Ημίχρονο είναι το καθένα από τα δύο ίσα τμήματα στα οποία χωρίζεται ο χρόνος ενός ομαδικού αθλητικού παιχνιδιού. Παρ’ όλα αυτά, την ανάπαυλα μεταξύ του Α’ και του Β’ ημιχρόνου τη λέμε κι αυτή… ημίχρονο.
Παρολο που οι χαρτινες συσκευασιες, οπως του ντοματοπολτου, στο σημειο που πρεπει να ανοιχθουν εχουν μια διακεκομμενη γραμμη με ενα ψαλιδακι, ολοι μας τις κοβουμε με μαχαιρι καθως σε εκεινο το σημειο το χαρτονι ειναι πολυ σκληρο και πολυ απλα δεν ανοιγει με ψαλιδι. Εχω σπασει ψαλιδι προσπαθωντας να ανοιξω πουμαρο εγω και ξερω.
Σε όλους έτυχε να τρυπήσει/σκιστεί το κωλόχαρτο και να αγγίξουμε τα «ανεπιθύμητα» που είναι κολλημένα στο πωπουδέλι μας.
Παίρνεις τηλέφωνο κάποιον και στη μέση της συζήτησης κλείνει κατά λάθος. Οπότε μετά ξαναπαίρνετε και οι δυο ταυτόχρονα και βγαίνει κατειλημμένο. Μετά αφήνετε και οι δυο ταυτόχρονα τον άλλο να πάρει. Οπότε απλά δε χτυπάει κανενός και αυτό επαναλαμβάνεται για κανά πεντάλεπτο.
Παντα, οταν αποβαλλεται ενας προπονητης και πρεπει να παει στα αποδυτηρια, καθεται τουλαχιστον 10 λεπτα και διαμαρτυρεται ή αρνεται να περασει εξω και εμεις καθομαστε και ακουμε προσεκτικα, μπας και καταλαβουμε τι λεει…
Υπαρχουν 2 ειδων ανθρωποι: αυτοι που οταν μπαινουν στο λεωφορειο κανουν τα παντα για να βρουν θεση και αυτοι που, και αδειο να ειναι ολο το λεωφορειο, θα κατσουν ορθιοι…
Κάθε φορά που χιονίζει στην Αθήνα και το στρώνει υπάρχουν οι χαρακτηριστικές γραφικές φιγούρες που, είτε είναι Σουμάχερ χωρίς αλυσίδες και μπλοκάρουν το σύμπαν είτε είναι χαζονέτα που περπατούν με τακούνια, τις παίρνει η κάμερα να παραπατάνε και στη συνέχια με ημιεκτεταμένα χέρια φωνάζουν στην κάμερα -με ύφος Φιλέα Φογκ και στυλ α λα Καραγκούνη στο διαιτητή- «αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται».
Πάντα υπάρχει ένας η δύο σε μία τάξη που ακόμα και αν έχουν τη μεγαλύτερη σχολική τσάντα πάντα θα πλαισιώνουν τη «σικ» εμφάνισή τους με μία σακούλα… αυτά τα παιδάκια όταν μεγαλώνουν, συνεχίζουν να έχουν την ίδια αμφίεση μόνο που αποχωρίζονται τη σάκα τους και κουβαλανε μεγαλυτερη σακούλα.
Κάθε φορά που κάποιος καθηγητής ξεπερνά τον προβλεπόμενο χρόνο παράδοσης και οι φοιτητές ανυπομονούν να βγουν για διάλειμμα ή για σχόλασμα, υπάρχει τουλάχιστον ένας στο αμφιθέατρο που θεωρεί οτί είναι ακόμα πρωτότυπο να φωνάξει : “σφύρα το!”.
ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Ο ΣΥΡΜΟΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΞΕΡΩ…