ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ Ο ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΠΛΗΚΤΙΣΤΕΙ ΕΝΤΟΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΕΣΑ Η ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΧΗΜΑ, ΤΑ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΑ ΛΕΠΤΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΜΙΑ ΝΕΚΡΙΚΗ ΣΙΓΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ.
Όλοι μας δυσκολευτήκαμε να την βροντήξουμε για νέτο με το οποίο είμαστε τρελά ερωτευμένοι, γιατί βαθειά μέσα μας πιστέυαμε ότι θα γίνει η μέλλουσα γυναίκα μας και μητέρα των παιδιών μας.
Οταν γραφουμε μια λεξη που δεν ειμαστε σιγουροι αν γραφεται με ο ή με ω, γραφουμε κατι ενδιαμεσο -το οποιο ειναι κατι σαν ομικον με μια γραμμη να ενωνεται με το διπλανο γραμμα- δημιουργωντας ετσι την αισθηση οτι οπως και αν το εγραψες ο αλλος που θα το διαβασει δεν θα καταλαβει το λαθος!
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΚΑΡΙΣΜΑ ΘΑ ΠΕΤΑΧΤΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΘΑ ΠΕΙ ΜΕ ΦΩΝΗ 4 «ΚΩΛΟΔΡΟΜΟΣ. ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΑ ΤΡΑΚΑΡΙΣΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΕΔΩ;». ΕΧΩ ΤΡΑΚΑΡΕΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΞΕΡΩ.
ΣE OΛA TA ΠIΣΩ TZAMIA TΩN AYTOKINHTΩN YΠAPXEI AYTOKOΛΛHTO AΠO KAΠOIO KAPABI.
Καθε φορα που καποιος παικτης επιστρεψει απο τραυματισμο, οι δημοσιογραφοι θα σχολιασουν πως ο προπονητης του «θα εχει ακομα ενα βέλος στη φαρετρα του».
– Καθε χαρτοπαικτης που σεβεται τον εαυτο του εχει να διηγηθει μια ιστορια για μια παρτιδα που εχασε ενω ειχε πολυ καλο χαρτι. Αυτην την ιστορια μαλιστα θα την πει σε ολους οσους ειναι σχετικοι με το θεμα και θα συμπονεσουν ο ενας τον αλλον. – Ολοι μας οταν βλεπαμε καποιον να μαθαινει να οδηγει και να μη δεχεται τις συμβουλες εκεινου που τον διδασκε του λεγαμε να μην κανει τον εξυπνο και απλα να ακουει τις οδηγιες. Υστερα, οταν βρεθηκαμε εμεις στη θεση του μαθητη, καταλαβαμε οτι ειναι εμφυτο χαρακτηριστικο μας να νομιζουμε οτι γιναμε οδηγοι σε μια μερα. – Ολοι εχουμε βαλει τον αγκωνα στο παραθυρο του αυτοκινητου για να δειξουμε οτι εχουμε στυλ, ακομα και αν η συγκεκριμενη σταση δε μας βολευε.
Ολοι οι τενιστες πριν σερβιρουν παιρνουν τρια μπαλακια και παντα διωχνουν το ενα διοτι χρειαζονται δυο.
Ολοι εχουμε σκονταψει σε ανασηκωμενο πεζοδρομιο και, για να γλιτώσουμε τη σαβουρα, κανουμε ενα δυνατο αποτομο βημα προς τα μπροστα, ενω ακολουθούν και αλλα αντίστοιχα βήματα φθίνουσας δύναμης.
Οταν είμαστε σε κατάστημα με ρούχα, πάντα θα ψηλαφίσουμε κάποιο από το εμπόρευμα απλά για να νοιώσουμε την υφή του, ακόμα και αν δεν έχουμε σκοπό να το αγοράσουμε.
