ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Ή ΣΕΙΡΕΣ ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝΑ DVD ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ, ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΤΟΥ ΘΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΣΧΕΤΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ…
Όσο περισσότερο ξυνόμαστε, τόσο μας πιάνει κι αλλη φαγούρα!
Όλοι όσοι οδηγούσαμε παπί, την πρώτη φορά που είχαμε ως συνεπιβάτη νέτο, του ζητούσαμε πολύ ευγενικά να μετακινήσει λίγο το δεξί του πόδι για να βάλουμε μπρος.
Ο Μαυρομματης σε τοσα χρονια περιγραφης αγωνων, δεν εχει πει ποτε «γκολ». Έλεγε παντα «γκοολααααα!».
Σε κάθε χιονοπόλεμο υπάρχει ένας ηλίθιος που πετάει πάγο αντί για χιόνι και όταν του το επισημαίνεις με ύφος «καλά, πόσο μαλάκας είσαι;» κάθεται και σε κοιτάει με ένα ηλίθιο χαμογελαστό πρόσωπο…
Όταν συζητάς για την αγορά του καινούργιου αυτοκινήτου και αναφέρεις την τελική ταχύτητα, πάντα θα πεταχτεί κάποιος να σου πει «αυτά είναι σε ιδανικές συνθήκες, να υπολογίζεις 20 χλμ λιγότερο», αλλά σε λίγη ώρα ο ίδιος θα κοκορεύεται για την τελική που έπιασε στην Αττική οδο με το κωλοφτιαγμένο Starlet του ’80…
Όλοι μας έχουμε πιέσει με το δάκτυλο οθόνη από κομπιουτεράκι ή ηλεκτρονικό ρολόι, για να δούμε αυτό το παροδικό μαύρισμα της οθόνης.
Δεν υπαρχει ουτε ενας που να μην εχει παει τουαλετα και να πρεπει να αλλαξει το χαρτι υγειας, αλλα τελικα αφηνει το τελειωμενο ρολο στη θηκη και το καινουργιο το αφηνει πανω στο παλιο ή πανω στο καζανακι.
Ολοι οι ευσωμοι εχουν να διηγηθουν για τοτε που ηταν πολλα κιλα ελαφρυτεροι και «εκαναν παπαδες» στη μπαλα/μπασκετ/ορειβασια/κερλινγκ κλπ.
Σε κάθε τμήμα της 1ης γυμνασίου υπάρχει τουλάχιστον ένας μαθητής που έχει πολλά μούσια και ξυρίζεται από το δημοτικό.