Αγαπητά μέλη και ακόλουθοι, άσπονδοι εχθροί και πολέμιοι, σε προσπάθεια να ακούσουμε το σφυγμό της κοινής γνώμης είμαστε αναγκασμένοι να προτείνουμε σχηματισμό κυβέρνησης μιας που η οργάνωση πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσει και πολιτική πτέρυγα. Μετά από σύσκεψη (με εμένα και τον εαυτό μου) προτείνω προς αποδοχή το εξής υπουργικό σχήμα επιλεγμένο από τα παιδιά του αγώνα των SMS, μέσα από τα σπλάχνα δηλαδή του Fight Club. Δεν θα μακρηγορήσω και θα κάνω βουτιά στον πατσά:
-Πρωθυπουργός, Πρόεδρος Γκοντζοκρατίας : Η Αυτού Εξοχότητα Κώστας Γκόντζος -Υπουργός Προπαγάνδας και ΜΜΕ : Η αφεντιά μου, Τρομοκράχτης για ευνόητους λόγους -Υπουργός Πολιτισμού : Σκιτσοφρενής, αφού είναι ο πολιτισμός ο ίδιος και πρέπει να τον τιμήσουμε -Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων: Κιέστωρ, γιατί αυτός ξέρει -Υπουργός Υγείας: Γιώργος απο Ελσίνκι, γιατί δεν είμαστε καλά και σίγουρα θα χρειαστούμε ψυχολόγο -Υπουργός Εργασίας: Μεταλλεργάτερ ακόμα κι αν είναι αντίπαλης παράταξης! -Υπουργός Οικονομικών: ο Σημειολόγος Frank Begby, γιατί χρειαζόμαστε την αναλυτική του δεινότητα σε αυτόν τον τομέα! -Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ: Κλάους, γιατί έτσι. -Υπουργός Γεωργίας Κατά φυτικών ασθενειών: Κορμοράνος 7, μόνο και μόνο λόγω ονόματος
Όλα τα υπόλοιπα υπουργεία θα αφεθούν στην τύχη τους γιατί απλά δεν τα έχουμε ανάγκη! Αν το σχήμα αποδειχθεί ατυχές, θα κινηθούμε συνοπτικά προς τον ανασχηματισμό! Γιατί αν ο Γκόντζος ήταν σχηματισμός F16 σε άσκηση του ΝΑΤΟ, εσείς είστε ο ελεεινός ανασχηματισμός του πρωθυπουργού της Ελλάδας!
Θα ήθελα να τοποθετηθώ επί ενός ζητήματος (επί ενός σφάλματος για την ακρίβεια), το οποίο παρατηρώ να διατηρείται, ου μην και να χρονίζει, καθώς μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά. Άκουγα να το κάνουν λάθος οι μπόμπιρες συνομήλικοί μου στη δεκαετία του ’80, ομού μετά των γονιών τους. Ακούω να το λενε λάθος και στις μέρες μας και με στενοχωρεί, διότι τα παιδιά του σήμερα είναι πολύ πιο έξυπνα απ’ ότι ήμασταν εμείς στην ηλικία τους και -εν πάσει περιπτώσει- οφείλουν να έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά, να μαθαίνουν από τα λάθη που εμείς κάναμε και να μην τα επαναλαμβάνουν. Ήγγικεν η ώρα λοιπόν (όχι του Γιάννη Βαλαώρα, αλλά) να μπεί ένα τέλος στην εν λόγω ανακρίβεια: Παιδιά (κάθε ηλικίας), ΔΕΝ είναι… «Μπαρμπα-Στρούμφ»! Είναι Μπαμπα-Στρούμφ, οκ; ΔΕΝ ΕΧΕΙ «Ρ», ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Αγαπητοί φίλοι ή, γιατί όχι, Αγαπητέ λαέ, (γιατί να το κρυψομεν άλλωστε, ήμουν τυχερός) Προ ολίγων ημερών πήρα την πρωτοβουλία να σχηματίσω την κυβέρνηση του νησιού (εκ του κυβέρνηση του βουνού) και όπου νησί, η νήσος Γκόντζο (ΑΚΑ Γαύδος). χρησιμοποιώντας ακόμα και μέλη εκτός Γκοντζιανισμού. Με λύπη μου σας ενημερώνω ότι ο Μεταλλεργάτερ απέρριψε την προταση μου να αναλάβει τον υπουργικό θώκο του Εργασίας, αναγκάζοντας με να επιλέξω κάποιον έτερο. Μετά πολλής σκέψης και βασάνων αποφάσισα με δημοκραχτικές διαδικασίες να προτείνω τον τίμιο και εργατικό Timo Hoavisto τον τίμιο. Επίσης, αμέλησα, και αυτό βαρύνει εμένα προσωπικά, αφού δεν είδα την όλη έκταση του θέματος εγκαίρως, να αναθέσω βοηθό υφυπουργό Πολιτισμού, με αρμοδιότητες επί του αθλητισμού, μιας και ο όγκος εργασίας είναι τεράστιος ακόμα και για το μέγεθος του αγαπητού Σκιτσοφρενούς. Εύγε, Απέναντι ΤΕΦΑΑ, λόγω θέσης κλειδιού που κατέχεις όντας απέναντι ΤΕΦΑΑ είσαι αυτός που όλοι περιμένουμε! Και την ώρα ετούτη έχω την ευτυχία να ακούω τον Μύστη να εξυμνεί τον επουράνιο Ηγέτη μας, αναγκάζομαι εν συνεχεία να δημιουργήσω Υπουργείο Θρησκευμάτων-Γκοντζιανισμού για να μας κάνει την τιμή να βοηθήσει το έργο μας! Με τιμιότητα, Τρομοκράχτης
Γιατί έτσι, διάολε! Και αυτό είναι δέσμευση!
Δεν γνωρίζω αν έχετε ασχοληθεί στο παρελθόν, αλλά νομίζω πως ήρθε η ώρα να ασχοληθείτε με τους “επανασκοράροντες”, κατά το κοινώς λεγόμενο. Για να το κάνω λιανά, εννοώ όλους αυτούς, που έβγαλαν την οργή τους, όλους αυτούς που ξεθύμαναν όταν το κρίσιμο τέρμα επετεύχθη, όλους αυτούς που επιβεβαίωσαν το αναπόφευκτο, όλους αυτούς που δήλωσαν με αυτόν τον τρόπο ή δικαιολόγησαν την παρουσία τους στο γήπεδο, όλους αυτούς που απλά είναι σαδιστές ή τρέφουν μίσος για τον αντίπαλο πορτιέρο, όλους αυτούς… που ενώ ο συμπαίκτης τους σκόραρε, δεν έτρεξαν να πανηγυρίσουν μαζί του αλλά σούταραν ξανά την μπάλα που είχε επιστρέψει από το “σφιχτό δίχτυ” τύπου γηπέδου Καραισκάκη (“μπακλαβωτό”). Ρωτάω, διάολε! Γιατί το κάνουν; Είναι μήπως πάνω στην ένταση της φάσης και δεν αξίζει να ασχοληθούμε; Είναι η εκδήλωση της απογοήτευσης τους επειδή δεν χρίσθηκαν αυτοί ως σκόρερ; Μήπως έχασαν το γκολ και θέλουν να το ξαναδούν; και, αν είναι έτσι, γιατί σε απόσταση μόλις μισού μέτρου και ενώ κανείς δεν τους μαρκάρει, πολλές φορές τη στέλνουν στα μνήματα αντί ξανά στα δίχτυα; Ας μπούμε λοιπόν στην ψυχολογία αυτών των παικτών… Την ώρα που βλέμματα και κάμερες στρέφονται στον σκόρερ. Ευχαριστώ.
ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ, ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, Ή ΟΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ, ΠΕΡΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΡΙΣΗ.
ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΩΝ CM & FM ΟΙ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΙΓΙΑΤΟΒΙΤΣ, ΓΚΑΛΙΑΝΙ, ΑΝΤΩΝΙΟΥ κ.ο.κ. ΔΕΙΧΝΟΥΝ NA EXOYN ΙQ TOM XΑΝΚΣ ΣΤΟ ΦΟΡΕΣΤ ΓΚΑΜΠ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΤΡΕΧΕ ΓΡΗΓΟΡΑ!
ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ: – ΟΡΘΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΚΛΑΡΙΑ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΕΡΛΕΓΚΑΣ) – ΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑΡΕΣ = ΜΕ 2 ΕΙΚΟΣΑΡΕΣ (ΡΙΤΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ) – ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΑ ΑΚΡΙΒΑ (ΜΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ) κ.ο.κ.
ΟΠΟΙΟ ΟΡΘΙΟ ΣΤΥΛΙΑΡΙ, ΟΠΟΙΑ ΓΕΡΟΝΤΑΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑΣ ΣΤΟΧΟΣ.
ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥ ΑΠΟΝΕΜΕΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΓΚΑΛΙΑΝΙ. ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΔΙΩΞΕΙ ΤΗΝ ΤΡΙΠΛΕΤΑ ΓΚΟΡΓΚΟΥΦ, ΓΚΥΡΚΥΦ, ΓΚΥΡΚΟΥΦ ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΚΑΒΑΛΙΕΡΕ ΤΟΥΣ ΣΕΦΤΣΕΝΚΑ, ΦΛΑΝΙΝΙ, ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΑΝΤΑΜΣ (ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΣΕΡΝΕΙ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ), ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΩΝ 65ΧΡΟΝΟ ΕΜΕΡΣΟΝ. ΟΧΙ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΣΤΟ FM ΣΕ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΛΥΘΕΙ? ΟΧΙ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ!
ΕΠΙΣΗΣ, ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝ. ΣΙΤΥ Η ΟΠΟΙΑ ΕΔΩΣΕ 17 εκ. ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΤΕ ΓΙΟΝΓΚ ΕΝΩ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΟΝ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΜΕ 2,8 ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΕΤΣΙ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ. ΜΥΡΩΔΙΑΔΕΣ.
ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΕΛΟΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Με όλο σεβασμό στις ακροάτριες της πολυσυλλεκτικής εκπομπής σας, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί -πέραν του ευγενικού της χειρονομίας- πρέπει εμείς να ανεβοκατεβάζουμε το «γυναικείο καθισματάκι» της λεκάνης -δεν ξέρω ούτε πως λέγεται, διάολε- προκειμένου να κάνουμε τη «δουλειά» μας, και όχι εκείνες να το κατεβοανεβάζουνε όταν κάνουν τη δική τους, κάτι το οποίο μου φαίνεται και πιο λογικό, αφού ο πτυσσόμενος «χαρακτήρας» του φανερώνει και την προαιρετική του χρήση. Και bonus Μεγάλη Αλήθεια: Όσοι έχουμε επιχειρήσει να κάνουμε το πιπί μας με το καθισματάκι στο on (δηλαδή όλοι μας), σε ποσοστό 30%, το έχουμε «στιγματίσει», με την αστοχία μας αυτή να μην δικαιολογείται σε καμία περίπτωση από την ανεπαίσθητη μείωση της διαμέτρου… Δεκτές οποιεσδήποτε ερμηνείες του φαινομένου.
Η ΓΚΟΝΤΖΟΠΑΛΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
«Με τιμεί που από δω και στο εξης θα αναφέρομαι σε όλα τα μέλη της κυβέρνησης του Τρομοκράχτη με το επίθετο “πίστη boys”? Είχα γράψει παλιά ένα τραγούδι για τους Βαβυλώνα (που τα έχωνε στους παπάδες) με αυτόν τον τίτλο, αλλά απ’ότι φαίνεται, τα επίμαχα υποκείμενα πιστεύουν περισσότερο στον Γκόντζο and his protégés (Βαϊμάκη, Νικολογιάννη κ.ο.κ) απ’ότι οι παπάδες στον θεό τους. Οπότε το “πίστη boys” τους ταιριάζει γάντι…».
ΑΠΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΩΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ: να μήν έχει γκρεμιστεί ο Ισθμός, το μετρό να μήν κάνει μόνο τη διαδρομή Εξάρχεια- μπαρουταποθήκες- Πολυτεχνείο, η Κηφισιά και το Μενίδι να υπογράψουν σύμφωνο μή επίθεσης, οι κουκουλοφόροι να ενταχθούν στα βαρέα και ανθυγειινά, το πλιάτσικο να δίνει στα παιδιά μόρια για το ΑΣΕΠ και ο αναρχοκομμουνισμός να στήσει το λάβαρο στο ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΕΝΙΣ CLUB. Προσδοκώ επίσης η Τέχνη του μπουκάρειν και κλέβειν να αναγνωριστεί από το Ίδρυμα Νόμπελ ως επιτομή στο ρεύμα της Αφαιρετικής (γιατί δηλαδή να αφαιρούν μόνο οι ζωγράφοι). Ελπίζω οι καθηγητές στο Πολυτεχνείο να μην ενδώσουν και κουβαλάνε πολεμοφόδια στο φασιστοκομμουνιστικό στρατό των φοιτητών τους, και επίσης να τους κόψουν σε όλα τα μαθήματα (εντάξει, όσους δεν έχουν μπαζούκας και θείο βουλευτή). Επιπλέον, δώρο ένα ταξίδι για το παιχνίδι LA LAKERS vs CHICAGO BULLS σε όποιον ήταν πιο έυστοχος στις βολές εναντίον των τζαμαριών (ελάχιστη απόσταση 6,25m) Τέλος, δόξα και τιμή στο φτωχό πλήν τίμιο κλεφτρόνι που καταφέρνει να κατατροπώσει το λαικό ρητό «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», στην πλέον σύγχρονη ρήση «μου άδειασες το μαγαζί, παλιοτσογλάνι».
ΜΠΡΑ ΝΤΕ ΦΕΡ Η ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΗΣΤΙΑ. ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟ ΑΝΩΦΕΛΟ. ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΑΛΑΛΟΥΜ. ΠΟΛΥ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΕΓΚΥΟΣ. ΑΔΗΜΟΝΩ. ΤΟ ΤΡΑΚΑΡΙΣΜΑ ΑΠΕΒΗ ΜΟΙΡΑΙΟ. Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΜΙΑΣ ΡΑΤΣΑΣ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ. ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΜΗΤΕ ΗΘΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ. ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΑΠΕΦΑΝΘΗ. ΜΙΚΡΗ ΒΕΛΟΝΑ 4. ΜΕΓΑΛΗ 12. ΩΡΑ ΦΥΓΗΣ, ΩΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ. Η ΩΡΑ ΣΑΣ.
Πώς το καταφέρνουν αυτό οι γυναίκες; Ε; Εεεεε; Πώς μπορούν να σε αφήνουν μονίμως με την απορία τι στο «μπιπ» εννοούν με όσα λένε και όσα κάνουν; Εξηγούμαι ευθύς και αμέσως…
Γεγονός 1: Ξέρει ότι έχεις γκόμεν… εεε, συγγνώμη, ξέρει ότι έχεις δεσμό. Παρόλα αυτά, ένα βράδυ σου λέει «δεν αισθάνομαι καλά» και «θέλω να πάρω λίγο αέρα» κτλ. Σου ζητάει, λοιπόν, να πάτε μια βόλτα στο βουνό μες στην άγρια νύχτα για να «χαζέψετε τη θέα» (αυτή είναι η ατάκα της). Τι θέλει από σένα; Τι περιμένει; Να εκμεταλλευτείς την περίσταση, να πιάσεις το υπονοούμενο και να της ορμήσεις; Ή, επειδή ακριβώς έχεις σχέση, νιώθει ότι δεν «απειλείται» και δεν φοβάται ότι θα της την πέσεις, οπότε περιμένει να φερθείς φρόνιμα και σαν κύριος στη δύσκολη ψυχολογική φάση που περνά εκείνη τη στιγμή; Το ενδεχόμενο να σου κάνει εκείνη την πρώτη κίνηση ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, διότι οι γυναίκες ξέρουν να κρατάνε αμυντική στάση και αφήνουν εσένα να μυρίσεις τα νύχια σου και να βγάλεις το φίδι απ’ την τρύπα…
Γεγονός 2: Της δείχνεις ότι σου αρέσει, της το λες σχεδόν στην ψύχρα, αφού της ζητάς το τηλέφωνό της και της προτείνεις να πάτε για καφέ κάποια φορά. Στην πορεία μαθαίνεις ότι έχει σχέση με κάποιον (φυσικά το μαθαίνεις από αλλού και όχι απ’ αυτήν). Κάνεις λίγο πίσω, υποψιάζεσαι ότι δε σε παίρνει και κάθεσαι στ’ αβγά σου. Έρχεται, λοιπόν, εκείνη μετά από λίγες μέρες και σου ξεκινάει κουβέντα από μόνη της με περιεχόμενο του στυλ «τον βαρέθηκα τον δικό μου», ,με περιορίζει και θα του πω να τελειώνουμε», «είναι θέμα ημερών, αύριο, μεθαύριο» κτλ. Άντε μια απ’ τα ίδια! Τι περιμένει από σένα; Να δεις ότι σε παίρνει και να… ορμήσεις ή επειδή ξέρεις ότι είναι αλλού δωσμένη, απλώς να ακούσεις τον πόνο της και να την… νιώσεις;
Θα αναρωτηθεί ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος: «Καλά, τι το σκέφτεσαι; Όρμα και το πολύ πολύ να φας τα μούτρα σου»! Λογικό δεν είναι; Λογικότατο, συμφωνώ και επαυξάνω! Έλα, όμως, που παίρνεις θάρρος, ορμάς με τακτ, διακριτικότητα και παρρησία και… σε κρατάει στην τσίτα, με μα και μου, με ήξεις αφίξεις, μια έτσι μια αλλιώς, μια έτσι μια γιουβέτσι…
ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ;
Να επιμένουμε; Μας λέτε «φορτικούς», μας λέτε «λιγούρηδες», μας λέτε ότι «δεν καταλαβαίνουμε από όχι»…
Να ΜΗΝ επιμένουμε; Αρχίζετε τη γκρίνια «Πού χάθηκε ο άντρας, το αρσενικό, ο κυνηγός;»… «Πού πήγαν οι άντρες που δεν καταλαβαίνουν από όχι και διεκδικούν και απαιτούν και επιμένουν;»… «Πού είναι ο άντρας που θα μου δείξει ότι είμαι μια και μοναδική και θα με πολιορκήσει μέχρι να κερδίσει την καρδιά μου, αποδεικνύοντας ότι είμαι για εκείνον η ΜΙΑ, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ, η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ στην καρδιά του;»…
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ, ΓΑΜΩΤΟ!
ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ ΠΙΑ…