Δεν μπορω αλλο να κραταω το στομα μου κλειστο. Εδιωξαν τον υπερταλαντουχο αριστερο μπακ, χαφ, εξτρεμ της καρδιας μας και δε μιλησα. Εδιωξαν τον γκολεαδορ του Ριο ντε τζανειρο και δε μιλησα. Εδιωξαν τον «καπο» και παλι εμεινα σιωπηλος, σαν το σοφο ψαρι στη λιμνη. Ακομα κι οταν εφυγε (ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΙΩΧΝΕΙ ΑΥΤΟΝ) ο Οσκαρ ο Γκονζαλες ο Μαρκος κρατησα την ψυχραιμια μου. Οταν ομως ακουω τον ψηλο, πρωην χαιτεο, ψευτοδημοσιογραφισκο της τρυπιας δεκαρας να ειρωνευται με τον ποταποτερο των τροπων το μεγαλυτερο δεκαρι που καθαγιασε με τις ταπες των ποδοσφαιρικων του τον τοπο μας, δεν αντεχω αλλο. Θα σπασω τη σιωπη μου ως αλλος Γιαννακοπουλος…. ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ηταν το ανεπαναληπτο γκολ του Μεγιστου Ισπανου μας με την Σεντ Ετιεν, εσεις θα εισασταν η παροιμιωδης ευχερεια του να σκοραρει με το κεφαλι. Και δεν σας λεω με ποιο κεφαλι ο καθεις.
Αν ο Γκοντζος ηταν η αποβαση των συμμαχων στη Νορμανδια, εσεις θα ησασταν αποβιβαση από ΚΤΕΛ.
Αν ο Γκοντζος ηταν η συμμαχια Αγγλων-Αμερικανων στον Β’ Π.Π., εσεις θα ησασταν η συμμαχια της γυναικας μου με την πεθερα μου εναντιον μου.
Mr Oli Ren, I would like to inform you that even if you are willing to push the Greek people to implement antisocial legislation, I doubt the willingness of the Greek people themselves. Please be careful next time though Hellas is not Sweden… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Λέων Τρότσκι, ο θεωρητικός της Επανάστασης και της διαρκούς αμφισβήτησης, εσείς θα ήσασταν ο Λέων Πατίτσας και το πάρτυ αμφισβήτησης των Εθνικών συμβόλων.
Από τη στιγμή που είδα το Γιάννη το Ντουνιά live on stage, κατάλαβα ότι είμαι ταγμένος στον Πολιτισμό, ταγμένος στην παράδοση, τη δική μας παράδοση… ΑΛΛΑ, εάν ο ερωτικός Γκόντζος ήταν ο Αλαίν Ντελόν σε ντουέτο με τη Νταλιντά να τραγουδούν το Paroles, εσείς θα ήσασταν αυτός που εμπνεύστηκε την ελληνική διασκευή του σε “dirolo dirolo dirolo α ναι; dirolo dirolo dirolo, τώρα και σε σε συσκευασία με φέτες”.
Επικυρήσσω όλους εκείνους που έβρισαν τον Κώστα Γκόντζο στα συνθήματα τους κατά το φιλικό αγώνα που δόθηκε μεταξύ ΠΑΟ και Genoa. Διαθέτω το ποσό των 357.985.000 ευρώ από δικά μου κεφάλαια έστω για έναν υβριστή. Φανερωθείτε, έφτασε η οργή του λαού… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν δελφίνος για την προεδρία του συλλόγου του οποίου το ήθος είναι αδιαπραγμάτευτο, του αγαπημένου μας Παναθηναϊκού, εσείς θα ήσασταν δελφίνια σε ενυδρείο του νομού Αρκαδίας, ψηλά στο Μαίναλο.
Η σημερινή κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας δε διαφέρει πολύ από αυτήν του 1922, όπου πάρθηκε αναγκαστικό δάνειο μέσω υποτίμησης του νομίσματος κατά το ήμισυ. Σήμερα, όπου δε μπορεί να γίνει υποτίμηση του ευρώ, τεχνηέντως αυξάνονται οι φόροι σε σημείο σχεδόν διπλασιασμού των τιμών βασικών αγαθών, π.χ. στο πετρέλαιο θέρμανσης. Αυτά δε βγαίνει να τα πει ο Γιώργος ο Φράγκας, παρά μόνο επιτίθεται στο δικό μας το παιδί, τον άρχοντα του μπάσκετ, τον αιώνιο πρωταθλητή στις καρδιές μας, τον air Βασίλη Προικίλια. Κάπου πρέπει να γραφτεί ένα μεγάλο “Στοπ”… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος να ερμηνεύει παλιά ρεμπέτικα σε κουτούκι με την παρέα του, εσείς θα ήσασταν ο Ντέμης Ρούσος να ερμηνεύει το κελί 33 στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.
-Θα μου χαρίσεις το ονοματάκι σου; -Μαρία. -Μαρία ε;Τι ωραίο όνομα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών, του θεσμού που ψυχαγωγεί με ανωτέρας ποιότητας πρόγραμμα ένα κοινό του οποίου το επίπεδο επαρκεί για να μπορεί να ακούει την εκπομπή του Μέγα Πράσινου Στρατηλάτη, εσείς θα ήσασταν η μικρή περιγραφή στην κάτω δεξιά άκρη αφίσας μπουζουκτζίδικου της Εθνικής Οδού που γράφει: “Καλ/κη Δ/νση: Μπάμπης Σκυλόπουλος”.
Καλά, τι εκδημοκρατισμός είναι αυτός στον ΠΑΟΚ; Τι πράγμα νέο είναι αυτό με τις συζητήσεις μεταξύ παικτών και οπαδών στις προπονήσεις με θέμα την αναζήτηση των αιτιών της κακής αγωνιστικής κατάστασης της ΠΑΟΚάρας; Προσωπικά δεν το εγκρίνω. Θέλει ψηφοφορία δια έντονης βοής. Αίσχος επίσης οι μουσικές σας. Βάλτε λίγο Γιώργο Καμπουρίδη να ηρεμήσουν τ’αυτιά μας… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το Ace of Spades, live εκτελεσμένο από τους Motorhead στο Dalston του Λονδίνου, τη γειτονιά που κανείς δεν αστειεύεται, εσείς θα ήσασταν το ίδιο τραγούδι σε lounge διασκευή από τον Κώστα Μαρτάκη εκτελεσμένο ζωντανά κιόλας στο φετινό Eurovoice, την ώρα που αποχωρεί ο Σάκης ο Ρουβάς.
Ο Γόντιξ, του Γόντικος, το Γόντικι, τον Γόντικαν, ω Γόντιξ. Οι Γόντικες, των Γοντίκων, τοις Γόντιξι τους Γόντικας, ω Γόντικες… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν ο τίμιος Γιάννης Φλωρινιώτης να τραγουδάει “αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός αυτός” της στάρλετ Άννας Βίσση, εσείς θα ήσασταν “αααυτός 1-0”.