Ο χρονος κυλαει πιο αργα ή χανει τη σημασια του οταν κανει ρεπορταζ ή μεταδιδει αγωνα στην ΕΡΑ ο Ανδρεας Ναουμης.
ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΑΤΑΚΑ «Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ», ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝΑΣ ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΙ… «ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΜΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ…».
Όταν κατουράμε και υπάρχει χαρτί απο προηγούμενη χρήση της τουαλέτας που δεν έχει μπει στην τρύπα με το νερό, τότε το σημαδεύουμε με την κουκούνα μας έτσι ώστε να μπει.
Όταν ο τερματοφύλακας αποκρούσει πέναλτι οι συμπαίκτες του τρέχουν να τον συγχαρούν, αλλά αυτός -γεμάτος αλτρουισμό- τους απώθεί προτρέποντάς τους να πάνε γρήγορα στα μαρκαρίσματα.
Μικροί, στο μάθημα της Γεωμετρίας, όταν δεν είχαμε χάρακα πάντα χρησιμοποιούσαμε το τετράδιό μας ή την γόμα μας.
Όταν καθόμαστε στο μπαλκόνι βράδυ και ακούσουμε τακούνια να περνάν από κάτω, θα τρέξουμε να δούμε σε ποια ανήκουν.
Αν ειχαμε μηχανη του χρονου θα μπαιναμε σε μεγαλο πειρασμο να γυρισουμε πισω στο 1492 και να καψουμε το Σαντα Μαρια, το Πιντα και το Νινια…
Όποτε δείχνει θέμα για καρκίνο, τεχνητή γονιμοποίηση κτλ στις ειδήσεις, βλέπουμε τη γνωστή εικόνα με μια σύριγγα στο μικροσκόπιο να μπαίνει σ’ ένα κάτι σαν ωάριο.
ΟΛΟΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ «ΠΩΣ ΗΣΟΥΝΑ ΕΤΣΙ;» ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΥΝΑΜΕ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.
Κάθε φορά που σκεφτόμαστε τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία μας κάνουμε το συνειρμό «Ναι, αλλά και ο Τάδε που κάπνιζε 4 πακέτα την ημέρα έφτασε τα 90…».