Ωδή στο «The howling» από Babel
Το έχω συνδυάσει με το The Howling II: Your Sister Is A Werewolf (με Christopher Lee και τον Σβαρτζενέγκερ των φτωχών, τον απόλυτο “φωνάζω και πυροβολάω στην κάμερα”, τον ένα-πολυμετοχικό και αδιαίρετο Reb Brown, ελληνικός τίτλος “Η Γυναίκα Λυκάνθρωπος”) γιατί το είδα το 1986 στο Σινεάκ στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά, σε ηλικία 5 ετών, και πέρα από λυκάνθρωπους και ανθρωποφαγίες που πλέον δεν με πείραζαν (4 χρονών είχα δει το Alien του Ridley Scott), πέρα από όλα αυτά ήταν Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ που είδα βυζόμπαλα. Κομπλέ. Να σκίζει το χιτώνιο φάτσα στην κάμερα, με το πρόσχημα ότι θα μεταμορφωνόταν σε λυκάνθρωπο, αλλά για 10-15 δευτερόλεπτα τα είδαμε φάτσα-κάρτα και θα τα θυμόμαστε για πάντα. Sybil Danning, εσύ, τα δυο σου μεμεδόνια, το μυαλό μου, εσύ, η μνήμη μου, εσύ, τα μικράτα μου, εσύ. Αρχή και τέλος εσύ. Ρησπέκτ.
Ο κυριος Θεοφιλος, μετα το απολυτηριο, βρηκε μια θεσουλα και επιασε δουλεια σαν ανειδικευτος εξωγηινος. Απο αγγελια. Τιποτα σπουδαιο. Του ‘χανε δωσει ενα παλιο φωτονιακο ΑΤΙΑ και τον βαλανε να πεταει περα δωθε. Δουλευε για φωτογραφησεις σε φθηνοεντυπα και επαρχιακους τηλεοπτικους σταθμους. Μερικες φορες εμφανιζοταν το σκαφακι του σε ενα ψευτοεπιστημονικο βιβλιο -ενα καλο επιχειρημα για να διεκδικησει δεκατο τριτο μισθο. Ειχε και πλεονεκτηματα ομως η μισθωτη αυτη εργασια. Αραια και που οταν τον ενοχλουσε κανενας διχτατορικος πολιτισμος ή κανενας απ’ αυτους που ξυνουνε με σαματα τη μυτη τους για να τους κοιτα ο κοσμος, εμπαινε στο σκαφος του, που μπορει να εδειχνε μικρο, αλλα ητανε βρωμογκαζο, γυρνουσε το κουμπι που εγραφε διαστημοταχυτης στο 3 κι εριχνε μια γερη γκαζια. Ετσι εκσφενδονιζονταν στα πλανητιακα συστηματα που απειχανε κατι πεταμμυρια φωτομοναδες απο τον ταχυδρομικο του τομεα. Οταν εφτανε μια χιλιοπεντακοσαρια χρονια μακρια, εδινε μια στροφη με το μανιτζεβελο και ξαναγυρναγε πισω και ολα ειχαν εξαφανιστει. Μειονεκτημα ηταν οτι κρυωναν οι πατατες του.
Μετα τιμής, Ο σχιζοφρενης εξωγηινος καλχαριας με το πολυ επικνδυνο ραδιενεργο πεος
Αν η διαφήμιση ισχυρίζεται ότι δίνει το «λευκότερο λευκό», τότε γιατί να μην στοχεύσουμε στο υγρότερο υγρό; Όλοι εμείς που πάντα επιθυμούσαμε να δούμε υποβρύχιους σκακιστικους αγώνες μεταξύ αρκούδων εξακολουθούμε να νιώθουμε ένα σφίξιμο στην καρδιά στην καταφανέστατη περιφρόνηση του πλανήτη προς το υγρό. Όχι το υγρό στοιχείο. Αυτό είναι άλλο, εκείνο του Σεφτελη, το μαραμένο το μπλε, που χορεύουν οι άλλες με το μαγιό μέσα (και οι κατασκευαστές καθιέρωσαν τα πλακάκια της πισίνας να είναι μπλε, στο χρώμα του ουρανού, νομίζοντας ότι θα μας κοροϊδέψουν).
Είμαι υπέρ της εξέλιξης, της λείανσης, της καλλιέπειας του υγρού. Ποιος δεν έχει λατρέψει εξάλλου θαύματα του πολιτισμού όπως οι υδρόφιλοι κεφτέδες (που οι σεφτεληδες αποκαλούν γιουβαρλάκια), το υποβρύχιο κυνηγητό- ψαροντουφεκο (underwater biathlon στο χωριό του Βαϊμάκη), το πατινάζ στο υγρό (of Jesus Christ fame), ή την ρευστότητα όταν μιλάς με τους δανειστές σου; Σε ποιον δηλαδή φάνηκαν ποτέ χρήσιμα τα αδιάβροχα φακελάκια τσαγιού, ο αδιάβροχος πανσές που ζει με χημοσυνθεση, ή μήπως έχετε ακούσει ποτέ για «ξεροβιοτοπο που προστατεύεται από την συνθήκη Ramsar»; Μόνο ο «ξερός μίτος» από το παπούτσι του Τσαλουχιδη έκανε κάτι καλό σε αυτόν τον πλανήτη.
Καλώ όλα τα συνεργατικά πνεύματα σε μια σύνοδο υγροσυνοχης και υγροσυναφειας. Να προωθήσουμε την ιδέα μου, το υγρότερο υγρό, το Wetter-Water(εμπορική ονομασία), την δεύτερη μεγαλύτερη εφεύρεση ever, μετά από την απολύτως υδρόφιλη general purpose σερβιέτα, την Blood Money (εμπορική ονομασία), που πρόσφατα, στην μεγαλύτερη δοκιμασία μετά την βιλαριμπα και το βιλαμπαχο, απέδειξε την αξία της. Μια από αυτές στέγνωσε τους Ζωσιμάδες για να παιχτεί λίγη μπάλα της προκοπής.
‘Ναι μωρε, εσυ οταν τελειωνουμε δε θες ουτε να σ ακουμπαμε”. E, ναι λοιπον… δεν μπορεσα ποτε σε ολη μου τη ζωη να καταλαβω τι τις πιανει ολες τις γυναικες τη συγκεκριμενη στιγμη και θελουνε να σε ζαλισουνε με ενα βουνο απο μπούρδες… Δεν θελω να με αγγιζεις, δεν εχω καμια διαθεση να μου μιλας, ποσο μαλλον να μαθω για το νεο χτενισμα και το νεο φλερτ της κολλητης σου. Θελω να με αφησεις ησυχο να κανω το τσιγαρο μου, να βγαλω κακαδια ακονονιστου σχηματος απο τη μυτη μου, να τα κανω μπαλακια και να τα εκσφενδονιζω δεξια- αριστερα. Ζηταω πολλα;
Τις προάλλες πήγα να ανοίξω ένα λογαριαμό μισθοδοσίας. Με τιμεί που στην ερώτηση της υπαλλήλου εάν είμαι έγγαμος ή άγαμος, εγώ με φωνή 4 της απάντησα “Ενδιαφέρεσθε δεσποιΝΝΝΝίς;”. Με τιμεί που σε ερωτήσεις όπως ποιός είναι ο ταχυδρομικός μου κώδικας, το σταθερό τηλέφωνο και η διεύθυνση μου, της απάντησα πως χαίρομαι που μπαίνει στη ζωή μου και μαθαίνει πράγματα για ‘μένα; Με τιμεί πάνω απ’ όλα όμως που όταν μου ζήτησε να μάθει την ειδικότητα μου στην επιχείρηση, έλαβε χώρα ο κάτωθι διάλογος: -“Τ/Φ”. -“Τι εννοείτε;” -“Τυφεκιοφόρος, για τους παροικούντες εν τη Ιερουσαλήμ”;
Ναι ναι ναι Εμεις γιατί κοίταξε στην μια τέτοια αρχή ούτε ούτε και κοιτάξτε αυτοί δεν ήθελαν τους για να γίνει αυτό το αυτό το παιχνίδι αλλά ύστερα μόλις μόλις όπως είπαμε με ότι αυτό εμείς δεν δεν καν θέλαμε αυτοί είπανε όχι λέει θέλουμε να γίνει Ε και μετά εμείς είπαμε όχι λέμε ε λέμε δεν θα δεν θα γίνει θα κάνει γίνει αυτό πάλι νέος νέος διαιτητής για να ορίσει για να για να ξαναγίνει πάλι το παιχνίδι –Όχι δεν πειράζει… εμάς δεν μας πειράζει ας γίνει όποτε θα κάνει όπως θα ορίσει πάλι η αυτή η ΕΠΑΕ –Ναι ναι α μπράβο, ύστερα ,ακούς, μόλις είπανε, είπανε κοιτάξτε αυτοί ότι ότι ότι όχι δεν θέλαμε για να γίνει το παιχνίδι ε και μεις ύστερα είπαμε εντάξει θέλουμε εε δε θέλουμε κι εμείς και αυτοί ύστερα, μετά εμείς αφού είπαμε έιπαμε αυτό που θέλουμε άμα δε θέλουμε και μείς το αλλάξαμε και λέμε εντάξει δεν, ούτε και μεις θέλουμε μετά είπαν αυτοί πάλι ότι , ξέρετε εμείς λέει θέλουμε να γίνει ε εμείς όμως μετά δε δεχτήκαμε μετά από όλα αυτά και είπαμε να γίνει όποτε το κάνει να τους ορίσει η ΕΠΑΕ. Αυτό Ακριβώς. Τίποτ’ άλλο.
Αγαπητά μέλη και ακόλουθοι, άσπονδοι εχθροί και πολέμιοι, σε προσπάθεια να ακούσουμε το σφυγμό της κοινής γνώμης είμαστε αναγκασμένοι να προτείνουμε σχηματισμό κυβέρνησης μιας που η οργάνωση πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσει και πολιτική πτέρυγα. Μετά από σύσκεψη (με εμένα και τον εαυτό μου) προτείνω προς αποδοχή το εξής υπουργικό σχήμα επιλεγμένο από τα παιδιά του αγώνα των SMS, μέσα από τα σπλάχνα δηλαδή του Fight Club. Δεν θα μακρηγορήσω και θα κάνω βουτιά στον πατσά:
-Πρωθυπουργός, Πρόεδρος Γκοντζοκρατίας : Η Αυτού Εξοχότητα Κώστας Γκόντζος -Υπουργός Προπαγάνδας και ΜΜΕ : Η αφεντιά μου, Τρομοκράχτης για ευνόητους λόγους -Υπουργός Πολιτισμού : Σκιτσοφρενής, αφού είναι ο πολιτισμός ο ίδιος και πρέπει να τον τιμήσουμε -Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων: Κιέστωρ, γιατί αυτός ξέρει -Υπουργός Υγείας: Γιώργος απο Ελσίνκι, γιατί δεν είμαστε καλά και σίγουρα θα χρειαστούμε ψυχολόγο -Υπουργός Εργασίας: Μεταλλεργάτερ ακόμα κι αν είναι αντίπαλης παράταξης! -Υπουργός Οικονομικών: ο Σημειολόγος Frank Begby, γιατί χρειαζόμαστε την αναλυτική του δεινότητα σε αυτόν τον τομέα! -Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ: Κλάους, γιατί έτσι. -Υπουργός Γεωργίας Κατά φυτικών ασθενειών: Κορμοράνος 7, μόνο και μόνο λόγω ονόματος
Όλα τα υπόλοιπα υπουργεία θα αφεθούν στην τύχη τους γιατί απλά δεν τα έχουμε ανάγκη! Αν το σχήμα αποδειχθεί ατυχές, θα κινηθούμε συνοπτικά προς τον ανασχηματισμό! Γιατί αν ο Γκόντζος ήταν σχηματισμός F16 σε άσκηση του ΝΑΤΟ, εσείς είστε ο ελεεινός ανασχηματισμός του πρωθυπουργού της Ελλάδας!
Αγαπητοί φίλοι ή, γιατί όχι, Αγαπητέ λαέ, (γιατί να το κρυψομεν άλλωστε, ήμουν τυχερός) Προ ολίγων ημερών πήρα την πρωτοβουλία να σχηματίσω την κυβέρνηση του νησιού (εκ του κυβέρνηση του βουνού) και όπου νησί, η νήσος Γκόντζο (ΑΚΑ Γαύδος). χρησιμοποιώντας ακόμα και μέλη εκτός Γκοντζιανισμού. Με λύπη μου σας ενημερώνω ότι ο Μεταλλεργάτερ απέρριψε την προταση μου να αναλάβει τον υπουργικό θώκο του Εργασίας, αναγκάζοντας με να επιλέξω κάποιον έτερο. Μετά πολλής σκέψης και βασάνων αποφάσισα με δημοκραχτικές διαδικασίες να προτείνω τον τίμιο και εργατικό Timo Hoavisto τον τίμιο. Επίσης, αμέλησα, και αυτό βαρύνει εμένα προσωπικά, αφού δεν είδα την όλη έκταση του θέματος εγκαίρως, να αναθέσω βοηθό υφυπουργό Πολιτισμού, με αρμοδιότητες επί του αθλητισμού, μιας και ο όγκος εργασίας είναι τεράστιος ακόμα και για το μέγεθος του αγαπητού Σκιτσοφρενούς. Εύγε, Απέναντι ΤΕΦΑΑ, λόγω θέσης κλειδιού που κατέχεις όντας απέναντι ΤΕΦΑΑ είσαι αυτός που όλοι περιμένουμε! Και την ώρα ετούτη έχω την ευτυχία να ακούω τον Μύστη να εξυμνεί τον επουράνιο Ηγέτη μας, αναγκάζομαι εν συνεχεία να δημιουργήσω Υπουργείο Θρησκευμάτων-Γκοντζιανισμού για να μας κάνει την τιμή να βοηθήσει το έργο μας! Με τιμιότητα, Τρομοκράχτης
Γιατί έτσι, διάολε! Και αυτό είναι δέσμευση!
Με όλο σεβασμό στις ακροάτριες της πολυσυλλεκτικής εκπομπής σας, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί -πέραν του ευγενικού της χειρονομίας- πρέπει εμείς να ανεβοκατεβάζουμε το «γυναικείο καθισματάκι» της λεκάνης -δεν ξέρω ούτε πως λέγεται, διάολε- προκειμένου να κάνουμε τη «δουλειά» μας, και όχι εκείνες να το κατεβοανεβάζουνε όταν κάνουν τη δική τους, κάτι το οποίο μου φαίνεται και πιο λογικό, αφού ο πτυσσόμενος «χαρακτήρας» του φανερώνει και την προαιρετική του χρήση. Και bonus Μεγάλη Αλήθεια: Όσοι έχουμε επιχειρήσει να κάνουμε το πιπί μας με το καθισματάκι στο on (δηλαδή όλοι μας), σε ποσοστό 30%, το έχουμε «στιγματίσει», με την αστοχία μας αυτή να μην δικαιολογείται σε καμία περίπτωση από την ανεπαίσθητη μείωση της διαμέτρου… Δεκτές οποιεσδήποτε ερμηνείες του φαινομένου.