Δεν μπορώ, δεν γίνεται. Κάπου πρέπει να ξεσπάσω. Κάποιος πρέπει να με συμπονέσει. Κάποιος πρέπει να με καταλάβει. Δεν είναι δυνατόν. Αποκλείεται να συμβαίνει αυτό σε μένα. Αρνούμαι να το δεχτώ. Δεν μπορώ να το διασκεδάσω έτσι. Όχι, κύριε. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΩ.
Ότι εσύ και οι άλλοι κατσαπλιάδες με κάνετε ρεζίλι κάθε Σάββατο. Όταν έχω φάει τα νιάτα μου στο προαύλιο του σχολείου, στην αλάνα και στο 5×5 της γειτονιάς.
Ότι μου κάνεις υποδείξεις εσύ, ποιος, ΕΣΥ, για το πώς πρέπει να παίζω στο 2-3-1. Όταν, ενώ εγώ λιώνω στο FM, εσύ λιώνεις στο NHL. Όταν, ενώ εγώ πανηγύριζα το τρεμπλ της Γιουνάιτεντ στα 8 μου, εσύ έλεγες αντίο στον Wayne Gretzky. Όταν, ενώ εγώ κάθομαι να δω Μπαρτσελόνα και στα παιχνίδια Κυπέλλου που λέει ο λόγος, εσύ κλαίγεσαι για το lockout στο NHL.
Ότι και καλά δεν τρέχω. Όταν σε κάθε παιχνίδι βρισκόμαστε να χάνουμε, ενώ έχω κολλήσει τουλάχιστον 3. Όταν έχω κολλήσει 19 σε 7 παιχνίδια. Όταν εσύ και η άλλη μισή ομάδα δεν μπορείτε να δώσετε σωστή πάσα στο μισό μέτρο, ξεπερνώντας άκοπα τα υψηλότατα standards που έθεσε με τόσο κόπο ο τίμιος Σιμάο Μάτε Τζούνιορ. Όταν τρώμε κατά μέσο όρο 7 γκολ ανά παιχνίδι. Όταν έχουμε τη χειρότερη άμυνα στο πρωτάθλημα, μακράν της δεύτερης, ενώ εσύ παίζεις σέντερ μπακ.
Ότι πήραμε τζάμπα φανέλες για να μην πληρώσουμε 50 δολλάρια ο καθένας. Όταν αναγκάζομαι να φοράω XL ενώ είμαι για M το πολύ.
Αλλά ξέχασα. Εσύ και οι υπόλοιποι παίζετε SOCCER. Για να κάνετε ένα διάλειμμα απ’ τα “σοβαρά αθλήματα”, έτσι; Έεεεεεεεετσι…
Ανάθεμά σε ξενιτιά…
ΕΣΥ… εχεις σκεφτει τι θα κανεις αν ολα οσα λενε και γραφονται για την 21η Δεκεμβριου βγουν αληθινα; Επειδη στις μερες μας οι ρυθμοι καθιστανται απαγορευτικοι για να τους παρακολουθησεις, η εταιρια endoftheword που στηθηκε για μολις 10 μερες, ειναι στο πλευρο σου για να σου δωσει απαντησεις και να σου λυσει τα χερια (και τα ποδια ενδεχομενως μετα απο πιθανη αναστροφη πολων) με 24ωρη τηλεφωνικη υποστηριξη για το κοινο.
1.Σε περιπτωση που ερθει σε επαφη μαζι σας καποιος εξωγηινος:
1α. Αν ο εξωγηινος ειναι εχθρικος χαρακτηρας, το endoftheword σας προσφερει εμφανιση Χολεμπας (στην τιμη δεν συμπεριλαμβανονται καλαμιδες και καρφια).
1β. Αν ερωτευτειτε τον εξωγηινο, φτιαξτε λογαριασμο στο www.facebook.syb (διαγαλαξιακο νετ, οπου syb=syban). Ισως σταθειτε τυχεροι-ες.
1γ. Σε περιπτωση που ο εξωγηινος ειναι ασχημος, γλοιωδης, πρασινος, κοντος, με μεγαλα μυτερα αυτια και εχει υπερφυσικες δυναμεις, επανεξεταστε το ενδεχομενο να σταματησετε τα παριασθησιογονα ναρκωτικα.
2. Σε περιπτωση αναστροφης πολων.
2α. Αν ξαφνικα το ξημερωμα της 22-12-2012 σας βρει να περπατατε με το κεφαλι, μην αγχωνεστε… Θα οφειλεται στην ενδεχομενη αναστροφη πολων, αλλά η endoftheword χακαρισε το συστημα για εσας: σμε μια απλη συμβολικη χρεωση ανταλλασετε την αναστροφη πολων με αναστροφη κωλων. Μπορει να δυσκολευτειτε στην αρχη να κανετε την αναγκη σας, αλλα τουλαχιστον θα πατατε το συμπλεκτη με το ποδι και οχι με το φτερο.
2β. Επισης προσφερονται σε προνομιακες τιμες αναστροφες τουαλετας, δωματιου, αμαξιου και Η/Υ. Αγοραστε τωρα μια αναστροφη και σας κανουμε δωρο την αναστροφη στα ηδη αντεστραμμενα καλαντα για ολα τα παιδακια που θελουν να χαρουν τα Χριστουγεννα οπως αλλοτε.
3. Ομαδικες αυτοκτονιες
3α. Σε περιπτωση που σας προβληματιζουν τα πρωτα ποναλακια της αυτοκτονιας, η endoftheword εξασφαλισε για εσας chatroom στο επισημο site σε απ’ ευθειας συνδεση με τους ηδη αυτοκτονημενους, με οδηγιες για ευκολο τελος, χωρις σπασμους και αιματα.
Σημειωση: για ευνοητους λογους η endoftheword δεχεται μονο μετρητα. Για περισσοτερες πληροφοριες επικοινωνηστε με το τμημα εξυπηρετησης πελατων στο 2112 (Χρεωση 3,16 ευρω/λεπτο).
TITIΡΙΤΙΤΙ ΑΙΓΑΙΟ, ΤΙΤΙΡΙΤΙΤΙ ΑΙΓΑΙΟ… ΑΛΛΑ, ΕΑΝ Ο ΓΚΟΝΤΖΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ (ΟΠΟΥ Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ” ΗΔΟΝΙΖΕΤΑΙ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ “ΤΑ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ”), ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Η ΕΛΕΕΙΝΗ, ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ, ΠΙΟ ΓΕΛΟΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ “ΝΤΡΙΝ ΝΤΡΙΝ” ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΤΟ ΤΙΤΑΝΟΜΕΓΙΣΤΟΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΡΑΠΑΝ. ΝΑΙ ΔΙΑΟΛΕ, ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΟΠΟΥ ΟΜΑΔΕΣ ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΝ ΣΕ ΓΚΡΟΥΠ, ΕΠΑΙΖΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΕΑΝ ΠΗΡΕ ΚΟΥΠΑ Η’ ΟΧΙ… ΟΥΤΕ Ο ΣΩΤΗΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΥΠΕΛΛΑ “ΡΑΠΑΝ”. ΚΑΙ ΤΙ ΟΝΟΜΑ ΕΙΝΑ ΑΥΤΟ; ΠΟΙΟΣ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΕΙ ΕΤΣΙ ΜΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ; ΣΥΓΧΥΣΤΗΚΑ… ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ.
Εχω να κανω μια καταγγελια οσο αναφορα στις κατασκευαστριες εταιριες αυτοκινητων: Οταν ανοιγουμε το καλοριφερ/air condition και επιλεγουμε ο ζεστος αερας να φυσηξει στα ποδια μας, θελουμε να φυσαει κανονικα τα ακρα μας… τα νυχια. Ο αερας να πεφτει στα πενταλ, οχι στα καλαμια μας, ουτε στις γαμπες ουτε στο αστραγαλο μας, ουτε πουθενα αλλου. Στο κουντεπιε… εκει ειναι ολο το ζουμακι, αμα ζεσταθουνε νυχια και κουντεπιε μετα δε φοβασαι τιποτα. Λοιπον, λιγο σεβασμο στον καταναλωτη. Στο κατω-κατω τα λεφτα μας θα δωσουμε…
Μήνυμα Ερωτικό: Λοιπόν πρώτα απ’ όλα πρέπει να καταλάβεις πως σε λατρεύω. 2ον, με κίνδυνο να φανώ μονότονος, σ’ αγαπάω. 3ον (και να την πάλι η γλωσσική μου ανεπάρκεια) δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. 3ον, εεε, 4ον εννοώ, έχεις τεράστια ευθύνη, γιατί, αν μ’ εγκαταλείψεις, θα πρέπει να σκοτωθώ. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς εσένα φοβάμαι. Και φοβάμαι. Τρομάζω. Για τη ζωή μου. Είμαι χαμένος. Μόνος. Ανιαρός. Βουβός (λέμε τώρα). Και 5ον, με την ελπίδα ότι δεν επαναλαμβάνομαι, σε γουστάρω…
Ξυπνάς το πρωι και σηκωνεσαι να πας στη τουαλέτα και αφήνεις τις 2 γκομενάρες στο κρεβάτι… Μετά τις κοιτάς την ώρα που τρώς τα κορν φλέικς σου και σκέφτεσαι πόσο τυχερές ήταν που πέρασαν τη νύκτα μαζι σου… Εσένα που πρίν να τις κρεβατώσεις ήσουν με τα χέρια ψηλά και 40 χιλιάδες κόσμος να φωνάζει ρυθμικά το όνομά σου, αφου δευτερόλεπτα πρίν σκόραρες αυτό που οι κοινοι θνητοί ονομάζουνε ιστορικό γκόλ και εσύ το ονομάζεις “απλά η δουλειά μου” και ξέρεις καλά ότι δεν το σκόραρες επειδή άκουσες τον φλύαρο προπονητή να λέει τα διάφορα πρίν μπείς στο γήπεδο, αλλά επειδή γεννήθηκες για να το κάνεις αυτό και μόνο αυτό. Όταν ονομάζεις Αργεντίνο νάνο αυτόν που οι κοινοί θνητοί ονομάζουν ποδοσφαιρικό Μεσσι-α, όταν βλέπεις τον Ρονάλντο και σου θυμίζει τα κλαμένα παιδιά στην αλάνα που έπαιζαν στην αντίθετη ομάδα απο τη δική σου… Οταν εκει που τελειώνει η κοινή γνώμη, ξεκινάει η δικιά σου και εκεί που τελειώνει το αλφάβητο ξεκινάει το όνομά σου… Τιμη και δόξα μεγάλε ΖΛΑΤΑΝ!
Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
Ο σκοπός της Αργοναυτικής εκστρατείας ήταν να φέρουν στον βασιλιά Koκαλία το Χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα, η οποία βρισκόταν στο βάθος της Μαύρης Θάλασσας. Η αιτία της Αργοναυτικής εκστρατείας ήταν η ακόλουθη: Ο βασιλιάς Κοκαλίας είχε λάβει χρησμούς ότι θα βρει τον θάνατο από έναν απόγονο του ΕσπανΑιόλου και να φυλάγεται από έναν άνδρα, που θα φοράει ένα σανδάλι. Όταν ο Πελίας είδε τον ΕρνεστοΙάσονα μπροστά του, να φοράει ένα σανδάλι μόνο στο δεξί του πόδι, για να τον απομακρύνει από κοντά του, του έδωσε εντολή να φέρει πίσω το Χρυσόμαλλο δέρας. Στην εκστρατεία πήραν μέρος όλοι οι ήρωες της Κοκαλελλάδος, πενήντα τον αριθμό, συμπεριλαμβανομένου και του Ηρακλή του Αντυπα. Ανάμεσα τους ήταν οι Διόσκουροι Οσκαρ και Μπραβοδεκτης, οι ηρωες Νικοπολιδειος και Τοροσιδειος, ο Ντουντουορφέας, ο Δαρκος ο Πσηλέας, ο Λουκιανος ο Μελέαγρος, ο Αμφιτζολεάραος , ο Διογέας με την προστατιδα μητερα του Αταλάντη, μόνη γυναίκα της αποστολης μαζι με την ωραια Βαλβερδομεταγλωτρια, που γνωριζε εκτος απο τα βαλβερδικα και ολες τις αλλες βαρβαρικες γλωσσες της εποχης. Ο αρχηγός της εκστρατείας ήταν ο ΕρνεστοΙάσονας και όταν ζήτησαν από τον Ηρακλή, ο οποίος είχε μόλις φέρει σε πέρας τον άθλο του Εστογιανοφιου κάπρου, να αναλάβει την αρχηγία, δεν το δέχθηκε. Το πλοίο για το ταξίδι, το κατασκεύασε ο Άργος, Ολυμπιος γιος του Φρίξου Κοκαλια, από τον οποίον πήρε και το όνομα του, Ολυμπιακη Αργώ. Είχε πενήντα κουπιά και στην πρύμνη ένα κομμάτι από την ιερή ομιλούσα βαλανιδιά του μαντειου της Αλεφανδωδωνης. Αν και, οπως μαρτυρει η ονομασια του, δεν ηταν ιδιαιτερα γρηγορο, ειχε συμφωνα με τις περιγραφες του μυθου την ιδιοτητα, κατα καιρους και με τη θεληση του Εσπαναιολου και της θεας Τυχης, να πεταει. Όταν το πλοίο κατα τα λεγομενα έφθασε στην Μησωσία (σημερινη ευρυτερη περιοχη Κιεβου), ο Γαβρ-Ύλας Νικολακοπουλος, ο σύντροφος του Ηρακλή, χάθηκε στην ομιχλη ενώ πήγε να φέρει το θαυματουργο νερό, και ο Ηρακλής έμεινε πίσω για να τον βρει και έτσι δεν συμμετειχε στην προγραμματισμενη νυχτερινη εξορμηση της αποστολης κατα των Ουκρανιδων Αμαζονων, τις οποιες και κατενικησαν μετα απο αδυσωπητη μαχη σωμα με σωμα μεχρι πρωιας. Οι Ολυμπιοι Αργοναύτες, μετά από αυτες τις περιπέτειες έφθασαν επιτελους στο στόμιο του ποταμού Φάση, στην παγωμενη Κολχίδα, σημερινο Χαρκοβο. Εκεί, ο βασιλιάς Αιήτης υποσχέθηκε να τους δώσει το χρυσόμαλλο δέρας, εάν ο ΕρνεστοΙάσονας έσπερνε πρώτα τα εναπομένοντα δόντια του δράκοντα της Λισσαβωνας, τα οποία δεν είχε χρησιμοποιήσει ο Κάδμος στις Θήβες και να ζέψει τα δύο βόδια που έβγαζαν φωτιές από τα ρουθούνια τους και είχαν ατσάλινα πόδια. Ο μαντης μασησε τρια φυλλα και ελυσε το μυστηριο, το ξυλο της ιερης βελανιδιας μιλησε, ο αγωνας αρχιζει… (Η συνεχεια επι της οθονης του Τηλεσια…)
Ο ΕρνεστοΙασωνας πηρε το πουγγι με τα δοντια που του εδωσε η Αταλαντη και αρχισε να τα σπερνει χωρις χρονοτριβη στον παγωμενο βοσκοτοπο, που εμελλε να ειναι και το πεδιο της καθοριστικης μαχης. Τα Χαρκοβοδια αντεληφθησαν τους Αργοναυτες και βγηκαν απ’ τη σπηλια τους αφηνιασμενα με το που ειδαν τις κοκκινες χλαμυδες τους. Οι φλογες απο τα ρουθουνια τους ελιωναν τους παγους και τα ατσαλινα ποδια τους εσκαβαν τη γη στο κυνηγι του ταυρομαχου ΕρνεστοΙασωνα και των γενναιων συντροφων του. Η μαχη ειναι αδυσωπητη. Η οργανωμενη αντεπιθεση του Λουκιανου του Μελεαγρου με αποδεκτη-εκτελεστη τον ατρωτο Διογεα που αστοχει εξ επαφης δεν φερνει το επιθυμητο αποτελεσμα και οι ηρωες αποσυρονται προσωρινα στην εστια τους, σε θεση αμυνας με πρωτοστατη τον φυλακα αγγελο Νικοπολιδειο. Αλιμονο ομως, τα μαινομενα Χαρκοβοδια τους κυνηγουν ως εκει και καταφερνουν στην φλογερη τους εκπνοη καιριο χτυπημα, ενα και να καιει. Τοτε, και για να τους γλυτωσει απο τα χειροτερα, ως απο μηχανης θεος, ο προστατης των ναυτικων και απαντων των λιμανισιων ΕσπανΑιολος, εισακουωντας τις εκ μακροθεν ικεσιες του αλλοφρωνα Κοκαλια, που τηρουσε τα τεκταινομενα απο την κρυσταλλινη σφαιρα του μαντη Τηλεσια, τους πηρε και τους σηκωσε μεσα στην Ολυμπιακη Αργω για το ταξιδι της επιστροφης, με αδεια χερια μεν αλλα σωους και αβλαβεις. Ο μαντης Αλεφας ειχε και παλι δικιο, οι Αργοναυτες ειχαν πλανηθει: Τα μυτερα δοντια που εσπερναν δεν ηταν αυτα του δρακοντα, αλλα του ασπονδου εχθρου του Διογεα, του Δικεφαλου Τιτανα Γαρσια απο την προσφατη μονομαχια τους, γι αυτο δεν επαληθευτηκε ο χρησμος του. Δεν περασε μια μερα και στο λιμανι της Μητροπολης ο σκυθρωπος Κοκαλιας με τους ακολουθους του αναγνωριζει στον οριζοντα το κοκκινο πανι της θρυλικης Αργω που πλησιαζει, η σημαια μεσιστια. Ο ΕρνεστοΙασωνας βγαζει βιαστικα απο το δισακι του το μονο λαφυρο που φερνει απο το μακρυνο ταξιδι, δυο ολοκαινουργια σανδαλια δωρο της κορης του Αιητη Μηδειας που τον ειχε ερωτευτει, και τα φοραει βιαστικα πετωντας το παλιο ντοπιο μπαλωμενο του υποδημα στον αφρο που αφηνε ξωπισω της η Αργω στον Σαρωνικο. Αντικρυζοντας τον βασιλια κοιτιουνται οι δυο τους για λιγο ανεκφραστοι και αμιλητοι, την παγερη σιωπη ακολουθει αμοιβαιο χαμογελο ανακουφισης: Ναι, η δικη του Κολχιδα ειναι εδω, το επομενο ταξιδι μπορει να περιμενει, το Χρυσομαλλο δερας ειναι απλως ενας μυθος αλλωστε…
υγ: Α ολα κι ολα, δεν φταιω εγω που ητανε ολιγον τι ξενερα το τελος, ας προσεχαν.
Έχω απορίες (θα μου πεις ό,τι έχει κανείς καλό είναι – ναι, αλλά τράβα πες το αυτό στο θείο μου το Σταμάτη που είχε πέτρα στα νεφρά, και δεν του ‘φευγε ούτε μετά από 4 εγχειρήσεις, και μεγάλωνε όλο και περισσότερο, και στο τέλος πιο μεγάλη ήταν η πέτρα παρά το υπόλοιπο ενδοκοιλιακό σύστημα, και μετά το ‘ριξε στην πλάκα λέγοντας «απέκτησα κοιλιακούς πέτρα», έναν δηλαδή είχε όλο κι όλο, αλλά ήταν αλτρουιστής ο θείος ο Σταμάτης, κι έλεγε «δεν κάνει να έχω εγώ πολλούς κοιλιακούς και άλλοι να μην έχουν κανέναν, οπότε θα κρατήσω έναν και καλό». Από τη θρησκεία είχε αποκτήσει τόσο έντονο το αίσθημα της κοινοκτημοσύνης, γιατί ήταν και βαθιά θρησκευόμενος ο θείος μου ο Σταμάτης, όλη μέρα το Χριστό και την Παναγία των συνανθρώπων του είχε στο στόμα του, και έτσι μίλαγε και στη θεία μου την Αγγέλα, διότι δεν ξεχώριζε τους ανθρώπους ο θείος μου, ειδικά μετά το Αλτσχάιμερ δεν γνώριζε κανέναν, και εμένα όταν με έβλεπε με χαιρέταγε «ρε, καλώς το Νικόλα το Ζαχαριάδη» και την αδερφή μου τη θυμόταν, και πάντοτε «καλώς τον Κύρκο» και «πώς είσαι, Λεωνίδα;» και ποτέ δε μας μπέρδεψε με άλλους, και ξέραμε ότι ήμασταν ο Ζαχαριάδης και ο Κύρκος, σταθερός σε όλα του ο θείος ο Σταμάτης, αλλά δεν είναι πρέπον να πλατιάζουμε, οπότε επανέρχομαι και διατυπώνω τις απορίες μου):
1) Όταν οδηγείς βράδυ και ο άλλος απέναντι βλέπεις ότι δεν έχει ανάψει τα φώτα, εσύ του παίζεις τους προβολείς και τον ενημερώνεις να τα ανάψει, μην έχουμε τίποτα ντράβαλα*. Όταν όμως είναι μέρα και ο άλλος έχει ξεχαστεί με τα φώτα πορείας αναμμένα, γιατί ΔΙΑΟΛΕ του «παίζεις» ξανά τα φώτα; Τι θέλεις να κάνει; Να τα σβήσει; Ωραία, κι αν δεν τα σβήσει, ποιον ενοχλεί ΔΙΑΟΛΕ;
2) Όταν οδηγούμε σε βροχή και κάποια στιγμή η βροχή σταματήσει, είναι διότι το καιρικό φαινόμενο έλαβε τέλος ή εμείς απλώς βγήκαμε από την ακτίνα δράσης του φαινομένου αυτού; Aν, δηλαδή, κάνουμε όπισθεν, θα ξαναμεταφερθούμε σε βροχερό καιρό ή ό,τι έριξε έριξε;
3) Tι είναι τα «ντράβαλα»;
Η τέχνη της γλωσσοπλαστικής μετράει αιώνες ζωής και έχει αναδείξει λέξεις – αριστουργήματα, φρονώ. Λέξεις και εκφράσεις που άφησαν εποχή γιατί πολύ απλά περιέγραφαν με μαεστρία καταστάσεις, ιδιότητες και συνήθειες σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας.Το μαγικό με αυτήν την τέχνη είναι οτι προκύπτει αβίαστα και αυθόρμητα. Ευτυχώς όμως δεν προκύπτει εκ του μη όντος. Διότι σαφώς πάντα κάτι μοναδικό και αξιόλογο εξάπτει την φαντασία του εμπνευστή της, ο οποίος ή η οποία, δεν είναι αναγκάιο να διαθέτει πτυχία και κατάρτιση. Αρκεί μόνο να δέχεται επαρκείς επιρροές. Σκεπτόμενη όλα αυτά, καθώς συνομιλούσα στο msn με φίλο FightClubίτη, προέκυψε και το ρήμα Τζιτζιλώνω. Ρήμα με καταάληξη σε -ώνω, οριστικής έγκλισης. Αν κάποιος ανατρέξει στην ετυμολογία αυτής της λέξης θα βρεθέι μπροστά σε μια πολύ μεγάλη αλήθεια. «Έννοιες με υψηλό υπόβαθρο και μοναδικής αξίας αξίζουν να περιγράφονται ως πράξεις με αντίστοιχα μοναδικά ρηματα» (π.χ. καρναβάλι- καρναβαλώνω). Κι αυτή η ανάγκη σχετικά με τη μοναδικότητα, πηγάζει από το γεγονός πως αυτές οι προτυπες έννοιες είναι επιβεβλημένο να ξεχωρίζουν από παρεμφερείς τους με μικρότερη εμβέλεια. Διότι, διάολε, δεν είναι δυνατόν το «αρωματίζω» να περιγράψει με ακρίβεια την χρήση ΑΡΩΜΑΤΟΣ ΤΖΙΤΖΙΛΩΝΗ. (Έγινα σαφης;) Πάμε λοιπόν:
Εγώ Τζιτζιλώνω Εσύ Τζιτζιλώνεις Αυτός Τζιτζιλώνει Εμείς Τζιτζιλώνουμε Εσείς Τζιτζιλώνετε Αυτοί Τζιτζιλώνουν
Τιμεί το Skip που εδώ και 30-40 χρόνια το συνιστούν σταθερά και αταλάντευτα 29 κατασκευαστές πλυντηρίων; Δηλαδή, οι ίδιοι και οι ίδιοι; Κολλήσαμε; Κανένας καινούριος δεν το προτιμά; Δεν βγάζει πια ο παγκόσμιος ντουνιάς κατασκευαστές πλυντηρίων; Κορέστηκε κιόλας το επάγγελμα; Ή σταματάμε στο 29 και δεν τραβάμε μήπως καούμε;
Και, για να ‘χουμε καλό ρώτημα, αγαπητό Skip, κάποτε κυκλοφόρησες ως Skip με Τετραεντέ. Όλοι χειροκροτήσαμε την αδιαμφισβήτητη επανάσταση που έφερες στο χώρο του πλυσίματος των ρούχων. Όταν έβγαλες δε και το βελτιωμένο μοντέλο με Τετραεντέ Β, υποκλιθήκαμε με δέος μπροστά στο δυσθεώρητο ύψος που εσύ τοποθέτησες τον πήχη. Μόνο που το ερώτημα πλανάται από τότε, σχεδόν 15-20 χρόνια πίσω: Γιατί, Skip; Γιατί σταμάτησες; Δεν υπάρχει Τετραεντέ C, Tετραεντέ D, και δε συμμαζεύεται; Ε; Εεεεεεε;