ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ!
Και ο τέταρτος άγγελος εσάλπισε και εκτελέσθη εις Καυτανζόγλειον κόρνερ, επήρε την κεφαλιά ο Κατσιαμπής και εσκόραρε με κοντινή προβολή, ο Αγρίτης! Και τότε εσήμανε η θεομηνία κατά των ουρανίων σωμάτων και της ατμόσφαιρας. Και εκτυπήθη το εν τρίτον του φωτός και της ζωογόνου θερμότητος του ηλίου και το εν τρίτον της σελήνης και τον εν τρίτον των αστέρων, δια να σκοτισθή το εν τρίτον του φωτός των ουρανίων αυτών φωστήρων και προκληθούν μετεωρολογικαί ανωμαλίαι και αναστατώσεις και δια να μη φανή το εν τρίτον του φωτός της ημέρας, και της νυκτός ομοίως το εν τρίτον της αστροφεγγιάς και του σεληνόφωτος. Αι κραυγαί του καράδαλη, της χάϊδως και του κυανού τροβαδούρου, ηκούσθησαν μέχρι τον αστερισμό του κόρακος, 68 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη γη. Οι δε τυφλοί, είδαν, ενώ οι παράλυτοι, επερπάτησαν. Δεν ελπίζω τίποτα. Δε φοβούμαι τίποτα. Έβαλε γκολ ο Αγρίτης.
Βρίσκεσαι στο 88ο λεπτό του αγώνα. Αν ξεχνούσες τη μυρωδιά της τσίκνας που πλανάται στον αέρα, τις θυμωμένες φωνές από τους φαφούτηδες γέρους της εξέδρας (στα αρβανίτικα) και τις γούρνες διαμέτρου τεσσάρων μέτρων σε όλο το μήκος του γηπέδου, θα καταλάβαινες ότι τα πράγματα θυμίζουν εκείνο τον τελικό που έβλεπες το ’99 ως παίκτης του Παναιτωλικού. Χρειάζονται δύο πολύ καλοί παίκτες για μια επική ανατροπή, αλλά χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά ποδοσφαιρικής ευφυΐας από έναν και μόνο παίκτη παγκόσμιας κλάσης για να έρθει η ολική επαναφορά. Οπλίστηκες με το κρύο μυαλό του δολοφόνου, ντύθηκες Σέριγχαμ και Σόλσκιερ μαζί και σκότωσες εν ψυχρώ, χωρίς ανόητους συναισθηματισμούς, την πρώην ομάδα σου. Γιώργο Μπάρκογλου, για πάντα trequartista, για πάντα σουβλακοφόρος, για πάντα Λειβαδίτης…
Επιτελουςςςςςςς!!!!!!!!!!! Ηταν η καταλληλη στιγμη!!!!!!!!! Η δικαιωση για το αστερι της εκπομπης!!!!!!!! Peter Nalitch, δειξε σε ολη την ευρωπη τι σημαινει fightclub!!!!
Αιδώς Αργείοι! Το αποφώλιον τέρας της ακραιφνούς πολιτιστικής ικμάδας απεμπολείται εν μέσω ψηφιακών δισκίων και σαμπανολάγνων ανέραστων εραστών. Ω Ιουλία, ώ άπειρον κάλλος, ώ διείσδυση εκ των όπισθεν και εν τω στοματί σου… Προσκυνάτε κι εσείς, ω Μεγάτιμοι Μανδαρίνοι. Τιμή και Δόξα στον Θεόκλητο Ρήδα!
Το καλοκαιρι ηταν απελπιστικα μακρια.
Ο μαυρος ιδιοκτητης του τεκε καπνιζε αμεριμνος την πιπα του στο βαθος. Θυμαμαι ακομα τη φωνη του «Αμερικανού»: -Αυτο το παιδι θα γινει καποτε σπουδαιο! Κοιταζω αμεριμνα απο το παραθυρο, μα δεν βλεπω τιποτα. Μονο σκιες. Σηκωθηκα. Το σκοταδι ηταν ακομα γυρω μου.
Και το καλοκαιρι ηταν απελπιστικα μακρια.
Το επιτελείο του Τρομοκράχτης Μπλονγκ (ναι, εγώ είμαι μόνο, δεν έχουμε λεφτά για προσλήψεις) βρέθηκε εκεί στα στενά του πολυτραγουδισμένου Μπέλφαστ, όχι για να πιεί ιρλανδέζικο ουίσκυ και μπίρες αλλά για να ερευνήσει τις κρυφές προτάσεις της ΦΙΦΑ. Δεν είναι μόνο αυτά που διαβάσατε στις εφημερίδες και ακούσατε στα ραδιόφωνα, για πορτοκαλί κάρτες και 20λεπτα (άκουσον άκουσον) διαλλείματα, υπάρχουν και άλλα τα οποία οι προύχοντες συζήτησαν off the record, αλλά όχι off the τρομοrecord. Σας παραδίδω λοιπόν της κρυφές προτάσεις των μελών της ΦΙΦΑ που καταψηφίστηκαν : 1. Σε περίπτωση κόκκινης κάρτας τελευταίο αμυντικού, ο ποδοσφαιριστής μετά την αποβολή του θα δένεται σε κλίνη και θα περνάει το μαρτύριο του Πηδιοκάμπτη προς αναμόρφωση. 2. Σε περίπτωση αμφισβητούμενης φάσης, ο αγώνας θα διακόπτεται και θα λαμβάνει χώρα αναπαράσταση. 3. Σε περίπτωση αντιαθλητικού μαρκαρίσματος, ο παραβάτης θα αποβάλλεται για 10 λεπτά και θα γράφει σε μαυροπίνακα το ονοματεπώνυμο του αντιπάλου 10 φορές (Σκεφτείτε τους Ιταλούς να γράφουν 100 φορές Sokratis Papastathopoulos). 4. Αν η μπάλα χτυπάει στο ίδιο δοκάρι 3 φορές θα κατοχυρώνεται τέρμα. 5. Στα 25 κόρνερ θα καταλογίζεται η εσχάτη των ποινών. 6. Ισχύει η βοήθεια της σπόντας. Αν η μπάλα χτυπάει στα διαφημιστικά και ξαναμπαίνει στον αγωνιστικό χώρο η φάση θα συνεχίζει κανονικά. 7. Στην διαδικασία των πέναλτυ αν όλοι χτυπήσουν από δύο φορές και δεν υπάρχει νικητής, οι δύο αρχηγοί θα μάχονται μέχρις ΝΟΚ ΑΟΥΤ (ο αρχηγός του ΠΑΟΚ αυτομάτως γίνεται ο Πάμπλο Γκαρσία).
Αυτά και άλλα μικρότερης σημασίας πράγματα προτάθηκαν στα μυστικά μονοπάτια του Μπέλφαστ και εμείς και κίνδυνο ζωής τα καταγράψαμε…. Και ξέρετε, έτσι; Μη μαθευτεί…..
Φάρμακα, δηλητήρια, κατάχρηση ουσιών, ναρκωτικά… Ενα ουίσκι παρακαλώ. Σκέτο. Ενα θλιβερο γεγονος συνεβη πριν απο 4 μερες. Πεθανα. Για εικοστή τρίτη φορά μάλιστα.. Ιατρικό δυστύχημα! Ήμουν τυχερός…
(Παύση. Έπεσε ο ηλεκτρισμός για λίγο).
Ήμουν τυχερός λέω… Τώρα αναμένω τα ΣΚ. Εκεί στην Ένα, στη δυτική, κάτω χαμηλά. Ας είναι… Ο Gaston θα κελαηδήσει πάλι και θα πλουτίσουμε στην Σουβλάκιο Νήσο. Be sure, που λεν και στο χωριό κάποιου γνωστού… Εν τούτοις και το χρήμα ΦΕΡΝΕΙ την ευτυχία. Το υψηλό IQ όμως, όχι. Πόσο σε ζηλεύω αιωνόβιε αίλουρε Jens… Η διαφορά μεταξύ ιδιοφυΐας και βλακείας είναι ότι η ιδιοφυϊα έχει όρια. Αού… Αού… που λένε και οι 300, για να μην ξεχνιόμαστε.
Αυτα για τωρα. Τα λεμε. Και που ξερετε ισως μια μερα βρεθουμε…
Υ.Γ. Το παραλήρημα χαρακτηρίζεται από σοβαρή, ξαφνική σύγχυση του ασθενούς με γρήγορες αλλαγές της εγκεφαλικής λειτουργίας που συνήθως συμβαίνει ταυτόχρονα με σωματικές ή ψυχικές παθήσεις.
Εσύ, μόνο εσύ Κώστα Μπίγαλη. Μόνο εσύ ζητάς να κερδίσεις τον χαμένο χρόνο. Εσύ και ο Μαρσέλ ο Προυστ. Και αν αυτός έψαχνε μάταια βοήθεια στην Ζιλμπέρτ και την Αλμπερτίν, εσένα σίγουρα θα σκοτωθεί να σε βοηθήσει η τυχερή που διάλεξες. Ούτε μελισσούλες ούτε μελισσάκια πλέον. Συνέχισε απτόητος , δυνατός και στυλάτος μέχρι τις βάτες να βρεις αυτήν που σου αξίζει.Αυτήν που θα αξίζει να της αφιερώσεις του Αιγαίου τα μπλούζ διάολε, αγνή, τυρραγνισμένη καρδιά.
Ένα τραγουδάκι εμπνευσμένο από τους φετινούς ημιτελικούς του τσου λου Μπάρτσα-Ρεάλ (μουσικό “ντύσιμο”: Ο Βασιλιάς της Σκόνης, Ξύλινα Σπαθιά):
Εγώ, ο μικρός, το είδωλο του Αμπντούν το αντίπαλο δέος του Σουαρένσε Ντουντού με ύφος μπλαζέ, κυριλέ και καλά με χωρίστρα χωσμένη κάπου μες στα μαλλιά βγαίνω μες στο γήπεδο με στόχο το γκολ μες στην μάπα του Ίκερ θα το ρίξω κι αυτό το τραγούδι του Μέσι είναι πλέον γνωστό δεν αντέχω για λίγο στην σιωπή θα χαθώ ο βασιλιάς της πόρνης (x2)
θα περάσουν τα χρόνια, θα βάλω κι άλλα γκολ άλλα θα ‘ναι ωραία άλλα θα ‘ναι αυτογκόλ θα σε ψάχνω για πάντα να βρεθούμε μαζί Κασίγιας το ξέρεις σ’ εχω έρωτευθεί στο Καμπ Νου ένα βράδυ, ένα βράδυ τρελό θα απλωθεί η σκιά σου κάτω απ’ τα γκολπόστ την δημοσιογράφο που είχες να σου δίνει φιλιά ξέχασέ την κι αυτήνα, θα σε φτιάξω καλά ο βασιλιάς της πόρνης (x2) σε χαιρετάω τίμιε Πεπ Γκουαρντιόλα για σένα στην Τήνο πήγα πριν 2 χρόνια αλλά απ’ την πολύ την ντόπα θα γίνω φόλα της πόρνης (2) ο βασιλιάς της πόρνης (x2)
Σχέδιο: Γάμος
“ΤΟ ΣΟΥΤ…….” και όλα πάγωσαν εκεί. Τη στιγμή που η μπάλα άφηνε το παπούτσι του ταλαντούχου φόργουορντ, τη στιγμή που οι έκπληκτοι αμυντικοί κοιτούσαν τη μπάλα ευχόμενοι την όποια πορεία της πέραν κάποιου περιστεριώνα, τη στιγμή που ο τερματοφύλακας ετοιμαζόταν να εκτιναχτεί στην γωνία του τέρματος, για να αποσοβήσει το υποθετικά ενδεχόμενο “μοιραίο”.
Τη στιγμή που όλο το γήπεδο κοίταζε, τη στιγμή που δεν ήθελε να κοιτάζει ο παιδικός του φίλος για την περίπτωση που η μπάλα γινόταν ένα με το πλεχτό, τη στιγμή που κοίταζε και αυτός, κρατώντας στο ένα χέρι τη μπύρα, στην άλλη τον διπλό πιτόγυρο χωρίς κρεμμύδι, με πάπρικα και κίτρινη σος. Α και με λίγες πατάτες.
Ξύπνησε όπως κάθε πρωί, έπλυνε το πρόσωπό του, ντύθηκε, και τράβηξε για δουλειά. Ο νούς του όμως ήταν το βράδυ. “Έχει ματσάρα” έλεγαν όλοι. “Τελικός Τσου Λου”. Έτσι έλεγε και αυτός. Η ώρα πέρασε αργά, τελικά σχόλασε και τράβηξε γρήγορα για το σπίτι. Σκέφτηκε όμως, “Μπάλα μόνος; Χαβαλές γιόκ;”. Το τηλέφωνο λες και βγήκε μόνο του από την τσέπη, ο αριθμός ήταν ήδη στην οθόνη. “Έλα ρε φίλε! Έχει ματσάρα το βράδυ; Ψήνεσαι; Ξέρεις το δρόμο για το σπίτι!!”. Απλά. Κι ας ήταν ο ένας με αυτούς με τα κίτρινα, και ο άλλος με αυτούς με τα κόκκινα. Φιλαράκια ήταν από παιδιά, τι τους ένοιαζε αυτό…
Ο ήρωάς μας γύρισε στο σπίτι, ετοιμάστηκε, και περίμενε το φιλαράκο του για το ματς. Το παλικάρι ήταν εκεί στις 9:00, άγγλος στην ώρα του για το “γερμανικό εμφύλιο”. Παράγγειλαν φαι, άφησαν και πουρμπουάρ στο ντιλίβερι που θα έχανε το ματς για παρηγοριά, έβγαλαν τις μπύρες και τις πορτοκαλάδες από το ψυγείο και κάθησαν. Το πρώτο σφύριγμα ανέβασε την ένταση. Οι πρώτες πάσες την αδρεναλίνη. Μέχρι που τελείως ξαφνικά και απρόσμενα, σε στιγμή που δεν περίμενε κανένας, ο σπίκερ εκστόμισε “ΤΟ ΣΟΥΤ…….” ….και όλα πάγωσαν εκεί.