσον.
Μου γράφεις δεν Πλανίς για διακοπές / Χρωστάς μαθήματα Μεξές / Ετσεβερίες στέλνεις απ’ το Λούβρο / και άλλες με τον γάτο σου τον Μπούρμπο. Ο Μπούρμπος να πηδάει στα σκαλιά / Και ύστερα Στολτίδη να σου κάνει / στη γάμπα σου να παίζει ο Εβρά / Αυτός ο Μπούρμπος, Μπούρμπο θα με Ντάνι… ΑΛΛΑ αν ο Γκόντζος ήτανε γάτα Περσίας, εσείς θα ήσασταν άτριχη γάτα Sphynx που μοιάζει με ξεπουπουλιασμένη κότα.
ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ, ΤΟΤΕ ΑΠΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ 0,78 ΕΚΑΤΟΣΤΑ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΣΥ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 0,94 ΕΚΑΤΟΣΤΩΝ, ΑΛΛΑ… ΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΡΑΣΙΤΣ ΠΟΥ ΒΟΥΤΗΞΕ ΓΙΑ ΠΕΝΑΛΤΙ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΓΚΙΓΙΕΡΜΕ ΤΗΣ ΠΟΝΤΕ ΠΡΕΤΑ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΖΑΡΤΖΑΡΙΣΜΑ ΓΛΥΣΤΡΗΣΕ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΟΥΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ!
ΕΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΕΡΝ, ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΦΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ.
Αποψε στης Φενερμπαχτσε / αντιλαλει ο Umbides / Ελα Drogba μας φιλε με Nasri / κι απ’ τον Ζουελα μας Carlos Ruiz / Ελα να νιωσεις πως ειν’ ο Ανρι / κι ολα τα Perea μεχρι τον Lloris… ΑΛΛΑ αν ο Γκοντζος ηταν ο Ironman, εσεις θα ησασταν οι Powerangers, και ξερετε ποιος θα ηταν ποιος…
Ριισε το Ιντζαγκι που μου τρωει, Βελα με τη Βελα την Ντομι, και η Αντονινι απτο Πιζαρο που μου Καμορανεζι τη Ζιουλι… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ητανε η εγγλεζικη μπυραρια με τις 20 διαφορετικες μπυρες και τις 15 οθονες, εσεις θα ησασταν το καφενειο της γειτονιας μου που 1ον παρακαλας να μην ειναι λιωμα ο καφετζης και δεν μπορει να σε σερβιρει και 2ον να μην κραταει το μαγαζι η γυναικα του εκεινη την ωρα, γιατι αποκλειεται να βαλει το καναλι της μπαλας και να χασει την κυριακατικη ελληνικη ταινια… Και μην μου πειτε πως δεν ξερετε ποιος ειναι ο καφετζης και ποια η καφετζου… Καφενεια, ε καφενεια.
«Μπέεεντε-δέκα-δεκαμπέεεντε-είκοσι-εικοσιμπέεεντε… Φτου και βγαίνω!”, ΑΛΛΑ… Αν ο Γκόντζος ήταν υπεύθυνος υποδοχής στο καζίνο του Μόντε Κάρλο και καλωσόριζε τους πελάτες του -ακολουθώντας πιστά το σαβουαρ βιβρ- με ατάκες όπως «Μαντάμ και Μεσιέ, καλησπέρα σας! Παρακαλώ πολύ, περάστε.», εσείς θα είσασταν τσιλιαδόροι/μπράβοι παράνομης χαρτοπαικτικής λέσχης και θα καλωσορίζατε τους εθισμένους τζογαδόρους της -ακολουθώντας πιστά το «σαβούρ βουρ»- με τις αντίστοιχες ατάκες «Μπέστε μέσα!» και «Μπέντε μέσα!». Και πιστεύω ότι όλοι μας ξέρουμε ποιος θα έλεγε το δεύτερο…
Γιατί τα αδειοδοτημένα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας είναι μόνο 7; Επειδή, σύμφωνα με τη θεωρία του Olson περί συλλογικής δράσης, το κόστος οργάνωσης μιας μικρής μειοψηφίας είναι μικρότερο από το κόστος οργάνωσης μιας ευρύτερης μάζας. Επομένως, και οργανώνεται μια σέχτα τηλετρομοκρατών και μένει και κλειστή. Λυπούμαι βαθύτατα που ακόμη και επιστημονικά διαπιστώνεται η σαπίλα στη χώρα μας. Κυρίαρχε λαέ ξεσηκώσου. Όλοι στην κοπή πίττας φίλων Παπαδόπουλου και Μαρξ… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν η τίμια γενειάδα του Άρη Βελουχιώτη, εσείς θα ήσασταν ο Παναγιώτης Μπουγιούρης και η απόπειρα του να αφήσει γενειάδα για να μην τον αναγνωρίζουν στη Μύκονο.
Κάθε πρωί ξυπνάς και ξεκινάς για τη δουλειά σου, προσπαθώντας να έχεις την καλύτερη διάθεση. Μεγάλη αλήθεια: Κοιτάς πάντα ποιός είναι στο διπλανό αυτοκίνητο με κλεφτές ματιές και αν δεν είναι νέτο, το βλέμμα αποσύρεται ραγδαία. Πως όμως να νιώσεις όταν ξεκινάς καλά τη μέρα σου, βλέπεις στο διπλανό αυτοκίνητο νέτο ωραιότατο, εκπάγλου καλλονής θα έλεγα και ξαφνικά αυτό, χωρίς να έχει καταλάβει ότι το κοιτάς, αρχίζει να σκαλίζει τη μύτη του; ΑΛΛΑ… εάν ο Γκόντζος ήταν η δήλωση του Μανώλη Χιμένεθ ότι οι παίκτες της ΑΕΚ είναι αδούλευτοι στην τακτική, εσείς θα ήσασταν το πικρόχολο σχόλιο κομμωτή που λέει σε νέα πελάτισσα “Σε έσφαξε αγάπη μου ο προηγούμενος. Χάλια, χάλια”.
Καλησπέρα Διονύση. Είμαι ο Γιάννης, Ολυμπιακός, δεν ξέρω αν με θυμάσαι. Είχα τηλεφωνήσει πριν από δυο τρεις μήνες… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν οι προαιώνιες διεκδικήσεις κάθε κατατρεγμένου, κάθε κοινωνικής ομάδας που ζητά, αγωνίζεται και απαιτεί ισότητα, ισονομία και δίκαιη κατανομή των πλουτοπαραγωγικών πόρων, εσείς θα ήσασταν το αειθαλές αίτημα μαθητών δημοτικού σχολείου κατά την ώρα της πρωινής προσευχής, που ακούει στην ιαχή «Θελουμε-εκδρομή, θέλουμε-εκδρομή».