1 Σεπτεμβρίου και το εορτολόγιο αναγράφει 43 ονόματα της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας. Αυτό που “ξεχωρίζει” είναι το όνομα Αδαμάντιος. Ποιός θα διανοούνταν πριν απο λίγα χρόνια ότι σήμερα κάποιοι θα ξεχνούσαν να χαιρετήσουν το επίθετο και μόνο του ανθρώπου-αθλητή που γύρισε τον κόσμο ολόκληρο, για να μεταλαμπαδεύσει τις αξίες και την ιστορία της πάλαι ποτέ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Χρόνια σου πολλά Alessandro Diamanti, εσύ θαλασσόλυκε μακαρονά, που μετά από εμπειρίες στα γήπεδα Αγγλίας και Αργεντινής επέστρεψες στα πάτρια εδάφη, αυτή τη φορά για να ξαναγράψεις ιστορία φορώντας τα χρώματα της Μπολόνια.
Υπάρχουν πολλά τραγούδια. Λίγα όμως μπορούν να μας κάνουν να χτυπιόμαστε και να παλλόμαστε στο ρυθμό τους σα σαρδέλες μέσα σε ιχθυοτροφείο. Λίγοι καλλιτέχνες μπορούν να τιθασεύουν το πλήθος την ώρα που ερμηνεύουν κάποια δημιουργία τους και πετώντας τους την πένα της κιθάρας να μαζεύονται όπως οι κέφαλοι στα λιμάνια την ώρα που τους πετάς ένα κομμάτι ψωμί. Στην Ελλάδα, αν ετίθετο αυτή η ερώτηση, μόνο ένας θα πληρούσε τα κριτήρια. Ο Πασχάλης ο Αρβανιτίδης, ο δικός μας Πασχάλης, το δικό μας παιδί, ο κερατούκλης. ο Έλληνας Mick Jagger, ο εθνικός βαψομαλλιάς, το είδωλο της νεολαίας που χορεύει on the rocks… Κι όμως, ακόμα και σήμερα όταν τραγουδάμε τον Ύμνο, εξακολουθούμε να τον λέμε λάθος. Δεν είναι “Παραδώσου λοιπόν, άνευ όρων μωρό μου”, αλλά “Παραδώσου λοιπόν, πάρε φόρα μωρό μου”.
Ο Στρατός, είναι μεγάλο σχολείο! Συναναστρέφεσαι με άτομα που δεν μπορούσες ποτέ να φανταστείς πως υπάρχουν! Για παράδειγμα: Εκεί που κάθεσαι και βλέπεις τηλεόραση στο Κ.Ψ.Μ. ας πούμε, παίζει στον Alpha την επική διαφήμιση για το «ξεκαρδιστικό» application της ΣΟΥΠΕΡ ΛΕΠΤΗΣ ΦΩΝΗΣ! (Στείλε μήνυμα στο 6969 για να κάνεις πλάκα στους φίλους σας με την αστεία, πολύ αστεία ΣΟΥΠΕΡ λεπτή φωνή!!!)… Την ώρα που σκέπτεσαι, «Χριστέ μου, ποιος πληρώνει για τέτοια πράγματα;», κοιτάς δίπλα σου και βλέπεις τον συνφαντάρο, να κοιτάει μία την τηλεόραση μία το κινητό του, προσπαθώντας να στείλει μήνυμα!
Επιβεβαίωση όλων αυτών, ο παρακάτω μεγαλειώδης διάλογος στο KEMX πέρσι τον Νοέμβρη. Περιμένοντας στην ουρά του Κ.Ψ.Μ. δύο νεοσύλλεκτοι μπροστά μου συζητούν! -Τι θα πάρεις; -Θα πάρω μια Λουκανόπιττα. -Τι Λουκανόπιττα ρε μεγάλε, Λουκανικόπιττα είναι! Λουκάνικο έχει μέσα, ΟΧΙ Λούκανο!!! -Τι λε ρε μεγάλε! Αν ήταν έτσι, τότε η Τυρόπιττα, δεν θα λεγότανε Τυρόπιττα! Θα λεγότανε Τυρίπιττα! Απ’ το μεγάλο σχολείο του στρατού, λοιπόν, έμαθα πως υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι: Αυτοί που λένε Λουκανικόπιττα, αυτοί που λένε Λουκανόπιττα και αυτοί που στέλνουν μηνύματα αγχωμένοι μέχρι να αποκτήσουν την ΣΟΥΠΕΡ ΛΕΠΤΗ ΦΩΝΗ!
Ο πιστός φιλότιμος και άρτι απολυθείς σοφότερος Στρ(ΜΧ)
Υποψήφιοι προπονητές στην ΆΕΚ: Ντιέγκο Σιμεόνε, Κάρλος Βαλντεράμα, Λεονάρντο (Nascimento), Chiqui Arce, Fernando Redondo, Claudio Cannigia, Ivan Zamorano, Taribo West, Cafu, Aldair, Clarence Acuna και Jose Luis Chilavert! Αυτοί δεν είναι υποψήφιοι προπονητές! Αυτοί είναι οι Rest Of World από το FIFA 95! Αθάνατο Sega Mega Drive, τώρα δικαιώνεσαι!
No, I can’t believe you’re leaving / Left back position is bleeding / But I guess Didier you couldn’t stay no more / You never tackle But when you pass you’re just world class / World class / No I can’t forget that evening / When you thrilled me with your dribbling / When you showed your skills to those that didn’t know / And now you’re gone and in my heart the pain unfolds / The pain unfolds / I cant live If footbal is without you / I can’t live / I can’t give anymore / Can’t live If football is without you / Ι can’t give, I can’t give anymore…
Επιτέλους, να δούμε και μια ταινία που ο πρωταγωνιστής ξεντεριάζει τον κακό και μετά παίρνει τα άντερά του και πηδάει απ’την ταράτσα ως άλλος McClain στο τέλος του Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει, για να προσγειωθεί στον από κάτω όροφο σπάζοντας το παράθυρο… Ροντρίγκεζ, μόνο εσύ μπορείς να σκηνοθετήσεις το Deadpool, εσύ Machete μου, κανένας άλλος! Lindsay Lohan πούλα-φύγε, Avi Arad δεν ξεχνώ! Προδότη Χιου Τζάκμαν!
My name is Norris. Chuck Norris (Μέρος Τέταρτο)
Την επόμενη μέρα ο αθλητικός κόσμος της χώρας σείστηκε συθέμελα από την είδηση όλων των αθλητικών εφημερίδων ότι ο Παναθηναικός έδιωξε τον Χενκ Τεν Κάτε και προσέλαβε τον Τσακ Νόρις! Οι φήμες για το πώς έγινε αυτή η αλλαγή οργίαζαν. Η Γάτα συγκεκριμένα, κάτω από το επιτυχημένο (φυσικά) παρολί του Ματσωμένου είχε το άρθρο ενός έγκριτου συντάκτη της, ο οποίος διατεινόταν ότι ο Τσακ Νόρις είχε εξολοθρεύσει τον Τεν Κάτε με μια στριφογυριστή κλωτσιά! Ο ίδιος ο Τσακ διάβαζε όλα αυτά και γέλαγε. Φυσικά ήξερε την αλήθεια. Το προηγούμενο βράδυ ο Νικόλας Πατέρας έχοντας συνεννοηθεί με τον Πιλάβιο ανακοίνωσε ήρεμα στον Ολλανδό ότι έπρεπε ν’ αφήσει τη θέση του σε κάποιον πιο έμπειρο. Ο Τεν Κάτε έφυγε βρίζοντας με όλη τη δύναμη της φωνής του. Από τις βρισιές του η πιο κόσμια ήταν «You bastard father, you will f…king regret it»! Τον Τσακ βέβαια λίγο τον ένοιαζαν αυτά. Το θέμα ήταν πως βρισκόταν στο προπονητικό κέντρο του Παναθηναικού και με ευχαρίστηση συνειδητοποιούσε ότι η αποστολή του θα ήταν κάτι παραπάνω από πανδύσκολη, τελείως απίστευτη και εξωφρενική. Στα πρώτα 5 λεπτά της προπόνησης ο Σαριέγκι είχε φάει 17 ντρίμπλες που κατέληξαν σε γκολ απ’ τον Λέτο και ο Ζιλμπέρτο περπατούσε χαζεύοντας την ευκολία με την οποία ο Κατσουράνης περνούσε τις κάθετες μπαλιές -χωρίς ο Βραζιλιάνος να’χει ακουμπήσει την μπάλα ούτε μία φορά. Ενώ ο Τσακ σκεφτόταν ότι μια κατσάδα όπως μόνο εκείνος ήξερε θα τους συνέφερε, ο Σαριέγκι έπεσε πάνω στον Ζιλμπέρτο ρίχνοντας τον κάτω. «Ωχ συγγνώμη Ζιλμπέρτο, δεν είχα δει ότι έπαιζες», απολογήθηκε ο Ισπανός. «Σιγά μη σ’ έβλεπα όμως. Γι’αυτό δε σε λένε αόρατο τοίχο; Χοχοχοχοχοχοχο!»,πρόσθεσε προκαλώντας το γέλιο στους συμπαίκτες του, πράγμα συνηθισμένο από το κατ’ εξοχήν πειραχτήρι της ομάδας. Τότε ο Τσακ κατάλαβε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει άλλη μέθοδο. Στο τέλος της προπόνησης λοιπόν όταν οι άλλοι έφυγαν πήρε παράμερα τον Ζιλμπέρτο και τον Σαριέγκι με την πρόφαση ότι ήθελε να τους δείξει κάποια επιπλέον συστήματα. Ήταν αποφασισμένος να τους ξανακάνει παιχταράδες με οποιοδήποτε κόστος…
To be continued…
Ο Τσακ Νόρις ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του κοιτώντας απογοητευμένος το κενό. Είχε άραγε κάποιον λόγο να μην είναι ευχαριστημένος απ’ τη ζωή του; Φυσικά και όχι. Μόνο τη μέρα που είχε περάσει είχε σκοτώσει 90000 Αμερικανούς στρατιώτες, όντας με το μέρος των Ιρακινών, και 50000 Ιρακινούς στρατιώτες, όντας με το μέρος των Αμερικανών. Είχε αποτρέψει 30 πλημμύρες σε 30 διαφορετικά μέρη του κόσμου κι είχε κάνει κομμάτια 125 κομήτες που απειλούσαν να καταστρέψουν τη γη με μία στριφογυριστή κλωτσιά. Γιατί λοιπόν βαριαναστέναζε στο κρεβάτι του; Γιατι πολύ απλά ΕΙΧΕ ΒΑΡΕΘΕΙ! Ήθελε επιτέλους μια πραγματικά δύσκολη πρόκληση και όχι τις κλασικές σωτηρίες του κόσμου. Ενώ έντρομος σκεφτόταν ότι αν δεν του παρουσιαζόταν αυτή η ευκαιρία θ’αναγκαζόταν να βγει στη σύνταξη, χτύπησε το κινητό του. Το σήκωσε. Κατάλαβε ποιος του μιλούσε απ’τη φωνή. Τέλος. Μετά από λίγο τα μάτια του φωτίστηκαν. «Επιτέλους»,σκέφτηκε. «Να μια τεράστια πρόκληση αντάξια του μεγέθους μου». Έκλεισε το τηλέφωνο κι άρχισε να ετοιμάζεται για τη μεγάλη αποστολή. Πρώτα απ’όλα έπρεπε να πάρει το πρώτο αεροπλάνο για την Ελλάδα…
My name is Norris. Chuck Norris (Μέρος Τρίτο)
Ο Τσακ έκλεισε δωμάτιο σ’ ένα ξενοδοχείο του Πειραιά για να περάσει τη νύχτα. Φυσικά οι φήμες περί κοριών ούτε που τον έκαναν ν’ ανασηκώσει τα φρύδια του. Με το που μπήκε στο δωμάτιο εντόπισε τους 64 κοριούς που υπήρχαν και τους πέταξε στα σκουπίδια. Ήρεμος όπως πάντα έπεσε στο κρεβάτι και βυθίστηκε στον ύπνο. Την επόμενη μέρα πήγε στα γραφεία της ΕΠΟ όπου τον περίμενε ο Πιλάβιος. «Καλώς ήρθες Τσακ. Θα σ’ ενημερώσω τώρα για το πώς μπορείς να σώσεις το ποδόσφαιρό μας. Για να γιατρευτούν τα ταλέντα μας μας απ’ τον ιό πρέπει να κάνουν μια εντυπωσιακή ενέργεια σ’έναν αγώνα». «Μα τι λες», είπε ο Τσακ. «Αυτό είναι πανεύκολο κι ο προπονητής τους μπορεί να το κάνει. Γι’ αυτή τη βλακεία με φωνάξατε εδω πέρα, το φελέκι μου μέσα; Θέλετε να ξεσπάσει πάνω του την οργή του ο Τσακ Νόρις; Αυτό θέλετε;» ξαναρώτησε εκνευρισμένος και σηκώθηκε αναποδογυρίζοντας το γραφείο το οποίο με τη σειρά του γκρέμισε τη βιβλιοθήκη του Πιλάβιου, άνοιξε μια τρύπα στον τοίχο και σκότωσε 7 άτυχους περαστικούς που ήταν από κάτω. «Μη βιάζεσαι Τσακ», είπε τρομοκρατημένος ο Πιλάβιος. «Το έχουμε δοκιμάσει αλλά δεν πιάνει. Φαντάσου ότι για έναν απ’ αυτούς ο προπονητής άλλαξε 4 φορές κι ακόμα άμπαλος είναι! Σε παρακαλώ! Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τ’ αδύνατα δυνατά!». Ο Τσακ ηρέμησε κάπως. «Εντάξει. Αλλά αν διαπιστώσω ότι είναι κάτι εύκολο θα φύγω και δε θα ξανάρθω! Πες μου τώρα από που πρέπει ν’ αρχίσω;». «Έχω σχέδιο. Θα πηγαίνεις ως προπονητής στις ομάδες που υπάρχει το πρόβλημα και θα σου δίνω μια λίστα με τα άρρωστα ταλέντα. Ορίστε η πρώτη σου. Καλή τύχη. Θα τη χρειαστείς…». Ο Τσακ κοίταξε το χαρτί που του έδωσε ο Πιλάβιος. Έγραφε: «ΠΑΟ. Άρρωστοι παίκτες: Ζιλμπέρτο Σίλβα, Γιόσου Σαριέγκι». «Σιγά το πράγμα», σκέφτηκε ο Τσακ. «Πόσο δύσκολο μπορεί να ‘ναι να κάνουν μια εντυπωσιακή ενέργεια αυτοί οι δύο…;».
My name is Norris. Chuck Norris [Mέρος Δεύτερο]
Ο Τσακ γύρισε σε 5 λεπτά με τα πόδια όλα τ’ αεροδρόμια της χώρας αλλά έξαλλος διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε καμία πτήση διαθέσιμη για Ελλάδα. Αφού έβρισε όπως μόνο αυτός ξέρει τους Αμερικανούς και την οργάνωση τους αποφάσισε ότι αν θες να κάνεις κάτι καλά πρέπει να το κάνεις μόνος σου. Σκέφτηκε λοιπόν να κολυμπήσει μέχρι την Ελλάδα. Σιγά την απόσταση εξάλλου, έναν ωκεανό και μια θάλασσα είχε να διασχίσει. Μισή ώρα αργότερα (κι αφού τα είχε βάλει με 4 θαλάσσια τέρατα που έκαναν το λάθος να του πουν «που πας ρε παππού, θες και κολύμπι;») έφτασε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον Πειραιά όπου επρόκειτο να γίνει η συνάντηση. Μπήκε σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο και περίμενε. Μερικά λεπτά αργότερα μπήκε ο άνθρωπος που περίμενε. «Άργησες» του είπε ο Τσακ ψυχρά, μ’ αυτό τον τρόπο που παραλύει τους αντιπάλους του. «Συγγνώμη αλλά έπρεπε να κάνω κάτι πένθιμες δηλώσεις για το όνειρο της πρόκρισης στο Μουντιάλ που πέθανε», απάντησε ο νεοφερμένος, ένας κοντός τυπάκος με γυαλάκια που έμοιαζε με σπασικλάκι πρώτης Λυκείου. «Ζωή σε λόγου μας», είπε αδιάφορα ο Τσακ. «Και τώρα πες μου κύριε Πιλάβιε τι ακριβώς με θες;». Ο Σοφοκλής Πιλάβιος, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, έσμιξε τα φρύδια του. «Τσακ είσαι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει. Υπάρχει κάποιος σαμποτέρ ο οποίος μολύνει τους παιχταράδες που φέρνουν οι ελληνικές ομάδες απ’ το εξωτερικό με τον ιό της αμπαλίας. Έτσι, αν και οι σκάουτερ βρίσκουν τεράστια ταλέντα για την Ελλάδα (ρε γαμώτο), αυτά όταν έρχονται εδώ είναι σκέτα παλτά. Τι λες λοιπόν; Θα βοηθήσεις;». Ο Τσακ κοίταξε τον Πιλάβιο μ’ αυτό το βλέμμα αποφασιστικότητας που δίνει στους συμμάχους του αισιοδοξία. «Ναι. Είμαι απόλυτα πρόθυμος να βοηθήσω. Τι ακριβώς πρέπει να κάνω;». «Αυτό θα στο πω άλλη στιγμή. Προς το παρόν μου αρκεί που συμφώνησες. Κι όσο για την αμοιβή σου…». Ο Τσακ κούνησε περιφρονητικά το κεφάλι. «Θα έπρεπε να ξέρεις κύριε Πιλάβιε ότι ο Τσακ Νόρις δεν παίρνει αμοιβές. Ο Τσακ Νόρις είναι αμοιβή σε όσους προσεύχονται για λύτρωση».