ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ.
Παντα οταν πρεπει να αλλαξεις το λαστιχο και βρεχει, αντιλαμβανεσαι οτι το πορτ μπαγκαζ, στη βαση του οποιου εχεις τη ρεζερβα, ειναι γεματο αχρηστα ψιλοπραγματα, απο παλια παπουτσια και περιοδικα μεχρι ξεχασμενα ψαροντουφεκα απο το καλοκαιρι, τα οποια υπομονετικα πρεπει να βγαλεις ενω γινεσαι μουσκεμα -και τα οποια δεν εχεις που να ακουμπησεις… Μολις με επιασε λαστιχο εμενα και ξερω…
ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΣΟ «ΒΡΩΜΙΚΟ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΑΣΤΦΟΥΝΤΑΔΙΚΟ Ή Η ΚΑΝΤΙΝΑ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΟΥΜΕ, ΠΑΝΤΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΔΕ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΟΥΤΕ ΣΚΥΛΟΣ, ΟΥΤΕ ΓΑΤΑ…
Αν κάποιος άγνωστος σας χαρίσει λουλούδια, δεν είναι απαραίτητο ότι τον άγγιξε το Impulse, μπορεί να τον άγγιξε η πιστή απομίμηση του Τζιτζιλώνη.
Όταν ένα ματς κρίνεται στις λεπτομέρειες, πάντα ο χαμένος προπονητής επισημαίνει ότι η ομάδα έκανε τουλάχιστον ένα λάθος-τσουρουκιά που «δεν επιτρέπεται σε επαγγελματική ομάδα» ή άλλες παρόμοιες γραφικότητες.
Όλοι, ως μαθητές, είχαμε παίξει με τον κατοπτρισμό του ήλιου στο ρολόι μας…
Όταν δεν έχουμε πρόσβαση στο εσωτερικό του αυτοκινήτου μέσω της πόρτας του οδηγού και αναγκαζόμαστε να διαπράξουμε ταρζανιά από τη θέση του συνοδηγού, στο σημείο που κάνουμε το “χοπ” πάνω από το λεβιέ και το χειρόφρενο, αν είναι κάποιος μαζί μας, θα χαζογελάσει και θα πετάξει ατάκα που θα επισημαίνει να επιδείξουμε τη δέουσα προσοχή περί αιχμηρών αντικειμένων…
Όταν πλακωνόμασταν στο σχολείο λίγο πρίν τις γιορτές πάντα υπάρχε ένα παιδάκι ή ένας δάσκαλος που θα μας έλεγε οτι “είναι Χριστούγεννα και δεν κάνει να τσακώνεστε”, λες και τον υπόλοιπο χρόνο θα μας άφηναν να παίζουμε μπουνιές και οι θεατές θα έβαζαν στοιχήματα μέχρι τελικής πτώσης…
Σε όλα τα πάρτυ, τα τελευταία 20 χρόνια, τα κεφτεδάκια έχουν την ίδια γεύση…
Κάθε φορά που δημοσιογράφος ρωτάει Βραζιλιάνο ή Αργεντινό μη διεθνή ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στην Ελλάδα αν περιμένει να τον καλέσει ο ομοσπονδιακός τεχνικός της χώρας του στην εθνική του ομάδα, γελάμε και αναρωτιώμαστε αν το πιστεύει στα αλήθεια…