Κάθε φορά που ασχολούμαστε με κάτι το οποίο είναι υποχρεωτικό, αλλά ταυτόχρονα και παντελώς ασήμαντο, κάτι το οποίο δεν θα άλλαζε τίποτα αν το αγνούσαμε παντελώς, τότε πάντα υπάρχει τουλάχιστον ένας ο οποίος βρίσκει τουλάχιστον ένα στοιχείο για να υποστηρίξει ντε και καλά τη σημαντικότητά του.
Οταν πας με το αυτοκινητο να αποφυγεις μια λακουβα πανω σε στροφη, θα την αποφυγεις με τις μπροστα ροδες, αλλα Ο,ΤΙ ΜΑ Ο,ΤΙ μανουβρα εμπειρου οδηγου με χαλικι στα παπουτσια και ξεροχωμα στο μαλλι απο τις ειδικες κανεις, θα την πατησεις με μια απο τις πισω…
Όταν τρώμε γλυκό του κουταλιού σπίτι μας, εν αντιθέσει με ότι κάνουμε όταν βρισκόμαστε σε επίσκεψη, στο τέλος γλύφουμε & το πιατάκι.
Η ποσότητα αδιάλυτης ζάχαρης στον πάτο του φραπέ εξαρτάται κατά 10% απ’το χτυπητήρι ή το σέηκερ, 10% απ’το αν τον φτιάχνεις για τον εαυτό σου ή στον φτιάχνει κάποιος άλλος, 20% απ’τον άνθρωπο που τον φτιάχνει, είτε είσαι εσύ είτε κάποιος άλλος, και ένα ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ 60% απ’το υλικό του ποτηριού. Αν είναι χάρτινο, πλαστικό ή φελιζολένιο η αδιάλυτη ζάχαρη στον πάτο θα ‘χει πάχος τριών χιλιοστών ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (μιλάμε για μέτριο χωρίς γάλα για πρακτικούς λόγους), ενώ στο γυάλινο κυμαινόμαστε απ’ τα 3 χιλιοστά έως και στο ιερό δισκοπότηρο των ΜΗΔΕΝ ΧΙΛΙΟΣΤΩΝ.
Μυστικο που το ξερουν τρεις, παυει να ειναι μυστικο.
ΟΤΑΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΘΥΜΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΑΜΕ ΤΟ ΒΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟ ΔΩΣΕΙ ΤΟΤΕ -ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ ΛΟΓΟ- ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΨΕΥΤΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ ΕΝΔΟΜΥΧΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΡΥΒΕ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ…
Οι ”γυαλιστερές” – κλασσικές χαρτοπετσέτες που υπάρχουν σε ταβέρνες-σουβλατζίδικα έχουν μηδεν απορροφητικότητα και δεν σκουπίζουν απολύτως τίποτα. Ίσα-ίσα που τα κάνουν χειρότερα στην προσπάθεια που κάνεις να σκουπιστείς…
Υπάρχουν 2 ειδών άνθρωποι: Αυτοί που λένε ”κοκα-κολα” και αυτοί που λένε ”κοα-κολα”.
Κάθε φορά που σε κάποιο δελτίο ειδήσεων ερθει η ώρα για την πρόγνωση του καιρού, τότε υπάρχουν αποκλειστικα δυο εκφράσεις που θα πεί ο εκάστοτε παραουσιαστής. ”Και τώρα η πρόγνωση του καιρου απο τον/την…” ή ”και τώρα δυο λόγια για τον καιρό”.
Όλοι την έχουμε πατήσει όταν σε μπουφέ βάλαμε πολλή σαλάτα στο πιάτο μας -για να το παίξουμε σιλουέτα κι έτσι- και μετά δεν είχαμε χώρο για τα σοβαρά καλούδια (πιτσάκια, πεινιρλί, κρεατικά κλπ.).