Όλοι έχουμε δει στο τοπικό ντιβιντάδικο ταινίες με παρόμοιο τίτλο με τα εκάστοτε blockbuster που κυκλοφορούν με το πρόθεμα “Asylum’s” (δηλαδή της εταιρίας Asylum). Αυτές οι ταινίες είναι οι πιο χαλασμένες που έχουν γίνει ποτέ, με αγαπημένη μου από αυτές τον Γιγάντιο Καρχαρία Εναντίων Κροκοδειλοδεινόσαυρου! Ξαναείδα λοιπόν πρόσφατα το “Sir Arthur Conan Doyle’s Sherlock Holmes” (που έγινε μπας και μπερδευτεί κανένας και πάει και το δει αντί για την ταινία με τον Robert Downey Jr.). Λοιπόν, η ταινία είναι επική σε επίπεδο ανατίναξης εγκεφάλου. Spoilers: Στο τέλος ο Σέρλοκ Χόλμς καβάλα σε αερόστατο εξοπλισμένο με μυδράλιο, πολεμάει στον ουρανό του Λονδίνου ένα τεράστιο ρομποτικό δράκο, τον οποίο οδηγάει ο ανάπηρος αδελφός του Σέρλοκ, ο οποίος φοράει τη στολή του Iron Man. Ταυτόχρονα ο Watson καβάλα σε άλογο κυνηγάει μια καμαριέρα cyborg η οποία έχει ενσωματωμένη πυρηνική βόμβα και πάει για να ανατινάξει τη βασίλισσα. ΥΠΟΨΙΝ, όλα αυτά γίνονται στην σκηνή τέλους της ταινίας, και δεν αναφέρω καν το σκηνικό με το γιγάντιο χταπόδι ή τον τυραννόσαυρο! Και ναι, ξαναθυμίζω ότι ο τίτλος της ταινίας είναι “Ο Σέρλοκ Χολμς του Σερ Αρθουρ Κόναν Ντόιλ”. Δώστε σημασία σε αυτές τις ταινίες παιδιά. Μπορεί να είναι χάλια, αλλά είναι απολαυστικότατες…
Ο Τσακ Νόρις ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του κοιτώντας απογοητευμένος το κενό. Είχε άραγε κάποιον λόγο να μην είναι ευχαριστημένος απ’ τη ζωή του; Φυσικά και όχι. Μόνο τη μέρα που είχε περάσει είχε σκοτώσει 90000 Αμερικανούς στρατιώτες, όντας με το μέρος των Ιρακινών, και 50000 Ιρακινούς στρατιώτες, όντας με το μέρος των Αμερικανών. Είχε αποτρέψει 30 πλημμύρες σε 30 διαφορετικά μέρη του κόσμου κι είχε κάνει κομμάτια 125 κομήτες που απειλούσαν να καταστρέψουν τη γη με μία στριφογυριστή κλωτσιά. Γιατί λοιπόν βαριαναστέναζε στο κρεβάτι του; Γιατι πολύ απλά ΕΙΧΕ ΒΑΡΕΘΕΙ! Ήθελε επιτέλους μια πραγματικά δύσκολη πρόκληση και όχι τις κλασικές σωτηρίες του κόσμου. Ενώ έντρομος σκεφτόταν ότι αν δεν του παρουσιαζόταν αυτή η ευκαιρία θ’αναγκαζόταν να βγει στη σύνταξη, χτύπησε το κινητό του. Το σήκωσε. Κατάλαβε ποιος του μιλούσε απ’τη φωνή. Τέλος. Μετά από λίγο τα μάτια του φωτίστηκαν. «Επιτέλους»,σκέφτηκε. «Να μια τεράστια πρόκληση αντάξια του μεγέθους μου». Έκλεισε το τηλέφωνο κι άρχισε να ετοιμάζεται για τη μεγάλη αποστολή. Πρώτα απ’όλα έπρεπε να πάρει το πρώτο αεροπλάνο για την Ελλάδα…
To be continued…
Σας έχω πει παλιότερα για τα λαμόγια που πήρανε το Φεγγάρι και το κάνουν ένας θεός ξέρει τι, οι ανώμαλοι. Σας έχω τονίσει πολλάκις ότι μας ψεκάζουν. Ότι στον Όλυμπο υπάρχουν ψυχοτρονικά όπλα που θα κάνουν τους Τούρκους να περπατάνε ανάποδα -αναμφίβολα ο ωραιότερος τρόπος για να κερδίζεις έναν πόλεμο.
Πρόσφατα όμως άκουσα με τα ίδια μου τ’αυτιά κάτι υπέροχο. Σας ορκίζομαι σε ό,τι έχω ιερό, το άκουσα πραγματικά: Πενηντάρα μαμά είπε σε γνωστή μου ότι μας βάζουν φθόριο στις οδοντόκρεμες για να ελέγχουν τη σκέψη μας. ΕΙΔΙΚΑ Η ΚΟΛΓΚΕΗΤ, που είναι του Σώρος.
Ακούς εκεί, διάολε, φθόριο!!! Έτρεξα και το τσέκαρα στο πλησιέστερο σούπερ μάρκετ:είχαν όλες φθόριο! ΟΛΕΣ!!! Τυχαίο; Δεν το νομίζω, δεν το νομίζω καθόλου.
Η κυρία συνέχισε λέγοντας πως, επειδή φοβούνται για παρενέργειες σε μικρά παιδιά, στις παιδικές οδοντόκρεμες δε βάζουν φθόριο.Το γράφουν στη συσκευασία αλλά δε βάζουν. Γι’αυτό κι αυτή βουρτσίζει τα δόντια της μόνο με παιδικές οδοντόκρεμες.
(Τα λαμόγια είναι τόσο πονηρά που μέχρι και στην wikipedia έχουν γράψει ότι το φθόριο είναι δήθεν η ενεργή ουσία που κάνει καλό στα δόντια. Ναι, όπως έγραψαν κάποιοι καυλάντηδες στην wikipedia για τον Τόργκελε ότι είχε βάλει σαράντα γκολ σε έξι ματς…)
Εμπρός λοιπόν, η συνωμοσία τους κατέρρευσε, ντου στις παιδικές οδοντόκρεμες, κάτω το φθόριο, πάνω η γεύση φράουλα και τα μπαρμπαδέλια που χορεύουν πάνω στα σωληνάρια.
My name is Norris. Chuck Norris [Mέρος Δεύτερο]
Ο Τσακ γύρισε σε 5 λεπτά με τα πόδια όλα τ’ αεροδρόμια της χώρας αλλά έξαλλος διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε καμία πτήση διαθέσιμη για Ελλάδα. Αφού έβρισε όπως μόνο αυτός ξέρει τους Αμερικανούς και την οργάνωση τους αποφάσισε ότι αν θες να κάνεις κάτι καλά πρέπει να το κάνεις μόνος σου. Σκέφτηκε λοιπόν να κολυμπήσει μέχρι την Ελλάδα. Σιγά την απόσταση εξάλλου, έναν ωκεανό και μια θάλασσα είχε να διασχίσει. Μισή ώρα αργότερα (κι αφού τα είχε βάλει με 4 θαλάσσια τέρατα που έκαναν το λάθος να του πουν «που πας ρε παππού, θες και κολύμπι;») έφτασε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον Πειραιά όπου επρόκειτο να γίνει η συνάντηση. Μπήκε σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο και περίμενε. Μερικά λεπτά αργότερα μπήκε ο άνθρωπος που περίμενε. «Άργησες» του είπε ο Τσακ ψυχρά, μ’ αυτό τον τρόπο που παραλύει τους αντιπάλους του. «Συγγνώμη αλλά έπρεπε να κάνω κάτι πένθιμες δηλώσεις για το όνειρο της πρόκρισης στο Μουντιάλ που πέθανε», απάντησε ο νεοφερμένος, ένας κοντός τυπάκος με γυαλάκια που έμοιαζε με σπασικλάκι πρώτης Λυκείου. «Ζωή σε λόγου μας», είπε αδιάφορα ο Τσακ. «Και τώρα πες μου κύριε Πιλάβιε τι ακριβώς με θες;». Ο Σοφοκλής Πιλάβιος, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, έσμιξε τα φρύδια του. «Τσακ είσαι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει. Υπάρχει κάποιος σαμποτέρ ο οποίος μολύνει τους παιχταράδες που φέρνουν οι ελληνικές ομάδες απ’ το εξωτερικό με τον ιό της αμπαλίας. Έτσι, αν και οι σκάουτερ βρίσκουν τεράστια ταλέντα για την Ελλάδα (ρε γαμώτο), αυτά όταν έρχονται εδώ είναι σκέτα παλτά. Τι λες λοιπόν; Θα βοηθήσεις;». Ο Τσακ κοίταξε τον Πιλάβιο μ’ αυτό το βλέμμα αποφασιστικότητας που δίνει στους συμμάχους του αισιοδοξία. «Ναι. Είμαι απόλυτα πρόθυμος να βοηθήσω. Τι ακριβώς πρέπει να κάνω;». «Αυτό θα στο πω άλλη στιγμή. Προς το παρόν μου αρκεί που συμφώνησες. Κι όσο για την αμοιβή σου…». Ο Τσακ κούνησε περιφρονητικά το κεφάλι. «Θα έπρεπε να ξέρεις κύριε Πιλάβιε ότι ο Τσακ Νόρις δεν παίρνει αμοιβές. Ο Τσακ Νόρις είναι αμοιβή σε όσους προσεύχονται για λύτρωση».
Παίζω Pro 2009, και για πρώτη φορά το mode Become a Legend, όπου φτιάχνεις και ελέγχεις έναν μόνο παίκτη. Η γυναίκα μου, η οποία μου έχει κάνει δώρο το παιχνίδι, διαβάζει ενα βιβλίο και ψιλοπαρακολουθεί το ματς.
Ο Marcello Paulo, ο παίκτης μου, καλείται για πρώτη φορά στην Εθνικη Βραζιλίας. Εξαιρετική μπαλιά απο τον Κακά, φεύγω τετ α τετ και σκάω λόμπα στον τερματοφύλακα. Έχω πετάξει το controller, κανω τσουλήθρα στα γόνατα στο σαλόνι δείχνω τον ουρανό και κάνω το σταυρό μου
Η γυναίκα μου παρακολουθεί αυτήν την επίδειξη ωριμότητας με ψυχραιμία και μια απορία:
– Καλά, γιατί έκανες καθολικό σταυρό;
– (Με απόλυτη φυσικότητα) Αφού είναι Βραζιλιάνος…
Η καμενιά σε όλο της το μεγαλείο
Ρε τι θα γινει ρε Βαλβερδάκι, κάθε μέρα θα διαβάζουμε ότι επειδή είσαι αγάπούλης με αυτό το ξυπόλυτο σκάλπ, αυτόν τον αγκαούγκα που δεν μπορεί να περπατήσει επειδή τον τραβάνε τα καλαμπαλίκια πίσω, αυτήν την ξαραχνιάστρα, τον επαγγελματία ξύστη, αυτό το ξύλινο παλτό που μόνο για γαργάρες με ξυλόπροκες κάνει, αυτό το παιδί του τρύπιου σωλήνα, αυτόν τον μαλακουάρδο, με το μαλλί λασπωτήρα, αυτο το μαντιναδέρι, αυτόν τον ξυλόγλυπτο, αυτόν που έχει ματώσει το πετσάκι του, αυτόν τον λούλη, αυτή τη σαύρα Κωπαίδας ρεε, αυτή τη σαμπανιοκαβαλάρισσα, αυτή τη φωτοτυπία ταφόπλακας τον Κοστάντζο πότε ρε θα τον εστείλης για να βάφει κουρτίνες; πες ρε βαλβερδάκο, πότε;
Aν ήμουν νταλικιέρης θα είχα πίσω μου να “χαδεύω” τις κρύες νύχτες την γκουνιότα την Έλενα Πούτση με χτυπημένο τατού με ξεθωριασμένα μελάνια στις φιλτρομπαζούκες της, την φωτογραφία αυτού του Φιδέμπορα, αυτου του σακαφλιά, αυτού του σανιδόκωλου, αυτηνης της σαπουνομαζώχτρας σε Αντρικές φυλακές Ισοβιτών, αυτού του ακατονόμαστου του Κοστάντζο.
My name is Norris. Chuck Norris (Μέρος Τέταρτο)
Την επόμενη μέρα ο αθλητικός κόσμος της χώρας σείστηκε συθέμελα από την είδηση όλων των αθλητικών εφημερίδων ότι ο Παναθηναικός έδιωξε τον Χενκ Τεν Κάτε και προσέλαβε τον Τσακ Νόρις! Οι φήμες για το πώς έγινε αυτή η αλλαγή οργίαζαν. Η Γάτα συγκεκριμένα, κάτω από το επιτυχημένο (φυσικά) παρολί του Ματσωμένου είχε το άρθρο ενός έγκριτου συντάκτη της, ο οποίος διατεινόταν ότι ο Τσακ Νόρις είχε εξολοθρεύσει τον Τεν Κάτε με μια στριφογυριστή κλωτσιά! Ο ίδιος ο Τσακ διάβαζε όλα αυτά και γέλαγε. Φυσικά ήξερε την αλήθεια. Το προηγούμενο βράδυ ο Νικόλας Πατέρας έχοντας συνεννοηθεί με τον Πιλάβιο ανακοίνωσε ήρεμα στον Ολλανδό ότι έπρεπε ν’ αφήσει τη θέση του σε κάποιον πιο έμπειρο. Ο Τεν Κάτε έφυγε βρίζοντας με όλη τη δύναμη της φωνής του. Από τις βρισιές του η πιο κόσμια ήταν «You bastard father, you will f…king regret it»! Τον Τσακ βέβαια λίγο τον ένοιαζαν αυτά. Το θέμα ήταν πως βρισκόταν στο προπονητικό κέντρο του Παναθηναικού και με ευχαρίστηση συνειδητοποιούσε ότι η αποστολή του θα ήταν κάτι παραπάνω από πανδύσκολη, τελείως απίστευτη και εξωφρενική. Στα πρώτα 5 λεπτά της προπόνησης ο Σαριέγκι είχε φάει 17 ντρίμπλες που κατέληξαν σε γκολ απ’ τον Λέτο και ο Ζιλμπέρτο περπατούσε χαζεύοντας την ευκολία με την οποία ο Κατσουράνης περνούσε τις κάθετες μπαλιές -χωρίς ο Βραζιλιάνος να’χει ακουμπήσει την μπάλα ούτε μία φορά. Ενώ ο Τσακ σκεφτόταν ότι μια κατσάδα όπως μόνο εκείνος ήξερε θα τους συνέφερε, ο Σαριέγκι έπεσε πάνω στον Ζιλμπέρτο ρίχνοντας τον κάτω. «Ωχ συγγνώμη Ζιλμπέρτο, δεν είχα δει ότι έπαιζες», απολογήθηκε ο Ισπανός. «Σιγά μη σ’ έβλεπα όμως. Γι’αυτό δε σε λένε αόρατο τοίχο; Χοχοχοχοχοχοχο!»,πρόσθεσε προκαλώντας το γέλιο στους συμπαίκτες του, πράγμα συνηθισμένο από το κατ’ εξοχήν πειραχτήρι της ομάδας. Τότε ο Τσακ κατάλαβε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει άλλη μέθοδο. Στο τέλος της προπόνησης λοιπόν όταν οι άλλοι έφυγαν πήρε παράμερα τον Ζιλμπέρτο και τον Σαριέγκι με την πρόφαση ότι ήθελε να τους δείξει κάποια επιπλέον συστήματα. Ήταν αποφασισμένος να τους ξανακάνει παιχταράδες με οποιοδήποτε κόστος…
H ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
Δεν ήταν λογοτέχνης ο Κοσμάς! Ήταν κηπουρός στο πάρκο Ελευθερίας, δίπλα στο μέγαρο μουσικής, μέχρι που το έκανε το πάρκο πάρκινγκ ο Λαμπράκης για να παρκάρουν τα Cayenne, και αηδιασμένος με την όλη κατάσταση ο Κοσμάς πήγε συντηρητής στο γήπεδο του Ατρόμητου, οπότε σε μία προπόνηση ο τότε προπονητής του Ατρόμητου τον είδε με τα μούσια, τα ράσα και τα εξαπτέρυγα, και του είπε: σε κόβω για μεγάλη μπαλοδάφατσα ρε μάγκα, πιστεύω μπορείς να παίξεις δίπλα στην λευκή ρίγα, βλέπω στο πρόσωπό σου ένα άλλο Τσιαντάκη… με καλύτερο κούρεμα και περιποιημένο μουστάκι! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, μετά και από αυτό το χτύπημα ο Κοσμάς τα παρατάει, πάει σε μια σπηλιά στα Τουρκοβούνια και κλείνεται εκεί παίζοντας PRO και γράφοντας κείμενα. Την επόμενη φορά θα συζητήσουμε για την πραγματική ιστορία πίσω από τη μάχη στα Δερβενάκια, για την οποία -όπως θα έλεγε και ο Βασίλης Σκουντής- έχει γίνει αρκετή σπέκουλα (δεν ξέρουμε τι ακριβώς εννοεί αλλά το λέει συνέχεια…) καθώς υπάρχουν υποψίες ότι δεν έγινε μάχη αλλά απλά έβαλε ο Κολοκοτρώνης ποδαράκι με τον Ομέρ Βρυώνη.
My name is Norris. Chuck Norris (Μέρος Τρίτο)
Ο Τσακ έκλεισε δωμάτιο σ’ ένα ξενοδοχείο του Πειραιά για να περάσει τη νύχτα. Φυσικά οι φήμες περί κοριών ούτε που τον έκαναν ν’ ανασηκώσει τα φρύδια του. Με το που μπήκε στο δωμάτιο εντόπισε τους 64 κοριούς που υπήρχαν και τους πέταξε στα σκουπίδια. Ήρεμος όπως πάντα έπεσε στο κρεβάτι και βυθίστηκε στον ύπνο. Την επόμενη μέρα πήγε στα γραφεία της ΕΠΟ όπου τον περίμενε ο Πιλάβιος. «Καλώς ήρθες Τσακ. Θα σ’ ενημερώσω τώρα για το πώς μπορείς να σώσεις το ποδόσφαιρό μας. Για να γιατρευτούν τα ταλέντα μας μας απ’ τον ιό πρέπει να κάνουν μια εντυπωσιακή ενέργεια σ’έναν αγώνα». «Μα τι λες», είπε ο Τσακ. «Αυτό είναι πανεύκολο κι ο προπονητής τους μπορεί να το κάνει. Γι’ αυτή τη βλακεία με φωνάξατε εδω πέρα, το φελέκι μου μέσα; Θέλετε να ξεσπάσει πάνω του την οργή του ο Τσακ Νόρις; Αυτό θέλετε;» ξαναρώτησε εκνευρισμένος και σηκώθηκε αναποδογυρίζοντας το γραφείο το οποίο με τη σειρά του γκρέμισε τη βιβλιοθήκη του Πιλάβιου, άνοιξε μια τρύπα στον τοίχο και σκότωσε 7 άτυχους περαστικούς που ήταν από κάτω. «Μη βιάζεσαι Τσακ», είπε τρομοκρατημένος ο Πιλάβιος. «Το έχουμε δοκιμάσει αλλά δεν πιάνει. Φαντάσου ότι για έναν απ’ αυτούς ο προπονητής άλλαξε 4 φορές κι ακόμα άμπαλος είναι! Σε παρακαλώ! Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τ’ αδύνατα δυνατά!». Ο Τσακ ηρέμησε κάπως. «Εντάξει. Αλλά αν διαπιστώσω ότι είναι κάτι εύκολο θα φύγω και δε θα ξανάρθω! Πες μου τώρα από που πρέπει ν’ αρχίσω;». «Έχω σχέδιο. Θα πηγαίνεις ως προπονητής στις ομάδες που υπάρχει το πρόβλημα και θα σου δίνω μια λίστα με τα άρρωστα ταλέντα. Ορίστε η πρώτη σου. Καλή τύχη. Θα τη χρειαστείς…». Ο Τσακ κοίταξε το χαρτί που του έδωσε ο Πιλάβιος. Έγραφε: «ΠΑΟ. Άρρωστοι παίκτες: Ζιλμπέρτο Σίλβα, Γιόσου Σαριέγκι». «Σιγά το πράγμα», σκέφτηκε ο Τσακ. «Πόσο δύσκολο μπορεί να ‘ναι να κάνουν μια εντυπωσιακή ενέργεια αυτοί οι δύο…;».