ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΧΑΜΗΛΩΝΟΥΝ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ…
Σε κάθε αισθηματική ταινία στην οποία ένα ζευγάρι χωρίζει, στη διάρκειά της ένας από τους δύο θα κάνει πως ξεπέρασε τον άλλον -χωρίς όμως αυτό να συμβεί στην πραγματικότητα.
Σε κάθε ελληνική σειρά που σέβεται τον εαυτό της, πάντα κάποιος από τους πρωταγωνιστές έχει σπίτι με θέα την τιμημένη Ακρόπολη.
Αν όλοι οι στρατοί του κόσμου αποτελόντουσαν από Επ.Οπ., όλοι οι πολέμοι του κόσμου θα τελειώναν πρίν τις 3 το μεσημέρι!
Ο πιο επικίνδυνος ύπνος είναι με τα πόδια πάνω στο γραφείο σταυροπόδι… εκτός αν σου ανήκει η εταιρία.
Δημοτικες Αληθειες: -Οταν το οριζοντιο δοκαρι ηταν νοητο (σχεδον παντα δηλαδη)ακουγοταν συχνα η φραση απο τον τερτματοφυλακα που το επνιγε “Αουτ ηταν ρε,πηδηξα!” ή κατι παρομοιο το οποιο συνοδευοταν παντα απο αλμα για να δουν ολοι οτι δεν εφτανε. Και αμεσως μετα, η αλλη ομαδα φωναζε: “Αφου εισαι ταπας ρε!ΓΚΟΟΟΛ!!” -Οταν τα καθετα δοκαρια ηταν στοιβα απο μπλουζες-μπουφαν η οτιδηποτε δε ξεπερναγε τα 10-15 εκατοστα σε υψος και δεν ηταν συμπαγες (σχεδον παντα παλι) τρωγαμε απειρη ωρα στο αν το σουτ που περνουσε πανω απο ,καποιο δοκαρι ηταν “δοκαρι και μεσα”, “δοκαρι” ή “δοκαρι και αουτ”.
Για ένα περίεργο λόγο, όταν στεκόμαστε σε μια στάση λεωφορείου ή σε σταθμό τρένου, κοιτάμε προς την κατεύθυνση απ’ όπου θα ‘ρθει το τρένο, νομίζοντας έτσι πως κάνουμε κάποιο είδος «βουντού» και θα ‘ρθει πιο γρήγορα…
Όταν είμαστε μόνο με τις κάλτσες και υπάρχει κάπου νερό στο πάτωμα, συνήθως στο μπάνιο, εννοείται οτι θα το πατήσουμε και θα μας εκνευρίσει αφάνταστα.
Όλοι έχουμε παρατηρήσει, όταν είμαστε κρυωμένοι κι είναι μπουκωμένη η μύτη μας, οτι εάν ξαπλώσουμε στο πλάι ως εκ θαύματος το αντιθετο ρουθούνι απο την πλευρά που γυρίσαμε ξεβουλώνει. Μάλιστα μετά γυρνάμε απο την αλλή πλευρά ξεβουλωνοντας το άλλο ρουθουνι, νομιζοντας οτι καποια στιγμη θα καταφερουμε να ξεμπουκωσουμε και τα δύο.
Υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι: εκείνοι που γράφουν σωστά τη λέξη μήνυμα και οι υπόλοιποι.