Οποτε αναφερθει πως «το καπνισμα ειναι αργος θανατος», παντα θα βρεθει καποιος που θα πεταξει «γιατι, ποιος βιαζεται να πεθανει;».
Κάθε φορά που μεγάλη ελληνική ομάδα κάνει μεταγραφή κεντρικού αμυντικού, την επόμενη μέρα οι εφημερίδες, μαζί με όλα τα χαρακτηριστικά του εκάστοτε παίκτη τα οποία απαριθμεί (άλλη μεγάλη αλήθεια) ο 1ος του προπονητής -τον οποίο εχουν και σε αποκλειστικότητα- βάζουν και το «έχει και την ευχέρεια να κατεβάσει τη μπάλα από την άμυνα και να πασάρει στους μέσους».
Όλες οι ξένες ομάδες έχουν θηλυκό όνομα, ακόμα και αυτές που δεν πρέπει (Η Ρέιντζερς, Η Γκρασχόπερς, κλπ) εκτός σπάνιων εξαιρέσεων (ΤΟ Αμβούργο, ΤΟ Ανόβερο, κλπ), ενώ σχεδόν όλες οι Ελληνικές έχουν αρσενικό όνομα (λόγω της βαρβατίλας που αποπνέει ο λαός μας μάλλον!). Αντίθετα, όλες οι ομάδες του ΝΒΑ αναφέρονται στον πληθυντικό, ακόμα κι αυτές που δεν πρέπει (OI Heat, OI Magic).
Οταν ημασταν μικροι και παιζαμε στης πλατειες με το τοπι οταν για καποιο λογο μας εφευγε υπηρχε παντα ενας που του φωναζαμε να μας δωσει την μπαλα και παντα αυτος πρωτα εκανε «ποδαρακια» (που ποτε δεν τα καταφερνε), χαμογελουσε και μετα μας εδινε την μπαλα.
ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ, ΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ ΤΩΝ ΜΠΛΟΥΖΩΝ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΥΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΜΑΣ.
ΟΛΟΙ ΟΤΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΤΕΒΑΖΑΜΕ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ. ΑΥΤΟ ΑΛΛΑΞΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΕΡΕΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΑΣ.
Σε καθε ταινια που περιεχει χαρτοπαικτικη σκηνη, οταν τα χαρτομουτρα ειναι να δειξουν τα φυλλα τους, παντα πρωτος θα τα δειξει ο κακος που χανει, ενω τελευταιος ο καλος που «θα τα μαζεψει» θριαμβευτικα.
ΠΛΕΟΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΥΠΛΗΘΗ ΠΑΡΕΑ, ΟΤΑΝ ΕΙΠΩΘΕΙ Η ΦΡΑΣΗ «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ», ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΕΤΑΧΤΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ «ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΑΛΑ ΤΙΠΟΤΑ».
ΠΑΛΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΑΓΩΝΙΟΥΣΕΣ ΜΗΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΟ G3. ΣΗΜΕΡΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΜΗΠΩΣ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΟ 3G ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ.
Η διαφορά ανάμεσα σε πεπειραμένο και άμπαλο ποδηλάτη φαίνεται στις «χαμηλές» ταχύτητες. Ο πεπείραμένος απλά βάζει το πόδι, ενώ ο άμπαλος για να δείξει Tour de France δεν βάζει πόδι, με αποτέλεσμα να κρατά το τιμόνι λες και έχει πάρκινσον, να κάνει ζιγκ ζαγκ για να κάνει ισοροπία και να περνά ξυστά (όχι πάντα..) απο δύσμοιρους περαστικούς.