Σε κάθε ελληνική μετάφραση αμερικανικής κωμωδίας που σέβεται τον εαυτό της, η κατάληξη του τίτλου θα είναι είτε «…της συμφοράς» ή «…για κλάματα».
Όταν θέλουμε να κανονίσουμε μια έξοδο παίρνουμε τηλέφωνο, ενώ όταν θέλουμε να ακυρώσουμε κάτι στέλνουμε sms.
ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΩΡΩΝΟΜΑΣΤΑΝ ΑΣΧΗΜΑ ΟΤΑΝ -ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΛΕΙ ΑΠ- ΧΤΥΠΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΤΑΜΠΛΟ.
KAI O AIΣIOΔOΞOΣ KAI O AΠAIΣIOΔOΞOΣ ZOYN ΣE ΠΛANH. AΠΛA O ΠPΩTOΣ ΠEPNAEI KAΛYTEPA.
OΛOI EXOYME ΠΛYNEI TA ΔONTIA MAΣ XPHΣIMOΠOIONTAΣ ΓIA OΔONTOBOYPTΣA TO ΔAXTYΛO – ME THN ANAΛOΓH ΠOΣOTHTA OΔONTOKPEMAΣ ΠANΩ TOY.
Όλοι οι άνω των 30 έχουμε φωτογραφια απο σχολική εκδρομή, οπου πάντα υπάρχει κάποιος στη γωνία που έχει ενα στερεοφωνικό στον ώμο, κατα προτίμηση μάρκας «SANYO»…. η δε φωτο συνοδευεται απο περιγραφή στυλ «Σούνιο ’89».
AN KΑΙ OΛOI EIXAME EΣΩPOYXO ME TH KΛAΣIKH TPYΠA-ΛABYPINΘO THΣ MINEPBA, KANEIΣ MAΣ ΔΕΝ THN XPHΣIMOΠOIHΣE AΛΛA AΠΛA KATEBAZE TO EΣΩPOYXO ΓIA NA KATOYPHΣEI.
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΣΥΡΕΓΓΕΛΑ! ΜΑ ΠΟΣΑ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ;
Οι περισοτεροι καραφλομαλλιαδες ταξιτζηδες μεγαλης ηλικιας παντα εχουν χτενακι για τα μαλλια στην τσεπη του πουκαμισου τους.
Κάναμε όλοι «καθρεφτάκι» στο δημοτικό κι όταν μας έκανε κι άλλος σηκώναμε και το άλλο χέρι.