Σε καθε δημο, κοινοτητα, περιοχη κυκλοφορει τουλαχιστον ενας «τρελος του χωριου».
Ολοι μας εχουμε δαγκωσει γωνια απο φρατζολα, στη διαδρομη φουρνος – σπιτι.
ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ «ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ» ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ «ΧΑΜΟΓΕΛΑ» ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΑΠΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ.
Όταν αφαιρέσουμε το μαύρο συρματάκι που δένει το καλώδιο μιας συσκευής που μόλις αγοράσαμε, δεν μπορούμε ποτέ να το τοποθετήσουμε όπως ήταν με αποτέλεσμα στο τέλος να το πετάμε.
Παντα οταν περιμενουμε το τρενο στην αποβαθρα και ακουσουμε την «αγαπητη» κυρια να λεει απο τα μεγαφωνα με τη χαρακτηριστικη της τσιριχτη φωνη «Παρακαλειστε να στεκεστε παντα πισω απο την κοκκινη γραμμη», θα κοιταξουμε μηπως ειμαστε εμεις αυτοι που την εχουμε υπερβει -παρολο που μπορει να εχουμε σταθει 2-3 μέτρα μακρια της…
Πάντα, όταν στο σπιτι μας υπαρχει διακοπη ρευματος και παρολο που το γνωριζουμε, θα επιχειρησουμε να ανοιξουμε -ματαια φυσικα- μια ηλεκτρικη συσκευη μονο και μονο απο συνηθεια…
Ο Mickey Rourke όταν ήταν νέος είχε κλέψει τη φάτσα του James Dean και όταν μεγάλωσε έκλεψε τη φάτσα του Danny Trejo.
Σχεδόν πάντα όταν θέλουμε να τονίσουμε κάτι που μας συμβαίνει, επικαλούμαστε τους ομοφυλόφιλους, π.χ. πεινάω σαν π–στης, τρέχω σαν π–στης, ιδρώνω σαν π–στης, κ.ο.κ.
‘Ολοι εμείς που δεν κατέχουμε από μηχανολογία αυτοκινήτων, όταν μας μείνει το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου, θα ανοίξουμε το καπό και θα ελέγξουμε την μηχανή λες και θα μας έρθει θεία έμπνευση και θα καταλάβουμε τι πήγε στραβά…
Στις Χολυγουντιανές ταινίες τα παιδιά πάντα λένε το πρωί στις μητέρες τους “ακόμα 5′ μαμά”. Εγώ, το μόνο που θυμάμαι να έλεγα ήταν “μφμφμφμ” και τώρα απλά απαξιώ να απαντήσω σε όποιον δοκιμάσει να με ξυπνήσει…