Στις μπουγατσερί και τα τυροπιτάδικα βάζουν κατά κανόνα τις χειρότερες χαρτοπετσέτες, εκείνες τις σκληρές,πλαστικές και καθόλου απορροφητικές, που σε πασαλείβουν αντί να σε καθαρίζουν.
Πάντα όταν καθόμαστε σε μια ταβέρνα, πριν έρθουν τα δικά μας πιάτα, βλέπουμε τα πιάτα που πηγαίνουν στους άλλους πελάτες και μας μοιάζουν πάντα όλα ωραία.
Οι περισσότερες online τσόντες έχουν μια μικρή καθυστέρηση μεταξύ ήχου και εικόνας η οποία δεν γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή μέχρι να ξεκινήσουν τα απαραίτητα χαστουκάκια στον πισινούλη.
ΞEPEIΣ OTI EIΣAI EΛΛHNAΣ OTAN AKOYΣ AΠΟ TΗN TETAPTH TΟ ΠPΩI TΟΥΣ PAΔIOΦΩNIKOYΣ ΠAPAΓΩΓOYΣ TΩN MOYΣIKΩN ΣTAΘMΩΝ NΑ ΛENE MΕ XAPA: TΟ ΣABΒΑΤΟKYPIAKO ΠΛHΣIAZEI…
Το λεει και ενα τραγουδι που μας μαθαιναν παλια, ο χαμενος τα παιρνει ολα… ΑΛΛΑ, υπαρχουν 2 ειδων ανθρωποι: Αυτοι που το προφερουν φυσιολογικα “το ξερεις”, και ο Αγγελακας που στο γνωστο ασμα τραγουδαει “το ξε’ς πως ειναι κερδισμενος τελικα..”. Μαλιστα αν προσπαθησεις να πεις “το ξερεις”, προσθετεις μια συλλαβη και βγαινεις εκτος ρυθμου!
Ο Νοτιοκορεάτης ή ο Αυστραλός τουρίστας που έχει έρθει απο την άλλη άκρη του κόσμου, στο μετρό διαβάζει τις ταμπέλες και το σχεδιάγραμμα και καταφέρνει να πάει στην αποβάθρα που θέλει. Ο Έλληνας -παρόλο που όλα είναι γραμμένα στην γλώσσα του- θα ρωτήσει και 3-4 που θα συναντήσει εκεί γύρω λες και δεν μπορεί να διαβάσει μια πινακίδα ΝΑΑΑΑΑΑ (με το συμπάθειο).
Όλοι όσοι έχουν πει την έκφραση “δεν έχω σκοτώσει ούτε μυρμήγκι”, ψεύδονται.
Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων: αυτοι που λενε Τσακι Τσαν, αυτοι που λενε Τζακι Τσαν και -τελος- αυτοι που λενε «οχι ο Μπρους Λι, ο αλλος…».
Υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: Αυτοί που ρίχνουν τη κέτσαπ στην άκρη του πιάτου και κάνουν ευλαβικά παπάρα τις τηγανιτές πατάτες και αυτοί που περιλούζουν τη κέτσαπ απευθείας στις πατάτες κάνοντας χαμό.
ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΑΝΤΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΓΟ. ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΔΙΑΟΛΕ, ΑΥΤΗ Η ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ.