Πάντα στις ταινίες, ο πρωταγωνιστής θα καταλάβει το σχέδιο που του λένε, αλλά θα το πάρουν ακόμη μιά φορά από την αρχή για να “είναι σίγουροι” πως το κατάλαβε.
Οταν πηγαινουμε καπου μακρια, λεμε οτι φτασαμε με το που μπουμε σε καποιο γνωριμο δρομο -παρολο που μενει ακομα κανα 10λεπτο μεχρι τον προορισμο.
ΟΤΑΝ ΤΑΪΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΩΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΑΣ.
Υπάρχουν πολλά είδη ερπετών. Τα περισσότερα τρομακτικά ή αηδιαστικά. Όμως σε κανένα άτλαντα, σε καμμία εγκυκλοπαίδεια δεν αναφέρεται ποτέ μα ποτέ το ειδεχθέστερο, το μοναδικό που πέφτει σε θερινή νάρκη: η γρίπη που σέρνεται από φθινόπωρο ως την άνοιξη!
Όλοι έχουμε κοντέψει να τρακάρουμε για (τουλάχιστον) έναν από τους παρακάτω λόγους: 1) Χαζεύαμε πισωκούνα «νίτσα» με παραγεμισμένα φουσκόνια να περνάει σεινάμενη – κουνάμενη το φανάρι. 2) Φρενάραμε,κοβοντας ταχυτητα απο τα 120 Χμ/ωρα στα 40, όταν διαπιστώσαμε πως μπασκίνας μετά πιστολίου radar στόχευε το αμαξίδιόν μας έχοντας συνάμα χαιρέκακο ύφος του τύπου «Θα δουλεύεις ένα μήνα για να πληρώσεις τη λυπητερή παλιομπινέ»!
Οι διαφημίσεις που θέλουν να σου δείξουν την διαφορά αναλογικού και ψηφιακού σήματος είναι άχρηστες, γιατί όταν παίζονται στις αναλογικές τηλεοράσεις δεν μπορείς να δεις την πραγματική διαφορά ενώ όταν παίζονται στις τηλεοράσεις με ψηφιακό σήμα έχεις αγοράσει ήδη μια high definition τηλεόραση…
Κάθε φορά που γνωστή εταιρία βγάλει κάποια καινούρια τσόντα με βαρβάτο όνομα πρωταγωνίστριας, στα πηγαδάκια του διαδικτύου θα ακολουθηθεί η εξής σειρά: Στην αρχή θα βγουν links τα οποία θα είναι μούφα, ύστερα θα βγουν links που δεν θα έχουν ήχο και γύρω στο απογευματάκι θα διαδοθούν τα σωστά και αξιοπρεπή links.
Το μπλε μέρος της γόμας δεν έσβησε ποτέ στυλό… Εχω σκίσει τετράδια εγώ και ξέρω!
Περπατας μονος σου το βραδυ σε σκοτεινο δρομο και ξαφνικα βλεπεις μπροστα σου εναν ανθρωπο να περπαταει στην κατευθυνση σου. Οσην ωρα τον πλησιαζεις, ο μπροστινος φοβαται μην εισαι καποιος ληστης και επιταχυνει, την ωρα που εσυ χαιρεσαι οτι τον τρομαξες. Οταν ομως τον προσπερασεις οι ρολοι αντιστρεφονται: Αυτος γινεται ο υπουλος περιπατητης που ψαχνει την καταλληλη στιγμη να σου επιτεθει, ενω εσυ φοβισμενος επιταχυνεις ασυνειδητα το βημα σου.
Όσο τα “κόζα” λογίζονται συνειδητά από όλους ως μία βασικότατη παράμετρος του (όποιου) Παιχνιδιού, όσο οι εκφοβισμοί, οι τραμπουκισμοί και οι πάσης φύσεως άνανδρες συμπεριφορές θεωρούνται “μαγκιά” και όσο η περηφάνια, η αξιοπρέπεια, η ακεραιότητα θυσιάζονται στον βωμό του (όποιου) Αποτελέσματος, αυτό το πρωτάθλημα -δυστυχώς- θα παρακολουθούμε. Ένα “μικρό” πρωτάθλημα από-και-για “μικρούς” ανθρώπους…