Στις παραλίες όταν κάποιος μπόμπιρας κάνει αταξία, η επόμενη σκηνή είναι η μητέρα του να τον πιάνει από τον καρπό να τον σηκώνει στον αέρα και να του τις βρέχει. Επίσης ΠΑΝΤΑ το μαλώνει συλλαβιστά, ακολουθώντας τις ξυλιές: ΓΙΑ-ΤΙ ΔΕΝ Α-ΚΟΥΣ Ο-ΤΑΝ ΣΟΥ ΜΙ-ΛΑ-ΝΕ;
Όλοι θυμόμαστε με αβάσταχτη νοσταλγία το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο πατέρας μας όταν είμασταν πιτσιρικάδες. Οι πιό μεγάλοι και τυχεροί ,θυμόμαστε συνήθως κάποιο τετράγωνο, θορυβώδες, λαμαρινάτο σαραβαλάκι, το οποίο όμως ήταν πάντα υπερτίμιο.
Υπαρχουν 2 ειδων ανθρωποι: αυτοι που στο άκουσμα του ονόματος Γκαι Ριτσι απαντουν fight club – snatch κ.α. κι αυτοι που απαντουν Μαντονα. Οι τελευταιοι απλα ειναι πιο αμπαλοι κι απο το διδυμο Αμποαγκουε – Μαρκο Βιλα.
‘Οταν όλοι εμείς οι φιλόζωοι αντικρύσουμε ένα σκύλο τον οποίο θα θέλαμε να χαϊδέψουμε, του απευθύνουμε το λόγο ρωτώντας τον (μαλακωδώς) «Που ‘σαι συ βρε;».
ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ 2 ΕΙΔΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΕΤΕ “ΜΑ-Ι-ΣΤΑ”…
Υπαρχουν δυο ειδων κατοχοι σκυλου: αυτοι που πραγματικα αγαπουν τα ζωα και αυτοι που το παιρνουν ως παιχνιδι και οταν το βαρεθουν το κανουν αδεσποτο.
Υπάρχουν 4 κατηγοριες ανθρωπων: αυτοι που λενε παω προς νερου μου, αυτοι που λενε παω να κανω την αναγκη μου, αυτοι που λενε παω να κατουρησω και αυτοι που δεν ενημερωνουν καθολου!
Δεν υπαρχει νοικοκυριό που να εχει μονο ενός είδους μανταλάκια στην απλώστρα.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΜΙΑ ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΝΟΡΜΑΛ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΡΝΑΡΑΚΗΣ. ΒΛΕΠΩ ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΞΕΡΩ.
Όλοι μας ειδικά όταν είμασταν μικροί μιλήσαμε μπροστά στον ανεμιστήρα για να πετύχουμε την φωνή του ρομπότ.