Εφέραμεν τα πο’δαμέ, εφέραμεν τα πο’τζιαμέ, εγώ ξανά στο τίποτα, στο γενικά εσύ… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκόντζος ήταν το “άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας”, εσείς θα ήσασταν το “πλάσμα ερωτικό και έτοιμο για τον αντίκρυ οδηγό της Πλακεντίας”. Μέχρι εκεί η αιδώς για τον Μεγάλο Τιμονιέρη εκατομμυρίων Παναθηναϊοκοφρονούντων ανά την υφήλιο.
«Η διαφορά μου από τους άλλους σουρεαλιστές είναι οτι εγώ ΕΙΜΑΙ σουρεαλιστής…» δήλωσε ο Σαλβαντόρ Νταλί, ΑΛΛΑ… εάν ο τρισμέγιστος Κωνσταντίνος Γκόντζος ήταν η σκακιστική παρτίδα μεταξύ Deep Blue και Γκάρι Κασπάρωφ, που πέρασε στην ιστορία εως η μεγαλύτερη δοκιμασία της ανθρώπινης νοημοσύνης εναντίων των υπολογιστών, τοτε εσείς θα ήσασταν η σουρεαλιστική παρτίδα σκάκι «Jimbo εναντίον Μόγλη» στον καφενέ της σχολής μου, που επι 10 λεπτά ζητημα να ειχαν κανει ο καθένας απο πέντε κινήσεις…
Ένα φράγκο η βιολέτα, τσιγκολελέτα, τσιγκολελέτα… ΑΛΛΑ, εάν ο Γκοντζος ήταν η καταπληκτική πολεμική ιαχή των αναμαλλιασμένων σκοτσέζων πολεμιστών στο Braveheart λίγο πριν ορμήξουν να μακελέψουν τους Αγγλους, τότε εσείς θα ήσασταν η ιαχή «ΕΝΑ ΔΥΟ ΤΡΙΑ -ΖΝΤΟ» που έβγαζε η σχολική μου ομάδα πριν τα κρίσιμα ματς -και που κανείς ΠΟΤΕ δεν καταλαβε τι σημαίνει…
Αν ο Γκοντζος ηταν οι κρεμαστοι κηποι της Βαβηλωνας, που εχουν περασει στην αιωνιοτητα, τοτε εσεις θα ησασταν ο κηπος της γειτονισσας μου, ο οποίος είχε σημειωμα στο φραχτη που ελεγε «αν ξανακοψεις λουλουδι απο το κηπο μου να σου κοπει το χερι».
Αν ο υπέρμετρος, ανυπόταχτος μεγιστάνας της πράσινης παναθηναϊκής ιδέας Κώστας Γκόντζος ήταν οι προβλέψεις του Νοστράδαμου, εσείς θα ήσασταν η πρόβλεψη κάποιου γραφικού λιγδιάρη από ταινία καταστροφής του στυλ: ήρθε το τέλος, μετανοήστε κτλ. (κρατώντας τη γνωστή γραφική χάρτινη ταμπελίτσα στα χέρια).
Αν ο Γκόντζος ήταν πανάκριβο ρολόι Ρόλεξ, εσείς θα ήσασταν το ρολόι που αγόρασε ο παππούς μου από πλανόδιο με 5 ευρώ και ήταν χαρούμενος νομίζοντας πως έκανε το deal της χρονιάς.
Αν ο Γκόντζος ήταν οι κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης Varisan Lui, εσείς θα ήσασταν οι κάλτσες μιας σειρούλας μου στο στρατό -που όταν τις έβγαλε και τις πέταξε κάτω έσπασε ένα πλακάκι.
Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας, ανέβηκε στην τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά… ΑΛΛΑ, αν ο Γκόντζος ήταν το μέγα πέταγμα του κόνδορα, εσείς θα είσαστε το πέταγμα του ληγμένου γιαουρτιού που έκανα σήμερα στα σκουπίδια.
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι και η αγωνία μου φουντώνει… ΑΛΛΑ, αν ο Γκοντζος ήταν η προ αιώνων διαμάχη για το αν η γη είναι επίπεδη ή στρογγυλή, τότε εσείς θα ήσασταν η προ μηνών διαμάχη σας για το αν το υγρό της τυποποιημένης φέτας (γνωστό και ως φετόζουμο) λέγεται άλμη ή άρμη.
Αν ο Γκοντζος ηταν τα ιταλικα μπινελικια του Μαλεζανι στην επικη συνεντευξη τυπου, εσεις θα ησασταν τα μπινελικια που ριχνω καθε φορα που τελειωνει η εκπομπη και δεν εχετε διαβασει το μηνυμα μου.